Η στενή επαφή είναι αυτό το θαυμάσιο “εμείς”

Πόσο έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον!

Ένα χαρακτηριστικό της στενής επαφής είναι ότι διευρύνει τον κόσμο μας. (…) Έχουμε ένα “εγώ” κι αυτό το “εγώ” συναντά ένα “εσύ” και μένουμε μαζί επειδή νιώθουμε έλξη ο ένας για τον άλλον κι έχουμε κοινά σημεία και μοιραζόμαστε κάποια πράγματα. Αυτά τα κοινά που μοιραζόμαστε γίνονται το “εμείς”. Όσο περισσότερα μοιραζόμαστε, τόσο πιο πολλά “εμείς” αποκτάμε. Το “εσύ” μένει πάντα “εσύ” και το “εγώ” πάντα “εγώ”. Δε χάνει ο καθένας τον εαυτό του, αναπτύσσουμε όμως το “εμείς” μαζί, αυτός είναι ο κοινός μας δεσμός.

Αλίμονο σε σένα αν δώσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου σε κάποιον άλλον, θα είσαι χαμένος για πάντα. Κράτησε τον εαυτό σου, όπως κρατούν και οι άλλοι τον εαυτό τους. Μετά βάλε μαζί το “αυτοί” και σχημάτισε το “εμείς”. Στη συνέχεια δούλεψε το αυτό το “εμείς” και θα δεις ότι γίνεται όλοι και πιο μεγάλο, ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνει και το “εσυ” και το ‘εγώ” και σχηματίζουν αυτούς τους τεράστιους ομόκεντρους κύκλους που δεν παύουν να μεγαλώνουν! Η στενή επαφή είναι αυτό το θαυμάσιο “εμείς”. Κι αν κάποια στιγμή χάσεις αυτό το ιδιαίτερο “εμείς”, σου μένει πάντα το “εγώ” και οι τρυφερές αναμνήσεις να χτίσεις τη συνέχεια.

Λεο Μπουσκάλια, να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις, γλάρος