Να χαιρόμαστε που επιτρέπουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή
20 Σεπτεμβρίου 2018
Ένας κόσμος ολόκληρος από εικόνες παλιές, βιώματα, συναισθήματα συμπυκνωμένα σε μια λέξη
23 Σεπτεμβρίου 2018

Ο ελέφαντας και οι έξι τυφλοί σοφοί

Ο ελέφαντας και οι έξι τυφλοί σοφοί

Υπήρχαν κάποτε έξι σοφοί που ζούσαν μαζί σε ένα μικρό χωριό. Οι έξι σοφοί ήταν τυφλοί.

Μια μέρα, ένας ξένος  που διέσχιζε τη χώρα σταμάτησε μπροστά στα τείχη του  χωριού.

Αμέσως, ανάμεσα στους χωρικούς, έγινε γνωστό  ότι αυτός ο άνθρωπος είχε μαζί του ένα ασυνήθιστο ζώο: Έναν ελέφαντα.

Δεν υπήρχαν ελέφαντες σε αυτή τη χώρα και οι άνθρωποι δεν είχαν ιδέα πώς θα μπορούσαν να είναι αυτά τα ζώα.

Οι έξι σοφοί ήθελαν να το δουν, αλλά πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό ενώ ήταν  τυφλοί;

Έτσι, αποφάσισαν να πάνε στο ζώο, να το ψηλαφίσουν, ώστε να μπορέσουν να το περιγράψουν.

Επιστρέφοντας,  οι έξι τυφλοί χαιρετίστηκαν από τον ανυπόμονο πλήθος, που περίμενε να τους πει με τι μοιάζει  ένας ελέφαντας.

«Λοιπόν», δήλωσε ο πρώτος, «ένας ελέφαντας μοιάζει με ένα τεράστιο ανεμιστήρα γεμάτος γραμμώσεις». Είχε αγγίξει τα αυτιά του.

«Δεν συμφωνώ καθόλου» είπε ο δεύτερος, «Μοιάζει με ένα ζευγάρι μακριά οστά». Είχε αγγίξει τους χαυλιόδοντες  του.

«Όχι φυσικά!» Επέκρινε ο τρίτος, «Μοιάζει με ένα μεγάλο μακρύ σχοινί». Είχε αγγίξει την προβοσκίδα του.

«Μα  τι λέτε εσείς, μάλλον μοιάζει με συμπαγή κορμό δέντρου», είπε ο τέταρτος που είχε αγγίξει τα πόδια του.

«Δεν καταλαβαίνω για τι μιλάτε …» είπε ο πέμπτος «Ένας ελέφαντας μοιάζει με ένα τοίχο που αναπνέει». Είχε αγγίξει τα καπούλια του.

«Δεν είναι αλήθεια», φώναξε, «Ένας ελέφαντας είναι σαν ένα μακρύ λεπτό σχοινί». Είχε αγγίξει την ουρά του.

Οι έξι τυφλοί άρχισαν να διαφωνούν κι ο καθένας τους αρνιόταν να ακούσει  την περιγραφή των άλλων πέντε.

Ακούγοντας τις κραυγές τους, ο άνθρωπος ήρθε να δει τι συνέβαινε.

Κύριε, είπε ένας ηλικιωμένος , «οι έξι σοφοί ήρθαν να αγγίξουν τον ελέφαντα για να περιγράψουν πώς είναι αλλά καθένας τους λέει και κάτι διαφορετικό. Κανείς δεν ξέρει ποιον να πιστέψει».

Ο άνθρωπος άκουσε τους έξι τυφλούς που περιέγραφαν ξανά τον ελέφαντα.

Μετά από μια μακρά σιωπή, δήλωσε:

«Και οι έξι λένε την αλήθεια, αλλά καθένας από αυτούς έχει αγγίξει μόνο ένα μέρος του ζώου και επομένως γνωρίζει μόνο αυτό το μέρος της αλήθειας. Όσο ο καθένας πιστεύει ότι είναι ο μόνος που έχει δίκιο, κανείς δεν θα γνωρίζει όλη την αλήθεια. Τα διαφορετικά χρώματα ενός ουράνιου τόξου αναμιγνύονται  για να σχηματίσουν ένα ενιαίο και όμορφο σχέδιο, έτσι δεν είναι;»

Ο άνθρωπος περιγράφει τον ελέφαντα συγκεντρώνοντας τις έξι περιγραφές και οι χωρικοί τελικά συνειδητοποιούν ότι το ζώο έχει μια εκπληκτική εμφάνιση.

Ανώνυμος

 

Καθένας μας βλέπει την πραγματικότητα με τον δικό του τρόπο, ο οποίος βασίζεται στις πληροφορίες που έχουμε λάβει, όπως και στο πόσο ανοιχτοί και δεκτικοί είμαστε να περιβάλλουμε και να περιέχουμε  τη διαφορετικότητα, τη δική μας και των άλλων.

Όταν σεβόμαστε την πολύπλευρη προσωπικότητα μας, σεβόμαστε και αποδεχόμαστε κάθε μέρος της πραγματικότητας ως αληθινό.

Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι αλλά όπως είμαστε εμείς. Όταν εμπιστευόμαστε την οπτική μας μέσα από μια καλοπροαίρετη διάθεση, συνειδητοποιούμε ότι μπορούμε πιο εύκολα να κατανοήσουμε τις διαφορετικές οπτικές  των άλλων, γιατί κάθε μια εμπεριέχει και μια αλήθεια. Το σύνολό τους μάλιστα κάνει πιο έγκυρη την πραγματικότητα όταν εκτιμάμε την αξία τους. Όσο πιο διαθέσιμοι και ανοιχτοί είμαστε στην καλοπροαίρετη οπτική του άλλου, βλέπουμε πλευρές που χωρίς εκείνον δεν θα μπορούσαμε να τις δούμε.

Το μόνο που θα μπορούσε να μας κάνει να μην δούμε την πραγματικότητα όπως είναι και να την αγκαλιάσουμε για αυτό που είναι είναι ο φόβος μας μήπως κρίνουμε τον εαυτό μας στις αλήθειες των άλλων. Όταν όμως συμφιλιωνόμαστε με αυτό που είμαστε και το αγαπάμε, κατανοούμε πιο εύκολα τους φόβους των άλλων ανθρώπων, φόβους ίδιους με τους δικούς μας, το φόβο της απόρριψης και της εγκατάλειψης, αφουγκραζόμαστε τα ανείπωτα και διατηρώντας τη σταθερότητα μέσα μας, προσεγγίζουμε και δεχόμαστε να μας προσεγγίσουν.

Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για την πραγματικότητα που μας περιβάλλει και την περιβάλλουμε, μας περιέχει και την περιέχουμε, βλέπουμε στον καθένα, στο καθετί, ένα κομμάτι δικό μας, ένα κομμάτι αγαπημένο και χαιρόμαστε να υπάρχει όπως είναι.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας