Αν η μητέρα σας, κάθε φορά που ένιωθε αδύναμη, έκανε συμμαχία μαζί σας εις βάρος του πατέρα σας, μάθατε να συμμαχείτε με το αδύναμο κομμάτι σας εις βάρος της δυναμικής σας πλευράς.
Αν κάθε φορά που χρειαζόταν προστασία απευθυνόταν σε σας για να την προστατέψετε από τις αδικίες που βίωνε, αντί για να υποστηρίξει τη θέση της με δυναμικό τρόπο, μάθατε να λειτουργείτε σα σωτήρας των άλλων. Αναλαμβάνετε τις υποχρεώσεις των άλλων, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να αποφύγετε τη δύναμή σας, την ευθύνη προς τον εαυτό σας, τη δέσμευση με την αξία σας.
“Προστατεύετε” το αδύναμό σας κομμάτι και το έχετε σε περίοπτη θέση, ενώ “επιτίθεστε” στο δυνατό σας κομμάτι. Το αδύναμό σας κομμάτι είναι οι φόβοι, η έλλειψη εμπιστοσύνης κ.α, ενώ η δύναμή σας είναι η ανάληψη της ευθύνης σας, που εκφράζεται με τη δέσμευση σας με ολάκερο τον εαυτό σας, με τις δυνατότητές σας.
Μάθατε να φοβάστε τα ύψη και ό,τι τα εκφράζει. Δυσκολεύεστε στις συγκρούσεις, μουδιάζετε στην ιδέα της διαφορετικής τοποθέτησης, τρέμετε στην ιδέα να εκθέσετε τον εαυτό σας στο βλέμμα των άλλων. Ό,τι εκφράζει τον πατέρα, που είναι η δύναμη, η προστασία, το κοινωνικό άνοιγμα, ο νόμος, τα ύψη, οι στόχοι, σας προκαλεί δέος, φοβάστε να το προσεγγίσετε.
Κάθε φορά που τολμάτε να πρωτοπορήσετε, πιάνετε τον εαυτό σας να ασχολείστε με πράγματα που σας κάνουν να καθυστερείτε από τον στόχο σας. Κάθε φορά που βιώνετε μια διάκριση, ασχολείστε με τα συναισθήματα ανθρώπων που εξαρτώνται από σας και όχι με ό,τι χρειάζεται για να διατηρήσετε τη θέση σας. Κάθε φορά που κατακτάτε ένα στόχο, γεμίζετε προλήψεις ή τείνετε να εξαρτάστε από μια παθητικότητα που σας ακινητοποιεί και δεν κάνετε κινήσεις για να προστατεύσετε την ενεργητικότητά σας.
Όταν διαφωνείτε με τον σύντροφό σας, σας είναι πιο εύκολο να συμμαχήσετε με μια φίλη σας και να τον κατηγορήσετε, από ότι να μιλήσετε με τον άνθρωπο σας και να βρείτε από κοινού μια λύση. Ο σύντροφός σας εκφράζει για σας μια ένωση που όσο κι αν την επιθυμείτε τη φοβάστε. Κι όμως, μια υγιή σχέση, μια σχέση αγάπης, σας διευκολύνει να αισθανθείτε τον εαυτό σας ολάκερο, γιατί η αγάπη λειτουργεί θεραπευτικά.
Φοβάστε τη δύναμή σας και για αυτό τρομάζετε στην δέσμευση, μια που η δέσμευση σας ολοκληρώνει. Όσο συμφιλιώνεστε με το δυνατό σας κομμάτι, δέχεστε τη δέσμευση και ό,τι την εκφράζει. Συνδέεστε με ισότιμο τρόπο με ανθρώπους δυναμικούς και ανεξάρτητους, με ανθρώπους που σας συνδέει αγάπη και επιθυμία. Τολμάτε σε αυτά που σας ενδιαφέρουν γιατί όσο πιο ενωμένο αισθάνεστε τον εαυτό σας, το καθετί που σας εξελίσσει και σας βελτιώνει αποτελεί πρόκληση για σας.
Αν όμως δυσκολεύεστε να εναρμονίσετε αυτά τα δυο κομμάτια μέσα σας, το δυνατό με το αδύναμο και να συφιλιωθείτε τόσο με τις αδυναμίες σας όσο και με τη δύναμή σας, όταν βρίσκετε μπροστά σε μια πρόκληση προόδου, σε μια επαγγελματική πρόταση που σας εξελίσσει, σε μια ενδιαφέρουσα προοπτική, σας είναι πιο οικείο να γέρνετε στην αναποφασιστικότητά σας, στις αμφιβολίες σας και να σαμποτάρετε με κάποιο τρόπο το άνοιγμά σας. Σας είναι πιο οικείο να πιστεύετε ότι κάποιοι άλλοι σας φταίνε που δεν εξελίσσεστε και τους κατηγορείτε για αυτό, ενώ τάσσεστε υπερ όλων των αδύναμων, δηλαδή υπέρ του αδύναμού σας κομματιού, με τρόπο που αφήνετε τα δικά σας ενδιαφέροντα στην άκρη και δεν αναλαμβάνετε με δυναμικό τρόπο την ευθύνη σας.
Όταν συνεργάζεστε, δημιουργείτε συμμαχίες με τους πιο αδύναμους από σας, ενάντια στην εξέλιξή σας, ίσως και ενάντια σε σημαντικά πρόσωπα ισχύος που ενώ σας φέρονται θετικά, εσείς γεμίζετε αμφιβολίες, γιατί συμβολίζουν τον αντίπαλο για σας και τους αντιμετωπίζετε εχθρικά.
Αυτό που σας βοηθάει είναι να κατανοείτε πως κάθε φορά που δημιουργείτε συμμαχίες με σκοπό να αποκλείσετε το δυναμικό σας κομμάτι, σημαίνει ότι αποφεύγετε να ασχοληθείτε με τη δύναμή σας. Όσο δεσμεύεστε με ολάκερο τον εαυτό σας, με την ευθύνη της αξίας σας, τόσο πιο εύκολα δέχεστε την πρόκληση και την γοητεία που έχει η δύναμή σας και δεν την φοβάστε. Δεν πτοείστε από την έκθεση, από τις δυσκολίες, ακόμα και απο τις αντιπαραθέσεις, γιατί και αυτές ακόμα, όταν δεν τις παίρνετε προσωπικά, όταν δεν βλέπετε σαν αντίπαλο τον άλλον άνθρωπο και τον εαυτό σας ως ασήμαντο μπροστά του, σας εξελίσσουν, ανοίγουν τον πνεύμα σας και σας κάνουν πιο δεκτικό στη διαφορετική γνώμη του άλλου, στη διαφορετικότητα μέσα σας.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας