Όταν σκέφτεσαι θετικά για σένα, κάθε συναίσθημα που νιώθεις εμπεριέχει εκτίμηση για σένα

Κάθε εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας μας επηρεάζει. Επηρεάζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας.

“Δεν είμαι άξιος εμπιστοσύνης, δεν νιώθω επαρκής, φοβάμαι ότι σε κάθε κίνηση μου θα επικριθώ ή θα απορριφθώ”.

 Νομίζοντας ότι δεν είσαι επαρκής, άξιος εμπιστοσύνης κ.α, υποσυνείδητα δεν υποστηρίζεις τον εαυτό σου όσο πραγματικά σου αξίζει. Επιβεβαιώνεις αυτήν την εικόνα χωρίς να το καταλαβαίνεις.

Όταν αντιμετωπίζεις με κατανόηση και αποδοχή τον εαυτό σου, κάθε χαρακτηριστικό σου αποκτά την αξία που έχει. Όταν σκέφτεσαι θετικά για σένα, κάθε συναίσθημα που νιώθεις εμπεριέχει εκτίμηση για σένα. Ακόμα κι η θλίψη, όπως και ο θυμός είναι καλοδεχούμενα, γιατί νιώθεις πως αν καταλάβεις το νόημά τους θα κάνουν το κύκλο τους.

Πολλές φορές δεν δίνουμε στα χαρακτηριστικά μας την αξία που έχουν, γιατί όταν τα συγκρίνουμε με άλλους, τα νιώθουμε υποδεέστερα. Μπορεί να είσαι οργανωτικός, αλλά να μην το εκτιμάς αρκετά, γιατί στην έλλειψη οργάνωσης διακρίνεις έναν αυθορμητισμό που σου αρέσει. Εκτιμώντας όμως το χαρακτηριστικό σου του δίνεις την πραγματική του αξία. Νιώθεις όμορφα με αυτό. Μπορείς να εκτιμήσεις στους άλλους ανθρώπους τα δικά τους χαρακτηριστικά ακόμα κι αν διαφέρουν από τα δικά σου.

Όσο πιο κοντά με τον πυρήνα του εαυτού μας είμαστε, όσο πιο ενωμένοι με κάθε χαρακτηριστικό μας που αποτελεί εμάς, νιώθουμε σταθερά οπότε η διαφορετικότητα μας συμπληρώνει. Όταν μας επικρίνουμε, απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας, λειτουργούμε σαν μαγνήτης που το καθετί μπορεί να αποτελέσει κομμάτι του εαυτού μας, επηρεάζοντας την ενότητα και την ακεραιότητά μας, οπότε η διαφορετικότητα μοιάζει απειλή. Η αξία που μας δίνουμε λειτουργεί σαν κόλλα που κρατά συμπαγή τον πυρήνα του είναι μας. Όσο πιο συμπαγείς νιώθουμε στην ένωση με κάθε κομμάτι του εαυτού μας, το οποίο θεωρούμε ευλογημένο, μπορούμε να ενωθούμε αρμονικά με ό,τι μας ενδιαφέρει, νιώθοντας αφενός ακέραιοι, αφετέρου συνδεδεμένοι μαζί του.

Όταν μας εμπιστευόμαστε, ερμηνεύουμε τα γεγονότα της ζωής μας, λέγοντας στον εαυτό μας: “αυτό το γεγονός είναι δώρο στη ζωή μου, να το εκτιμήσω όπως του αξίζει”. Όταν αμφιβάλλουμε για αυτό που είμαστε, νιώθουμε ενοχες και άρα δεν εκτιμάμε το θετικό γιατί το θεωρούμε δεδομένο, ενώ για εκείνο που χαρακτηρίζουμε ως αρνητικό, αναρωτιόμαστε: “γιατί σε μένα;”, κάτι που μας ανακυκλώνει σε μια αρνητική εικόνα για τον εαυτό μας, σε συναισθήματα που μας κάνουν να αντιδράμε, σε σκέψεις προσανατολισμένες από φόβο στην επιβεβαίωση της αρνητικής εικόνας .

Όταν σκεπτόμαστε θετικά για μας σε κάθε συγκυρία, επηρεάζουμε τα συναισθήματά μας και σε κάθε γεγονός στη ζωή μας μας εμπιστευόμαστε. Η θετική εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια μέσα μας, ασφάλεια και όπου είμαστε.

Αγγελική Μπολουδάκη