Σέβομαι τον εαυτό μου

Ο σεβασμός προς τον εαυτό μου αρχίζει από τη βαθιά γνώση της αξίας μου, ανεξάρτητα από τα όσα έχω καταφέρει. Στις σκιερές και φωτεινές στιγμές μου, είναι οι σκέψεις μου που χτίζουν τη γέφυρα ανάμεσα σε αυτό που είμαι και σε αυτό που μπορώ να γίνω. Η αυτοεκτίμησή μου δεν είναι απλώς το άθροισμα των πράξεών μου, αλλά ο πυρήνας της ύπαρξής μου, που αντηχεί σε κάθε απόφαση και κάθε επιλογή.

Αναγνωρίζω την αξία μου και τολμώ να θέτω υγιή όρια στις σχέσεις μου. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγω να χαθώ σε λαβυρίνθους εκμετάλλευσης και χειραγώγησης. Στηρίζω τον εαυτό μου, υπερασπίζομαι τις ανάγκες και τα δικαιώματά μου με σταθερότητα, χωρίς να αποζητώ την επιβεβαίωση των άλλων για να νιώσω ολοκληρωμένος.

Ξέρω τι μπορώ να ελέγξω και δέχομαι με γαλήνη όσα δεν μπορώ να αλλάξω. Ό,τι δεν περνάει από τα χέρια μου, το αφήνω να κυλήσει, όπως κυλά το νερό στα ποτάμια. Δεν φέρω ενοχές για αυτά, γιατί η ζωή μου είναι ένα ταξίδι γεμάτο μαθήματα, και κάθε στιγμή, ακόμα και η πιο δύσκολη, είναι ένας δάσκαλος.

Με κατανοώ βαθιά και ξέρω πως η αναζήτηση επιβεβαίωσης από τους άλλους μπορεί να με απομακρύνει από την αλήθεια μου. Η αξία μου δεν κρέμεται από τα χείλη κανενός· είναι εκεί, ακλόνητη, σαν βράχος που αγκαλιάζει τη θάλασσα. Η αυτοεκτίμησή μου πηγάζει από μέσα μου, και οι πράξεις μου αντικατοπτρίζουν αυτή την εσωτερική αλήθεια, χωρίς συμβιβασμούς.

Κάθε εμπειρία, θετική ή δύσκολη, είναι ένα πολύτιμο πετράδι στη διαδρομή μου. Νιώθω ευγνωμοσύνη για όσα έζησα, γιατί μέσα από αυτές τις στιγμές μεγάλωσα, ωρίμασα και έμαθα ποιος είμαι. Τα όριά μου είναι ξεκάθαρα και τα σέβομαι. Μαθαίνω συνεχώς, και αυτό το ταξίδι προσωπικής ανάπτυξης δεν έχει τέλος, γιατί κάθε βήμα είναι ένας μικρός θρίαμβος της ψυχής.

Οι σχέσεις που επιλέγω είναι καθρέφτης του σεβασμού μου. Αναζητώ την αμοιβαιότητα, εκείνη την ισορροπία που επιτρέπει στις καρδιές να δίνουν και να λαμβάνουν με ευγένεια και σεβασμό. Απομακρύνομαι από τις προσδοκίες που βαραίνουν την ψυχή και τις αφήνω να διαλυθούν, όπως τα σύννεφα στο φως του ήλιου. Η αληθινή αγάπη δεν επιβάλλει ούτε περιμένει· δίνει χώρο να ανθίσουν οι αλήθειες μας και να αγκαλιάσουμε την ουσία των σχέσεων.

Έχω το θάρρος να εκφράζω την αλήθεια μου, όχι με θυμό, αλλά με αρμονία. Κάθε φορά που προστατεύω την αξία μου, κάθε φορά που υψώνω το ανάστημά μου, τιμώ τον εαυτό μου και αναγνωρίζω πως αξίζω αγάπη, σεβασμό και ειλικρίνεια.

Όταν οι σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου και οι πράξεις μου ευθυγραμμίζονται, βρίσκω την αληθινή εσωτερική γαλήνη. Αυτή η αρμονία είναι το θεμέλιο του αυτοσεβασμού μου. Με αυτόν τον τρόπο, σέβομαι τον εαυτό μου και ανοίγω δρόμο για τους άλλους να βαδίσουν δίπλα μου, καθώς όλοι εξελισσόμαστε μαζί.

Σε κάθε μου πράξη, σε κάθε μου βήμα, αναγνωρίζω την αξία της ψυχής μου. Και όπως ο κόσμος δεν σταματά να γυρίζει, έτσι κι εγώ δεν σταματώ να μαθαίνω, να αγαπώ και να σέβομαι βαθύτερα τον εαυτό μου.

Αγγελική Μπολουδάκη