Αν αλλάξουμε τις πεποιθήσεις που μας επηρεάζουν αρνητικά και δεν μας αφήνουν να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι, θα δημιουργήσουμε ειρήνη στη ζωή μας

-Πρέπει να προσπαθώ να κάνω να λειτουργήσει ό,τι δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει.

-Φοβάμαι την απόρριψη.

-Προσπαθώ να κρατηθώ από ό,τι εμπλέκομαι και δεν αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο να παρατηρήσει τη δυναμική που έχει.

-Όταν δυο άνθρωποι σχετίζονται ή συνεργάζονται πρέπει να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους με κάθε θυσία μαζί.

-Φοβάμαι να αφοσιωθώ, γιατί κάθε αφοσίωση εμπεριέχει απώλειες.

Πεποιθήσεις που διατηρούμε μας επηρεάζουν στον τρόπο που εκτιμάμε τον εαυτό μας, που δεσμευόμαστε με την αξία μας, που αφοσιωνόμαστε στους στόχους μας.

Αυτές οι πεποιθήσεις μας επηρεάζουν και δεν μας αφήνουν να δούμε τι μας ταιριάζει, τι μας κάνει καλό, σε τι κάνουμε εμείς καλό.

Κλεισμένοι σε αυτές τις πεποιθήσεις, ταλαιπωρούμε τον εαυτό μας  και τους άλλους.

Για να λειτουργήσει κάτι, χρειάζεται κάτι περισσότερο από τη θέληση. Δεν χρειάζεται μόνο αφοσίωση και πειθαρχία σε ό,τι θέλουμε, αλλά αφοσίωση και πειθαρχία στην αυτοεκτίμηση και στον αυτοσεβασμό μας. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, είναι πιο εύκολο να θυσιάζουμε τον εαυτό μας προκειμένου να εκπληρώσουμε ό,τι μας ενδιαφέρει από το να είμαστε αφοσιωμένοι στην αξία μας και να αναρωτιόμαστε κάθε φορά αν οι πράξεις μας δικαιώνουν τον αυτοσεβασμό μας. Ενα μικρό παιδί μέσα μας νιώθει παντοδύναμο στην ιδέα να επανορθώσει το παρελθόν, να αλλάξει τους άλλους. Χωρίς αυτήν την αίσθηση μένουμε μόνοι μας με τις ανάγκες μας, που μια από αυτές είναι να συνδεθούμε με τους άλλους, να εκφράσουμε τις ανάγκες μας, να ακούσουμε τις δικές τους. Χωρίς αυτήν την παντοδυναμία, αποκαλύπτουμε τη γύμνια μας, την ευαλωτότητά μας, τα πένθη μας, τα τραύματά μας, τις απώλειές μας.

Κάθε φορά που λέμε στον εαυτό μας ότι φοβόμαστε την απόρριψη, φοβόμαστε να διαφοροποιηθούμε από μια απορριπτική ματιά που έχουμε μάθει να κοιτάμε τον εαυτό μας. Η αποδοχή έχει ευθύνη, έχει συνέπεια στην αλήθεια μας. Όταν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, δεν φοβόμαστε καμία απόρριψη, γιατί κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να βλέπει τα πράγματα και αν τα βλέπει διαιρεμένα, είναι γιατί οι φόβοι του τον παρασύρουν. Όταν απορρίπτουμε τον εαυτό μας, συμμετέχουμε σε αυτήν την διαίρεση, όταν μας αποδεχόμαστε κάθε αλήθεια δίνει φως, κάθε διάλογος ανοίγει το πνεύμα μας, κάθε αντιπαράθεση γίνεται παραγωγική και γόνιμη.

Όταν συμμετέχουμε σε ό,τι μας ενδιαφέρει, αξιολογούμε την ικανότητά μας να συγχρονιζόμαστε, αξιολογούμε την ικανότητα του άλλου να συντονίζεται. Χωρίς αυτόν τον συντονισμό, καθένας μένει μόνος του να φαντάζεται μια χορογραφία που δεν υπάρχει. Όταν προσπαθούμε να κρατηθούμε από ό,τι δεν υπάρχει, κάθε ενεργητικό κομμάτι του εαυτού μας παραδίδεται στη φαντασίωση. Όταν συμμετέχουμε ενεργητικά, ανοίγουμε σε ένα τρόπο επικοινωνίας όπου η ενσυναίσθηση συνδέει, γιατί αποκαλύπτει μια αλήθεια που εκφράζεται με τρόπο που γίνεται κατανοητή, που ακούγεται με τρόπο που η ατέλεια αγκαλιάζεται.

Πολλές φορές οι άνθρωποι ξεκινούν ένα ταξίδι μαζί, έχοντας όλες τις καλές προθέσεις. Όμως κάποια στιγμή ο ένας από τους δυο ή και οι δυο αποφασίζουν κάτι διαφορετικό. Έχοντας μάθει σε ένα αδιαίρετο σχήμα, όπου καθετί διαφορετικό φοβίζει, δεν βλέπουμε τα καλά και τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν και οι δυο από αυτήν την αλλαγή.

Η απώλεια μας ανοίγει σε σκέψεις ότι δεν υπάρχουν δεδομένα κι ότι καθετί στη ζωή μας που αγαπάμε πρέπει να το τιμάμε, να το βοηθάμε να εκπληρώνει αυτό που είναι. Μας μαθαίνει σε νέες μορφές σχέσεων, όπου κάθε εξάρτηση και απαίτηση να μας ικανοποιούν οι άλλοι τα χατίρια υποχωρεί, όπου κάθε υποταγή υποχωρεί και δίνει τη θέση της στην ισοτιμία.

Η αφοσίωση εμπεριέχει απώλειες. Την απώλεια ότι μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα, να τα έχουμε όλα, να μην επιλέγουμε, να μην βιώνουμε συναισθήματα πένθους, ενώ κάθε πένθος εμπεριέχει τη ζωή, όπως και η ζωή εμπεριέχει το πένθος. Η αφοσίωση αφυπνίζει κάθε ενεργητικό μας κομμάτι και μας κάνει να κάνουμε βουτιά σε κάθε αλήθεια μας ώστε να της δώσουμε το προβάδισμα που της αξίζει. Η αφοσίωση μας βοηθάει να βάζουμε προτεραιότητες, να τιμάμε την ιερότητα της επιλογής μας.

Αν αλλάξουμε τις πεποιθήσεις που μας επηρεάζουν αρνητικά και δεν μας αφήνουν να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι, θα δημιουργήσουμε ειρήνη στη ζωή μας.

Αγγελική Μπολουδάκη