Όταν σκέφτεσαι θετικά για σένα, κάθε συναίσθημα που νιώθεις εμπεριέχει εκτίμηση για σένα

Φαντάσου έναν καθρέφτη που δείχνει όχι μόνο την εξωτερική σου εμφάνιση, αλλά κάθε σου σκέψη, κάθε σου συναίσθημα, κάθε σου πεποίθηση για τον εαυτό σου. Αυτός ο καθρέφτης καθορίζει πώς σε βλέπεις, πώς σε αισθάνεσαι, πώς αλληλεπιδράς με τον κόσμο. Και ο τρόπος που στέκεσαι μπροστά του μπορεί να αλλάξει τα πάντα.

Όταν πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετός, είναι σαν να κοιτάζεις αυτόν τον καθρέφτη μέσα από ένα σύννεφο. Το φως σου, τα χαρακτηριστικά σου, η μοναδικότητά σου, όλα παραμένουν εκεί, αλλά δεν τα βλέπεις καθαρά. Αυτή η ομίχλη σε κάνει να διστάζεις, να φοβάσαι, να μην εκτιμάς τον εαυτό σου όσο του αξίζει. Και, συχνά, χωρίς να το καταλαβαίνεις, αυτή η αμφιβολία σε οδηγεί να απομακρύνεις από εσένα όλα όσα αξίζεις πραγματικά.

Αλλά σκέψου, τι θα γινόταν αν καθάριζες τον καθρέφτη; Αν κοιτούσες με αποδοχή και κατανόηση κάθε πτυχή του εαυτού σου; Ξαφνικά, κάθε χαρακτηριστικό σου θα αποκτούσε τη δική του αξία. Κάθε συναίσθημα – ακόμη και η θλίψη ή ο θυμός – θα γινόταν καλοδεχούμενο, γιατί θα ήξερες πως έχει κάτι να σου πει. Θα μπορούσες να το ακούσεις, να το καταλάβεις, να το αφήσεις να κάνει τον κύκλο του, χωρίς φόβο, αλλά με σιγουριά.

Όταν σταματάς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, τότε μπορείς να δεις καθαρά τι είναι πραγματικά σημαντικό. Μπορεί να είσαι οργανωτικός, και αντί να το υποτιμάς επειδή δεν είσαι τόσο αυθόρμητος, να καταλάβεις την πραγματική αξία αυτού του χαρακτηριστικού σου. Όταν αποδέχεσαι αυτό που είσαι, σου δίνεται η δυνατότητα να εκτιμήσεις και τα χαρακτηριστικά των άλλων, χωρίς να νιώθεις μειονεκτικά. Αυτή η αποδοχή σου δίνει δύναμη. Σε ενώνει με τον πυρήνα του εαυτού σου.

Η ενότητα αυτή δεν είναι μόνο προσωπική, αλλά βαθιά ανθρώπινη. Όσο πιο σταθερός νιώθεις μέσα σου, τόσο πιο εύκολα μπορείς να συνδεθείς με τον κόσμο γύρω σου. Η διαφορετικότητα τότε δεν είναι απειλή, αλλά κάτι που συμπληρώνει την πληρότητά σου. Η αυτοαξία που νιώθεις λειτουργεί σαν κόλλα που κρατάει το εσωτερικό σου σύμπαν ακέραιο, έτοιμο να αγκαλιάσει κάθε νέα εμπειρία.

Όταν μας εμπιστευόμαστε, αλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε τη ζωή μας. Αντί να σκεφτόμαστε «γιατί σε μένα;» όταν κάτι μας δυσκολεύει, μπορούμε να πούμε: «τι μπορώ να μάθω από αυτό;». Αντί να θεωρούμε δεδομένα τα καλά που μας συμβαίνουν, μπορούμε να πούμε: «αυτό είναι ένα δώρο, θα το εκτιμήσω όπως του αξίζει». Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας δεν διαγράφει τις προκλήσεις, αλλά μας δίνει τη δύναμη να τις αντιμετωπίσουμε με σιγουριά και αυτοεκτίμηση.

Μια θετική εικόνα για τον εαυτό μας δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας που δεν εξαρτάται από εξωτερικές συνθήκες. Είναι μια εσωτερική φλόγα που φωτίζει κάθε μας βήμα. Όταν νιώθουμε ασφαλείς μέσα μας, νιώθουμε ασφαλείς παντού. Κι αυτή η ασφάλεια μας επιτρέπει να ζούμε με αυθεντικότητα, να αγαπάμε με πληρότητα και να δημιουργούμε με ελευθερία.

Θυμήσου: είσαι ένας καθρέφτης γεμάτος φως. Καθάρισέ τον με καλοσύνη, κοίταξε τον με αγάπη, και θα δεις πόσο λαμπερός είσαι.

Αγγελική Μπολουδάκη