Εγγύτητα και φόβος

Το να προσεγγίσεις τον άνθρωπο που επιθυμείς, να έρθεις κοντά του και να συνδεθείς βαθιά, αποτελεί μια διαδικασία που απαιτεί ευαισθησία, αλληλεπίδραση και προθυμία να ανακαλύψεις μαζί του μια κοινή εμπειρία. Ωστόσο, οι φόβοι που συνδέονται με αυτή την προσπάθεια – ο φόβος μήπως χάσεις τον εαυτό σου, μήπως υποστείς βλάβη ή απόρριψη – δημιουργούν ένα εσωτερικό δίλημμα. Από τη μία, υπάρχει η ανάγκη να αφεθείς και να συνδεθείς βαθιά, από την άλλη, η ανάγκη προστασίας, που μπορεί να εμποδίσει τη δυνατότητα να αφεθείς στην αυθεντικότητα της στιγμής.

Ο φόβος της απώλειας του εαυτού είναι ισχυρός, γιατί πολλές φορές η σύνδεση με κάποιον άλλο φέρνει στο φως τις ανασφάλειες και τις ευαισθησίες που μπορεί να έχουμε καταπιέσει. Αυτές οι ανησυχίες προέρχονται από βαθύτερους φόβους ότι, αν ανοιχτούμε και δώσουμε τον εαυτό μας, κινδυνεύουμε να απορροφηθούμε ή να “χαθούμε” στην ταυτότητα του άλλου. Ο φόβος αυτός μας αποτρέπει από το να αφεθούμε πλήρως στις σχέσεις μας, δημιουργώντας συγκρούσεις εσωτερικές που μας αποκόπτουν από την αυθεντική εμπειρία της σύνδεσης.

Παράλληλα, ο φόβος της μοναξιάς είναι εξίσου ισχυρός. Η επιθυμία να συνδεθούμε προκύπτει από την ανάγκη για συντροφικότητα και κατανόηση, αλλά η επιβεβαίωση της μοναξιάς μας – είτε μέσα από προσωπικές επιλογές είτε μέσα από τη συμπεριφορά των άλλων – μας απομακρύνει από την αληθινή σύνδεση. Στο μυαλό δημιουργούνται σενάρια, θετικά ή αρνητικά, που φαντασιώνουμε για το τι μπορεί να συμβεί στη σχέση. Αυτές οι φαντασιώσεις αποσυνδέουν την εμπειρία από την πραγματικότητα και συχνά μας οδηγούν σε λάθος εκτιμήσεις και ανασφάλειες.

Η τάση να συνδέεσαι με ανθρώπους που, όπως και εσύ, φοβούνται τη σύνδεση, επιβεβαιώνει τους φόβους σου. Όταν δύο άνθρωποι προσεγγίζουν ο ένας τον άλλον μέσα από τους φόβους και τις ανασφάλειές τους, η σύνδεση γίνεται μέσω των «αγκαθιών» που κουβαλούν. Αυτή η αλληλεπίδραση δημιουργεί έναν κύκλο, όπου ο ένας απομακρύνεται για να προστατεύσει τον εαυτό του, και ο άλλος κάνει το ίδιο. Αυτός ο κύκλος αποτρέπει την ουσιαστική σύνδεση και διατηρεί την απόσταση ανάμεσα στα δύο άτομα.

Οι σκέψεις και οι φαντασιώσεις που κατακλύζουν το μυαλό μας συχνά γίνονται εμπόδια για την αγάπη. Όταν ο νους είναι γεμάτος από μνήμες του παρελθόντος, φόβους για το μέλλον ή προσδοκίες, τότε η παρούσα στιγμή χάνεται. Η αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει μέσα από αναλύσεις ή διανοητικές διαδικασίες, αλλά χρειάζεται έναν χώρο ελευθερίας, όπου δύο άτομα είναι παρόντα στη στιγμή και βιώνουν την αλήθεια της σύνδεσής τους χωρίς να προσπαθούν να την ελέγξουν ή να την ερμηνεύσουν.

Για να ανθίσει η αγάπη, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ελευθερίας, όπου και τα δύο άτομα είναι πρόθυμα να αφοσιωθούν σε αυτό που νιώθουν με σοβαρότητα και ειλικρίνεια. Η αληθινή σύνδεση δεν προκύπτει από την προσκόλληση ή από τον φόβο της απώλειας, αλλά από την ελεύθερη επιλογή δύο ανθρώπων να βρίσκονται μαζί και να καλλιεργούν τη σχέση τους με φροντίδα, προσοχή και αυθεντική αφοσίωση.

Σε αυτό το περιβάλλον, η αγάπη ρέει φυσικά, χωρίς να χρειάζεται να κατανοηθεί ή να ελεγχθεί. Είναι ένα συναίσθημα που ξεδιπλώνεται, όταν η εσωτερική σου ελευθερία δεν περιορίζεται από τις προκαταλήψεις ή τις φοβίες σου. Η αγάπη δεν χρειάζεται να είναι άδεια από προβληματισμούς, αλλά χρειάζεται έναν χώρο όπου η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα κυριαρχούν πάνω από τους φόβους και τις ανασφάλειες.

Τρόποι να πλησιάσεις κάποιον χωρίς να χάσεις τον εαυτό σου

1. Αυτογνωσία και Εσωτερική Ασφάλεια: Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου και να νιώθεις ασφαλής με το ποιος είσαι. Όσο πιο σίγουρος είσαι για τον εαυτό σου, τόσο λιγότερο κινδυνεύεις να χάσεις την ταυτότητά σου όταν προσεγγίζεις κάποιον άλλο. Αυτή η εσωτερική ασφάλεια σε βοηθά να μην εξαρτάσαι πλήρως από τον άλλον για την ευτυχία σου.
2. Ειλικρίνεια και Αυθεντικότητα: Όταν πλησιάζεις κάποιον, να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός. Μην προσπαθείς να προσαρμοστείς σε αυτό που νομίζεις ότι θέλει ο άλλος. Το να παραμένεις αληθινός είναι ο μόνος τρόπος να διατηρήσεις τον εαυτό σου μέσα σε μια σχέση.
3. Αμοιβαίος Σεβασμός: Ο σεβασμός προς την ελευθερία και τα όρια του άλλου είναι εξίσου σημαντικός. Μια σχέση δεν πρέπει να συνεπάγεται έλεγχο ή πίεση. Όταν υπάρχει σεβασμός, η σύνδεση μπορεί να εξελιχθεί χωρίς να νιώθει κανείς περιορισμένος ή καταπιεσμένος.
4. Ζήσε το Παρόν: Η αγάπη δεν μπορεί να βασιστεί σε σενάρια ή προσδοκίες. Είναι ένα βίωμα που συμβαίνει εδώ και τώρα. Εστίασε στις στιγμές που μοιράζεσαι με το άλλο άτομο χωρίς να αφήνεις το μυαλό σου να κατακλύζεται από φόβους και ανησυχίες για το μέλλον ή αναλύσεις για το παρελθόν.

Η αληθινή σύνδεση και η αγάπη απαιτούν τόλμη, αυθεντικότητα και ελευθερία. Όταν προσεγγίζεις κάποιον χωρίς να προσπαθείς να ελέγξεις την έκβαση της σχέσης και χωρίς να θυσιάζεις τον εαυτό σου, η αγάπη μπορεί να ανθίσει σε ένα περιβάλλον αλληλοσεβασμού και κατανόησης. Αντί να δίνεις χώρο στις φαντασιώσεις και τους φόβους σου, επέτρεψε στον εαυτό σου να βιώσει τη στιγμή, να αφεθεί σε αυτήν με σοβαρότητα, φροντίδα και αφοσίωση.

Αγγελική Μπολουδάκη