Μην εγκαταλείπεις τον εαυτό σου
Πόσες φορές έχουμε νιώσει την ανάγκη να τρέξουμε, να φτάσουμε εκεί που νομίζουμε πως θέλουμε; Μια αδιάκοπη πορεία, γεμάτη πίεση και άγχος, που συχνά δεν είναι δική μας. Είναι η πίεση της κοινωνίας, των άλλων, της ανάγκης να ικανοποιήσουμε προσδοκίες που ίσως δεν ανήκουν καν σε εμάς. Κι όμως, σε αυτή την πορεία, πόσο συχνά σταματάμε να ακούμε τον εαυτό μας;
Παλαιότερα πίστευα ότι η ταχύτητα ήταν το κλειδί. Πίεζα τον εαυτό μου, έτρεχα να προλάβω, και μαζί πίεζα κι άλλους γύρω μου. Ήταν άδικο. Άδικο για μένα, για εκείνους, για τη στιγμή. Μα έμαθα κάτι πολύτιμο: όσο κι αν πιέσεις, ό,τι δεν είναι έτοιμο, δεν ανθίζει.
Μεγαλώνοντας, ωρίμασα και έμαθα να σέβομαι τον εαυτό μου. Όχι μόνο τα θέλω μου, αλλά και τα όριά μου. Όταν σταμάτησα να πιέζομαι να αλλάξω, άρχισα να ακούω τη φωνή μου. Τα συναισθήματά μου, τις ανάγκες μου, τις αλήθειες που τόσο καιρό σιωπούσαν. Άρχισα να κάνω αλλαγές με τον δικό μου ρυθμό, στο δικό μου χρόνο. Γιατί κάθε αλλαγή που πραγματικά αξίζει, δεν γίνεται βιαστικά.
Κι όμως, συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εγκατάλειψη. Όχι των άλλων προς εμάς, αλλά τη δική μας εγκατάλειψη προς εμάς. Μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου. Μην εγκαταλείπεις τους στόχους σου, τις αξίες σου, την ίδια σου την ύπαρξη. Κι όταν έρχεται ο φόβος – της απόρριψης, της μοναξιάς, της αποτυχίας – θυμήσου: η αξία σου είναι πολύτιμη.
Νιώσε την αξία σου. Μην την υποτιμάς, μην τη διαπραγματεύεσαι. Όταν επιλέγεις με σεβασμό στον εαυτό σου, αποδέχεσαι την αλήθεια σου. Κι όταν είσαι μαζί σου, δεν νιώθεις ποτέ μόνος. Γιατί είσαι το δικό σου ασφαλές καταφύγιο.
Είναι εύκολο να ακούμε εκείνους που μας πιέζουν. Να γινόμαστε συνοδοιπόροι στις δικές τους αγωνίες, στις δικές τους ανασφάλειες. Όμως, μην επιτρέπεις να σε παρασύρουν σε έναν δρόμο που δεν είναι δικός σου. Ό,τι δεν εκφράζει την αλήθεια σου, δεν σου ανήκει.
Μην πιέζεις τον εαυτό σου να διορθώσει τα πάντα. Μην προσπαθείς να σώσεις ό,τι δεν σώζεται. Παρατήρησε την αρμονία που ήδη υπάρχει γύρω σου. Στάσου με σεβασμό και ενσυναίσθηση απέναντι στον εαυτό σου, κι άφησε κάθε αλλαγή να γίνει όταν και όπως μπορεί.
Η αξία σου είναι μοναδική. Είναι η δύναμή σου, η πυξίδα σου. Όταν επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι ο εαυτός του, συμφιλιώνεσαι με ό,τι είσαι. Και τότε, κάθε φόβος υποχωρεί, κάθε δυσκολία μοιάζει λιγότερο απροσπέλαστη.
Και να θυμάσαι: μην εγκαταλείπεις. Ούτε τον εαυτό σου, ούτε τα όνειρά σου. Γιατί ό,τι αξίζει, γίνεται με τον δικό σου ρυθμό. Και τελικά, εκεί βρίσκεται η πραγματική σου ελευθερία.