Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. (Νίκος Καζαντζάκης)

Καθένας μας έχει ατομική ευθύνη. Να ενδιαφερθούμε για τον εαυτό μας, για τον συνάνθρωπό μας, για τον τόπο μας και γιατί όχι και για τον υπόλοιπο κόσμο.

Νιώθουμε ελεύθεροι όταν είμαστε υπεύθυνοι. Υπεύθυνοι να φερθούμε με σεβασμό στον εαυτό μας και στους άλλους. Υπεύθυνοι να φερθούμε με ωριμότητα και σύνεση.

Δεν μπορούμε να ζητάμε συνεχώς, πρέπει και να δίνουμε. Ακόμα και να θυσιάζουμε όταν χρειάζεται.  Την καλοπέρασή μας, τις βόλτες μας και ό,τι άλλο απαιτείται.

Η πειθαρχία στους κανόνες μας βοηθάει έτσι ή αλλιώς γιατί μας ωριμάζει. Μας κάνει να νιώθουμε πως ανήκουμε κάπου. Μας κάνει να σκεπτόμαστε και τους άλλους και όχι μόνο τον εαυτό μας.

Όσο πιο ενωμένοι είμαστε και νιώθουμε, όσο βάζουμε στην άκρη τις διαφορές μας και δείχνουμε εμπιστοσύνη στα μέτρα που βάζει η κυβέρνηση, όποια κι αν είναι τα πιστεύω του καθενός μας,  τόσο πιο αναίμακτα θα τελειώσει αυτή η ιστορία.

Ας περιοριστεί το ανώριμο παιδί στον ενήλικα, που πάει να παρακούσει και να αμφισβητήσει τους κανόνες και τα μέτρα, που υποτιμά και υπονομεύει, που χλευάζει, που ακυρώνει, που χρησιμοποιεί ανήθικους χαρακτηρισμούς για πρόσωπα που αισθάνεται πιο μεγάλα από εκείνο. Η τουλάχιστον, όταν αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί, ας γίνει συνειδητό ότι αυτά που υποτιμώνται είναι στην πραγματικότητα τα κομμάτια του εαυτού εκείνου που υποτιμά, επειδή δεν υπάρχει η ανάλογη εμπιστοσύνη σε αυτά.

Είμαστε ελεύθεροι όσο λειτουργούμε υπεύθυνα, όσο σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους.