Η σημασία της επιλογής συντρόφου όταν έχετε παιδιά: Ένας δρόμος ευθύνης και αξίας
28 Ιανουαρίου 2025
Επιλογές στις σχέσεις
28 Ιανουαρίου 2025

Η αξία της αγάπης

Δεν χρειάζεται να είσαι σε συντροφική σχέση για να νιώθεις ολοκληρωμένος.

Το λέω με όλη μου την καρδιά. Ξέρω ότι η κοινωνία μας πιέζει ασταμάτητα να πιστέψουμε το αντίθετο, σαν ένα τραγούδι που παίζει συνεχώς σε επανάληψη,  μέχρι να μην μπορείς να ξεφύγεις από αυτό. Τα κορίτσια μαθαίνουν ότι είναι όμορφα μόνο αν κάποιος τις επιθυμεί. Τα αγόρια διδάσκονται ότι είναι “πραγματικοί άντρες” μόνο αν είναι σε σχέση ή έχουν κάνει σεξ με κάποια. Και όλοι, παντού, δέχονται το μήνυμα ότι είναι αγαπητοί μόνο αν τους θέλει ένας ρομαντικός σύντροφος.

Αλλά άσε με να σου πω κάτι: μια σχέση δεν θα σε κάνει πάντα ευτυχισμένο. Όσο καταπληκτικός κι αν είναι ο έρωτας, δεν είναι ο μόνος τύπος αγάπης σε αυτόν τον κόσμο—και απέχει πολύ από το να είναι.

Έχω δει φιλίες τόσο βαθιές, τόσο ανιδιοτελείς και τόσο αγνές που κάνουν πολλούς “αιώνιους” ρομαντικούς δεσμούς να φαίνονται αδύναμοι μπροστά τους. Αυτές οι φιλίες—όπου κάποιος γνωρίζει την ψυχή σου, στέκεται δίπλα σου στις πιο σκοτεινές σου στιγμές και σε αγαπά για αυτό που πραγματικά είσαι—συχνά υποτιμώνται. Γιατί; Επειδή δεν είναι ρομαντικές.

Κι όμως, ξανά και ξανά, ακούω ανθρώπους να λένε, “Κανείς δεν με αγαπάει,” μόνο και μόνο επειδή είναι μόνοι. Μου ραγίζει την καρδιά. Όταν τους ρωτάς για την αγάπη που ήδη έχουν—από την οικογένεια, τους φίλους ή ακόμα και την άνευ όρων αγάπη ενός κατοικίδιου—το προσπερνούν, λέγοντας, “Ε, αυτό δεν μετράει.”

Φυσικά και μετράει. Γιατί να μην μετράει; Η αγάπη δεν χάνει την αξία της μόνο και μόνο επειδή δεν συνδέεται με τον ρομαντισμό ή τη φυσική έλξη. Αν μη τι άλλο, δεν είναι ακόμη πιο βαθιά όταν κάποιος σε αγαπά χωρίς να περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα; Όταν σε αγαπά όχι επειδή θέλει κάτι από εσένα, αλλά απλά επειδή σε βλέπει και νοιάζεται για εσένα;

Ζούμε σε έναν κόσμο που εξυψώνει τον ρομαντισμό, αλλά παραβλέπει τις ήσυχες, σταθερές αγάπες που μας περιβάλλουν κάθε μέρα. Ο φίλος που απαντά στις κλήσεις σου τα μεσάνυχτα. Ο γονιός που ακόμα σε ρωτάει αν είσαι καλά. Ο δάσκαλος που πίστεψε σε εσένα όταν δεν πίστευες εσύ στον εαυτό σου. Ο συγγενής που σε αγαπά και σε αποδέχεται για αυτό που είσαι. Ο σκύλος που σε καλωσορίζει λες και είσαι το καλύτερο πράγμα που του έχει συμβεί.

Αυτή η αγάπη είναι αληθινή. Είναι εξίσου πολύτιμη, εξίσου σημαντική, όσο και κάθε ρομαντική σχέση.

Ανώνυμος

Ο τρόπος που βλέπουμε την αγάπη έχει διαμορφωθεί μέσα από αιώνες πολιτιστικών επιρροών, κοινωνικών προτύπων και προσωπικών εμπειριών. Η αγάπη όμως δεν περιορίζεται μόνο στις σχέσεις ζευγαριού. Αντί να βλέπουμε την αγάπη μονόπλευρα, ίσως είναι ώρα να υιοθετήσουμε μια πιο ευρεία, πιο ειλικρινή και πιο ανθρώπινη προσέγγιση.

Αγάπη είναι ο σεβασμός – το να αναγνωρίζεις την αξία και την μοναδικότητα του άλλου. Είναι φροντίδα – η προθυμία να δίνετε ο ένας στον άλλον τον χρόνο και την ενέργειά σας, να προσφέρετε αμοιβαία υποστήριξη όταν την χρειάζεστε. Είναι συνέπεια και σταθερότητα να στηρίζετε ο ένας τον άλλον, να εμπιστεύεστε.  Είναι κατανόηση να βλέπουμε πίσω από τις λέξεις, πίσω από τις πράξεις, να αφουγκραζόμαστε ο ένας  τον άλλον με ενσυναίσθηση και ευαισθησία. Είναι να μπορούμε να νιώσουμε ο ένας τον πόνο του άλλου σαν να ήταν δικός μας και να χαρουμε με τις επιτυχίες  σαν να ήταν δικές μας. Είναι εκεί που οι δεσμοί αντέχουν στις αντιξοότητες, στις ανατροπές της ζωής, γιατί βασίζονται στη βεβαιότητα πως δεν θα εγκαταλείψουμε ο ένας τον άλλον. Είναι η απόλυτη αποδοχή και η δύναμη που νιώθεις όταν κάποιος σε υποστηρίζει χωρίς όρους.  Αγάπη είναι η επιλογή δύο ατελών ανθρώπων να βαδίζουν μαζί, να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις, να πέφτουν και να σηκώνονται, αλλά πάντα να κρατιούνται συναισθηματικά μαζί. Είναι το θάρρος να είσαι ευάλωτος μπροστά στον άλλον, χωρίς φόβο απόρριψης, και να αφήνεις και τον άλλον να φανεί όπως πραγματικά είναι. Και αυτά μπορεί να τα βρεις παντού: στα λόγια ενός φίλου, στην αγκαλιά της οικογένειας, ακόμα και στον τρόπο που ένα κατοικίδιο σε κοιτάζει με μάτια γεμάτα αφοσίωση.

Το πιο τραγικό, όμως, είναι ότι συχνά αγνοούμε αυτές τις μορφές αγάπης. Οι άνθρωποι υποτιμούν την αξία της φιλίας ή της οικογένειας, ίσως επειδή δεν περιβάλλονται από την αίσθηση του πάθους ή του δράματος που συνοδεύει τον έρωτα. Ωστόσο, αυτή η “ήρεμη αγάπη” είναι που μας κρατάει όρθιους όταν όλα γύρω μας φαίνονται να καταρρέουν.

Σκεφτείτε πώς εξελίσσεται η κατανόησή μας για την αγάπη μέσα από τη ζωή. Όταν είμαστε νέοι, συχνά την εξισώνουμε με τη ρομαντική έλξη ή το πάθος. Με τα χρόνια, όμως, συνειδητοποιούμε ότι η αληθινή αγάπη είναι περισσότερο θέμα βάθους παρά ενθουσιασμού. Είναι οι άνθρωποι που μένουν μαζί μας στις δύσκολες στιγμές, αυτοί που μας βλέπουν στις πιο ευάλωτες εκδοχές μας και μας αποδέχονται.

Η κοινωνία έχει τεράστιο αντίκτυπο σε αυτή την αντίληψη, προωθώντας το ιδανικό του ρομαντικού έρωτα ως το απόλυτο. Όμως, μήπως ήρθε η ώρα να σπάσουμε αυτό το μοτίβο; Να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας να εκτιμούν την αγάπη σε όλες της τις μορφές;

Αγγελική Μπολουδάκη