Αν στην οικογένειά σου συνέβαιναν προβλήματα που σε αναστάτωναν, έχεις μάθει να δημιουργείς προβλήματα, ελπίζοντας να μετατεθεί αλλού το βάρος από τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούσαν τη ζωή της οικογένειάς σου. Κάθε φορά που σε απασχολεί κάτι, δεν εστιάζεσαι σε αυτό που σε απασχολεί αλλά συμπεριφέρεσαι αντιδρώντας.
Εμαθες να έχεις μια αρνητική εικονα για σένα, που ήταν αυτό που πίστευαν οι δικοί σου για τον εαυτό τους από άγνοια, από φόβους που δεν είχαν κατανοηθεί. Αυτή η εικόνα σε δυσκολεύει να πιστέψεις στην αλήθεια σου, να εκτιμήσεις την αξία σου, να συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου με τον σεβασμό που σου χρειάζεται. Να συμπεριφέρεσαι με τρόπο όπου εστιάζεσαι στη λύση και στο αποτέλεσμα.
Νιώθεις ανεπαρκής, ενώ δυσκολεύεσαι να εκφράσεις τα συναισθήματά σου με υγιή τρόπο. Όταν το κάνεις, το κάνεις με θυμό, με απογοήτευση. Όταν εκφράζεις τα συναισθήματά σου, λειτουργείς εκφράζοντας συναισθήματα που δεν αφορούν στο παρόν που βιώνεις, από την παρούσα αλληλεπίδραση, αλλά γιατί αυτό που ζεις πυροδοτεί στιγμές από το παρελθόν σου. Τα αιτήματά σου δεν έχουν να κάνουν με το τώρα αλλά με την επανόρθωση αυτού που σε πλήγωσε στο παρελθόν.
Ενώ θα ήθελες να εστιαστείς στις υγιείς πλευρές της ζωής, το μοντέλο που σε ακολουθεί “δείξε μου λίγο ενδιαφέρον” ή “δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνος μου”,σε κάνει να επιζητάς την προσοχή ή να νομίζεις πως δεν θα τα καταφέρεις οποτε με κάποιο τρόπο υπονομεύεις τις προσπάθειες ή το αποτέλεσμα. Πολλές φορές εκφράζεις τη φωνή άλλων και όχι τη δική σου. Λειτουργείς αντί άλλων ζητώντας πράγματα που δεν σε εκφράζουν αληθινά.
Μπορεί να μη καταφεύγεις στην άρνηση, ό,τι κάνεις όμως το κάνεις με τρόπο που δεν εκφράζει την αξία σου.
Είσαι δημιουργικός, εμφανίζεις ηγετικές ικανότητες, με λάθος κατεύθυνση όμως.
Ενας άνθρωπος που σκέπτεται τον εαυτό του, ενδιαφέρεται για αυτό που είναι καλό για εκείνον, εσύ ομως έχεις μάθει να προσπαθείς να αλλάξεις αυτό που συμβαίνει στους άλλους. Εχεις μάθει να παίρνεις αξία από αυτόν τον ρόλο, για αυτό και σου είναι δύσκολο να τον αλλάξεις.
Αντιδράς όλο και περισσότερο προκειμένου να έχεις την προσοχή, αλλά ο τρόπος σου σε κάνει να χάνεις τον αυτοσεβασμό σου. Νιώθεις ντροπή και αμφιβάλλεις, ενώ άλλες φορές κλείνεσαι στον εαυτό σου.
Αντιδράς στο παρελθόν, κι όχι στο παρόν.
Όταν αποδέχεσαι τις αλήθειές σου, σου είναι πιο εύκολο να υιοθετήσεις μια στάση σεβασμού και εκτίμησης σε σένα.
Αυτό που χρειάζεσαι είναι να αναγνωρίσεις τις θέλεις, τι έχεις ανάγκη και να το υλοποιήσεις. Να δημιουργήσεις χώρο στη ζωή σου για σένα, για αυτό που θέλεις αληθινά. Αντι για να σκέφτεσαι συνεχώς να είσαι επαρκής στους άλλους, να ενδιαφερθείς για αυτό που χρειάζεσαι και να το εμπιστευτείς. Να ακούσεις τις ανάγκες σου, να τις σεβαστείς χωρίς να νιώθεις ενοχές. Να αφήσεις πίσω σου ό,τι χρειάζεται να μείνει πίσω και να αγκαλιάσεις με ενδιαφέρον αυτό που ζεις. Να μη κάνεις συνεχώς πράγματα για τους άλλους με καταναγκαστικό τρόπο αλλά να κάνεις όταν το νιώθεις αληθινά. Όχι από υποχρέωση ή από ενοχή αλλά από ενδιαφέρον και κυρίως όταν το θέλεις εσύ.
Να αγκαλιάζεις τους ανθρώπους σου με το συναίσθημά σου χωρίς να κάνεις τα πάντα για εκείνους.
Να σε υπολογίζεις με σεβασμό και εκτίμηση. Να αγκαλιάζεις κάθε αδυναμία σου με τη δύναμή σου και να πιστεύεις στην αξία σου.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός ψυχικής υγείας