Σύνδεση ή υπερπροστασία;

Θέλεις έναν άνθρωπο να είναι πάντα εκεί. Να σε φροντίζει, να σε νοιάζεται, να σε επιβεβαιώνει. Η ανάγκη σου να σε προστατεύει κάποιος σε τυφλώνει.

-Με αγαπάει, σκέφτεσαι.

Νιώθεις υπερπροστασία. Η υπερπροστασία δεν είναι σύνδεση όμως. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις, προσπαθεί άλλος για σένα. Δεν ωριμάζεις όμως ετσι.

Το αίτημά σου είναι το αίτημα του παιδιού που θέλει τον γονιό του δίπλα του, μαζί του. Είσαι ενήλικας όμως. Και καθένας που σε υπερπροστατεύει, χωρίς να το κάνει συνειδητά απαραίτητα, σε κρατά μικρό. Και εσύ παραμένεις μικρός, ανήμπορος να αναλάβεις τις ευθύνες της ζωής σου.

Όταν ο άλλος άνθρωπος συνδέεται μαζί σου, σε νιώθει, σου επικοινωνεί αλήθειες που σε ωριμάζουν. Προσπαθεί να δει εσένα και να στο επικοινωνήσει. Οι αλήθειες που σου επικοινωνεί σε βοηθούν να σταθείς στα πόδια σου, μόνος σου. Οι αλήθειες που σου επικοινωνεί σε συμπληρώνουν με τρόπο που νιώθεις πληρότητα να είσαι εσύ. Δεν σε υπερπροστατεύει, σε “βοηθά” όμως με τον τρόπο του να αναλαμβάνεις την φροντίδα του εαυτού σου, νιώθοντας όμορφα που το κάνεις, για αυτό και οι στιγμές σας έχουν αυθεντικότητα και ποιότητα. Αποδέχεσαι την αλήθεια του,  όταν το αίτημά σου είναι να λειτουργείς αυτόνομα και να εκτιμάς ό,τι ωριμάζεις μαζί του με αυθεντικό τρόπο.

Αγγελική Μπολουδάκη