Αυτό που εγώ –κι άλλοι σαν εμένα- θέλουμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε τη συμπεριφορά μας να απελευθερωθεί αληθινά από τους περιορισμούς και να επιτρέψουμε στο άτομο την ελευθερία του και την ικανότητα να αποφασίζει, να δρα, να ζει… Σε τελική ανάλυση, να επανακτήσει την ικανότητα να επιλέγει.
Να επιλέγει και να αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του.
Και μιλώ για ΕΠΙΛΟΓΗ. Όχι για διαλογή. Δεν λέω ν’ απορρίπτουμε τις ανεπιθύμητες πιθανότητες και να κρατάμε ό,τι απομένει.
Ένα μονοπάτι χωρίζεται στα δύο… από τη μια βελούδο κι από την άλλη αγκάθια. Αν εγώ πάρω τον βελούδινο δρόμο μόνο και μόνο γιατί τα αγκάθια με τραυματίζουν, ενώ εσύ γιατί το απαλό βελούδο σε γοητεύει, τότε εσύ «επιλέγεις» ενώ εγώ «κάνω διαλογή».
Και πολυδιασπώμαι…
Χόρχε Μπουκάι, Γράμματα στην Κλαούντια, opera