Μήπως δεν εκτιμάς αρκετά τον εαυτό σου;
Μήπως κάνεις επιλογές που δεν εναρμονίζονται με την αξία σου;
Μήπως παραπονιέσαι ότι οι άλλοι δεν σε εκτιμούν;
Αν δεν εκτιμάς τον εαυτό σου, αν ένας έλεγχος σε περιορίζει και σε αναγκάζει να ζεις γύρω και μέσα στη μιζέρια, χρειάζεται να μάθεις να αλλάζεις τα στάνταρ σου, τις προδιαγραφές που βάζεις για τον εαυτό σου και για τις επιλογές σου.
Αν θεωρείς ότι πρέπει να κινείσαι γύρω από τα ίδια, ακόμα κι αν αυτά τα ίδια είναι ένας βάλτος για σένα, χρειάζεται να αναζητήσεις την αιτία στο ότι κάτι σε εμποδίζει να αλλάξεις, να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου, την ευθύνη της ελευθερίας σου.
Κάτι μέσα σου σε εγκλωβίζει και δεν τολμάς στα ύψη της ελευθερίας σου, επειδή νιώθεις ένοχος να χαρείς, να επιθυμήσεις, να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Κάτι μέσα σου σε καταπιέζει και τρομάζεις μπροστά στη δύναμή σου, στη δημιουργικότητά σου, στην εξέλιξη σου.
Όσο ελευθερώνεσαι από αυτόν τον έλεγχο, τόσο αποφασίζεις να μην τρέφεσαι από μια ζωή ενοχική και αναλαμβάνεις πρωτοβουλίες χωρίς να σκέφτεσαι την επιδοκιμασία των άλλων.
Όσο δεν τον χρειάζεσαι, νομίζοντας πως μόνο αν σε λυπούνται έχεις αξία, τόσο εκτιμάς καθετί που είσαι, καθετί που έχεις κάνει και εναρμονίζεσαι με τα ύψη της αξίας σου. Κι όταν εξοικειωθείς με αυτά, κάθε επιλογή σου ταιριάζει με αυτά. Δεν τυφλώνεσαι από ανθρώπους, συγκυρίες ακολουθώντας εκείνες που σε κρατούν σε μιαν ‘οικεία’ κατάσταση ελέγχου, από λύπηση για τον εαυτό σου και για τον άλλον, αλλά προβληματίζεσαι αν αυτές οι συγκυρίες σε βοηθούν να εξελίξεις το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου. Δεν σε ελκύει το πρόβλημά σου, άρα και το πρόβλημα του άλλου, κάνοντας επιλογές από φόβο, αλλά ενδιαφέρεσαι για την υγεία σου, για την εξέλιξή σου, για τη δημιουργικότητά σου, οπότε οι συνθήκες που επιλέγεις είναι μοναχά όποιες υποστηρίζουν την εκτίμηση και τον σεβασμό προς τον εαυτό σου.
Αγγελική Μπολουδάκη