Μπόμπι

Έχω ένα σκύλο, δεκαπέντε χρόνων και 7 μηνών, ο οποίος είναι τυφλός. Τον Μπόμπι. Ένα ημίαιμο κυνηγόσκυλο που απολαμβάνει την ηρεμία στη συντροφιά μας. Δεν είχε ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις με γάτες, μάλιστα όταν συναντούσαμε γάτες στο δρόμο μας τις κυνηγούσε. Ίσως γιατί όταν ήταν νέος, σε μια βόλτα που κάναμε, του είχε επιτεθεί μια και από τότε είναι ετοιμοπόλεμος.

Τώρα τελευταία, μια γάτα, η οποία μόλις γέννησε στην αποθήκη μας, έρχεται στο μπαλκόνι μας. Είναι μια γάτα στοργική, χαδιάρα, που ζητά επίμονα φαγητό και χάδια.

Της άφηνα το φαγητό της έξω, έτρωγε και έφευγε για να έρθει και πάλι πιο αργά, δηλώνοντας την παρουσία της.

Ο σκύλος μου, ο οποίος είναι μέσα στο σπίτι, άκουγε το νιαουρητό της, δεν της έδινε όμως σημασία, ίσως γιατί νόμιζε ότι ήταν μακριά.

‘Ωσπου η γάτα ξεθάρρεψε και στάθηκε μπροστά στην ανοιχτή μπαλκονόπορτα νιαουρίζοντας. Ο σκύλος μου, ο οποίος έτρωγε εκείνη την ώρα, άφησε το φαγητό του και ετοιμαζόταν να επιτεθεί, προσπαθώντας να προσδιορίσει που ήταν η γάτα από το νιαουρητό της.

Τον παρατηρούσα σίγουρη πως, αν έκανε να πλησιάσει τη γάτα, εκείνη θα έφευγε, οπότε δεν θα κινδύνευε ούτε εκείνος ούτε η γάτα.

Όσο ερχόταν κοντά της, δεν τον έχανα από τα μάτια μου, για να είμαι παρούσα σε ό,τι κι αν συνέβαινε.

Παρατηρούσα, λοιπόν, ότι παρόλο που ο σκύλος μου την πλησίαζε με το σώμα σε στάση επίθεσης, εκείνη όχι μόνο δεν έφευγε αλλά τον προσέγγιζε όλο και περισσότερο. Απόρησα… ώσπου κατάλαβα. Η γάτα αντιλήφθηκε ότι ήταν τυφλός.

Σκέφτηκα ότι τον πλησίαζε γιατί ήθελε το φαγητό του. Σκέφτηκα ότι θα τον προσπερνούσε και θα κατευθυνόταν στην τροφή του.

Η γάτα όμως αδιαφόρησε για την τροφή του και πλησίασε τον ίδιο. Τον προσέγγισε φιλικά, τον χάιδεψε τρυφερά γουργουρίζοντας. Το έκανε αρκετές φορές μέχρι που ο σκύλος μου άρχισε να κουνά την ουρά του. Τότε έφυγε. Και ο σκύλος μου, κουνώντας αδιάκοπα την ουρά του από χαρά, την αναζητούσε ακολουθώντας την μυρωδιά της.

Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι γάτες, ίσως επειδή δεν τις θεωρούσα συντροφικά ζώα όπως ο σκύλος. Αυτή η γάτα όμως  άλλαξε την οπτική μου.

Με εκπλήσσουν ευχάριστα τα ζώα. Είναι φορές που πιστεύω ότι το ένα νιώθει ενσυναισθητικά τις ανάγκες του άλλου και ανταποκρίνεται σε αυτές.

Αυτή η γάτα ένιωσε την ανάγκη του σκύλου μου και τον προσέγγισε όπως χρειαζόταν εκείνος. Ο σκύλος μου, ο οποίος μέχρι τότε προτιμούσε την σκυλίσια συντροφιά μόνο, χωρίς ενδοιασμούς, ανταποκρίθηκε στην προσέγγιση ενός διαφορετικού πλάσματος, γιατί του έδωσε αυτό που χρειαζόταν. Της έδωσε κι εκείνος αυτό που χρειαζόταν η ίδια. Την άδεια να επισκέπτεται το χώρο του και να μοιράζεται το φαγητό του.

Δεν υπήρχαν διαφορές, μόνο δυο πλάσματα, που το ένα εκδήλωνε στο άλλο, αυτό που χρειαζόντουσαν και οι δυο.

Συγκινημένη ένιωσα την ανάγκη να τους πω ευχαριστώ για την ευγνωμοσύνη που ένιωσε το ένα πλάσμα για το άλλο, η οποία αγκάλιασε και μένα.

Αγγελική Μπολουδάκη

Στη φωτογραφία ο Μπόμπι, ο οποίος έκανε το μεγάλο ταξίδι.