-Πως νιώθεις με την απόφασή μου να πάρουμε διαζύγιο με τη μητέρα σου, παιδί μου;
-Πολύ καλά, πατέρα. Καταλαβαίνω και σέβομαι την απόφασή σου να επιλέξεις τη ζωή που θέλεις να κάνεις.
-Χαίρομαι που είσαι καλά. Θα βλεπόμαστε πολύ συχνά και θα φροντίσω ώστε οι συναντήσεις μας να είναι ουσιαστικές.
-Πατέρα, δεν θα το ήθελα αυτό. Θα προτιμούσα οι συναντήσεις μας να είναι πιο αραιές και θα το εκτιμούσα αν συμφωνήσεις.
-Είσαι θυμωμένος, παιδί μου;
-Χμ… ναι, πατέρα, είμαι θυμωμένος που ανατράπηκε η ζωή μου ξαφνικά.
-Σε καταλαβαίνω, παιδί μου. Θέλω όμως να μιλάμε μαζί, είναι σημαντικό για μένα να είμαστε μαζί, είσαι ένας άνθρωπος που σε θέλω πολύ στη ζωή μου. Σε αγαπώ πολύ, αλλά σε θεωρώ και πολύ αξιόλογο άνθρωπο. Κάθε κουβέντα μαζί σου κάνει καλό σε μένα.
-Ναι και εγώ το θέλω. Θέλω να επικοινωνούμε, σε νιώθω πως με καταλαβαίνεις και πως με αγαπάς. Μπορεί να άλλαξε η ζωή μου με το διαζύγιο, όμως αυτό που νιώθουμε δεν θα αλλάξει.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας