Τι είναι λοιπόν η ενσυναίσθηση και γιατί είναι πολύ διαφορετική από την συμπόνια (συμπάθεια);
Η ενσυναίσθηση τροφοδοτεί την επαφή, η συμπάθεια οδηγεί στην αποξένωση.
Για την ενσυναίσθηση είναι ενδιαφέρον να δούμε την μελέτη της Τερίζα Γουάηζμεν, που μελέτησε ποικίλα επαγγέλματα όπου σχετίζονται με την ενσυναίσθηση και κατέληξε σε 4 ποιότητες ενσυναίσθησης.
Την αντίληψη της οπτικής γωνίας, την ικανότητα να κατανοήσεις την οπτική γωνία ενός άλλου ατόμου ή ν’ αναγνωρίσεις την οπτική τους γωνία, ως την πραγματικότητά τους, (την αλήθεια τους)
Ν’ αποφεύγεις την κριτική, όχι και τόσο εύκολο, αφού το απολαμβάνουμε οι περισσότεροι από μας.
Ν’ αναγνωρίζεις το συναίσθημα στους άλλους ανθρώπους και να το δείχνεις αυτό.
Η ενσυναίσθηση είναι να νιώθεις μαζί με τους ανθρώπους.
Εγώ φαντάζομαι την ενσυναίσθηση ως ένα ιερό χώρο, όπου κάποιος βρίσκεται σε μια βαθιά τρύπα και φωνάζει από το βάθος «έχω κολλήσει, είναι σκοτεινά, είμαι καταβεβλημένος»
Και τότε κοιτάμε και λέμε «έι», κατεβαίνουμε κάτω «ξέρω πως είναι να είσαι εδώ κάτω και δεν είσαι μόνος»
Η συμπόνια – συμπάθεια είναι: «ωωω, είναι άσχημα, ααα, όχι, θες ένα σάντουιτς;»
Η ενσυναίσθηση είναι μια επιλογή, είναι μια ευάλωτη επιλογή, γιατί για να μπορέσω να έρθω σε επαφή μαζί σου, πρέπει να έρθω σε επαφή με κάτι μέσα στον εαυτό μου, που γνωρίζει αυτό το συναίσθημα.
Σπάνια ή σχεδόν ποτέ δεν αρχίζει η ανταπόκριση με ενσυναίσθηση με τη λέξη «τουλάχιστον»
Ναι… και το κάνουμε όλη την ώρα.
Γιατί ξέρετε, κάποιος που μοιράζεται μαζί μας κάτι πολύ επώδυνο, εμείς προσπαθούμε να το φωτίσουμε, προσπαθούμε να καταδείξουμε τα θετικά.
– Είχα μια αποβολή.
– Ωωω τουλάχιστον, ξέρεις πως θα μείνεις έγκυος.
– Νομίζω πως ο γάμος μου διαλύεται
– Τουλάχιστον έχεις γάμο
– Τον Γιάννη τον διώχνουν από το σχολείο
– Τουλάχιστον είναι άριστος μαθητής
Αλλά αυτό που κάνουμε πολλές φορές μπροστά σε πολύ δύσκολες καταστάσεις, είναι ότι προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα.
Αν μοιραστώ κάτι μαζί σου, που είναι πολύ επώδυνο, θα προτιμούσα να πεις
«δεν ξέρω πραγματικά τι να πω τώρα, αλλά είμαι χαρούμενος που μου το είπες»
Γιατί η αλήθεια είναι πως σπάνια μια απάντηση μπορεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα…
Αυτό που κάνει τα πράγματα καλύτερα είναι η σύνδεση, η αίσθηση δυο ανθρώπων που επικοινωνούν, ακούν, κατανοούν και συναισθάνονται ο ένας τον άλλον
