Αν νιώθεις να χάνεις τον εαυτό σου μέσα στη σχέση σου, αν οι σκέψεις σου περιστρέφονται συνεχώς γύρω από το αν σε αγαπάει ο άλλος και πώς να κερδίσεις την προσοχή ή την αποδοχή του, τότε ίσως είναι η στιγμή να στραφείς μέσα σου. Γιατί η αληθινή αγάπη, η βαθιά σύνδεση, δεν γεννιέται από την προσπάθεια να αλλάξουμε τους άλλους ή να τους πείσουμε να μας αγαπήσουν, αλλά από την αγάπη και τον σεβασμό που αρχικά δείχνουμε στον εαυτό μας.
Αν βάζεις σε δεύτερη μοίρα την πρόοδο, τα όνειρα, και τις ανάγκες σου για να υποστηρίξεις τον άλλον, τότε ίσως χρειάζεται να αναρωτηθείς: τι θα γινόταν αν αφιέρωνες αυτή την ενέργεια στον δικό σου δρόμο. Η προσωπική ανάπτυξη, η ειλικρίνεια προς τον εαυτό μας, και η ανάληψη της ευθύνης για την πορεία μας, είναι τα βήματα που μας οδηγούν στην αυτοεκτίμηση και στον αυτοσεβασμό και άρα στην ισότητα, στην αμοιβαία εκτίμηση και στον σεβασμό.
Όταν υπομένεις καταστάσεις που σε υποτιμούν ή σε πληγώνουν, όταν βρίσκεις τρόπους να δικαιολογήσεις αντί να αντιμετωπίσεις, δεν προστατεύεις τον εαυτό σου. Ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη, η ασφάλεια, και η σύνδεση δεν είναι πολυτέλειες, αλλά βασικές αξιώσεις που αξίζει να προασπίζεις. Αν νιώθεις ενοχές και θεωρείς ότι πρέπει να πονάς για να εξιλεωθείς, ίσως κουβαλάς βάρη που δεν σου ανήκουν. Η ανάγκη να συγχωρέσεις τον εαυτό σου είναι επιτακτική για να νιώσεις ανάλαφρα και να προχωρήσεις.
Αν κοιτάξεις πίσω, ίσως αναγνωρίσεις ότι δεν βίωσες την εκτίμηση που σου άξιζε. Όσο εκτιμάς τον εαυτό σου, είσαι ειλικρινής σε σχέση με σένα, τις ανάγκες, τις επιθυμίες σου και έλκεις ανθρώπους που η επικοινωνία ενώνει τις διαφορές σας. Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αναλαμβάνοντας, όμως, την ευθύνη της αλλαγής σου, το παρελθόν γίνεται πολύτιμο μάθημα που σε διδάσκει. Η γαλήνη που πηγάζει από το να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, μπορεί να γίνει η πηγή της λύτρωσης σου.
Μην εξιδανικεύεις τον πόνο, την απουσία, και την απόρριψη. Αυτά είναι κομμάτια της ζωής, αλλά δεν είναι εκείνα που σε ορίζουν. Όταν αγαπάς την αξία σου, όταν δίνεις προτεραιότητα στη φροντίδα του εαυτού σου, εκτιμάς την παρουσία, βάζεις προτεραιότητες, προσελκύεις ανθρώπους που σε σέβονται όπως σου αξίζει.
Μέσα από την γνωριμία με τον βαθύτερο εαυτό σου, μπορεί να μάθεις να αφουγκράζεσαι τα συναισθήματά σου, ν’ αγκαλιάζεις τον πόνο που βίωσες, τη θλίψη και το θυμό, με τρόπο που νιώθεις ασφαλής. Δεν σε επικρίνεις, σε κατανοείς, δεν νιώθεις ενοχές, σε νοιάζεσαι. Αυτά τα συναισθήματα δεν είναι εχθροί σου – είναι φωνές του εαυτού σου που ζητούν από εσένα να ακουστούν και να αγκαλιαστούν. Όταν αρχίζεις να αποδέχεσαι τον εαυτό σου, να τον συγχωρείς για τα λάθη του, να τον σέβεσαι και να τον εκτιμάς, κάτι μαγικό συμβαίνει: νιώθεις πλήρης.
Η αλλαγή ξεκινά πάντα από εμάς. Το παρελθόν μας ανήκει στη μνήμη μας, και αξίζει να το αποχαιρετήσουμε με σεβασμό, αποδεχόμενοι ότι δεν μπορούμε να το διορθώσουμε. Όμως, το τώρα, είναι ο χώρος όπου μπορούμε να δημιουργήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Αγγελική Μπολουδάκη
