Αξία και αγάπη

Όταν μεγαλώνεις με την πεποίθηση ότι η αγάπη, η προσοχή και η αποδοχή είναι κάτι που πρέπει να κερδίζεις, χτίζεις έναν κόσμο μέσα σου όπου η αξία σου συνδέεται άρρηκτα με το πόσο προσπαθείς. Σαν παιδί, ίσως έμαθες ότι η αγκαλιά έρχεται μόνο αφού έχεις αποδείξει κάτι. Ότι η στοργή είναι ανταμοιβή και όχι δικαίωμα. Αυτή η αντίληψη, βαθιά ριζωμένη, γίνεται το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεις τις σχέσεις σου ως ενήλικας.

Και τότε αρχίζει ένας ατελείωτος αγώνας. Μπαίνεις σε σχέσεις που μοιάζουν με πεδία μάχης, όχι γιατί το θέλεις, αλλά γιατί έτσι έχεις μάθει να αντιλαμβάνεσαι την αγάπη. Κάθε φορά που νιώθεις πως ο άλλος δεν σε βλέπει, δεν σε ακούει, δεν σε καταλαβαίνει, ενεργοποιείται εκείνη η παλιά σου πεποίθηση: “Πρέπει να κάνω περισσότερα. Να δώσω περισσότερα. Να αποδείξω την αξία μου.”

Αυτή η ανάγκη σε ωθεί να προσπαθείς διαρκώς να γεμίσεις το κενό που αφήνει η απόσταση του άλλου. Νομίζεις πως αν κάνεις τον εαυτό σου αρκετό – αρκετά καλό, αρκετά χρήσιμο, αρκετά υπομονετικό – τότε θα κερδίσεις αυτό που τόσο λαχταράς. Και έτσι, δίνεις. Δίνεις τον χρόνο σου, την ενέργειά σου, τα όνειρά σου. Δίνεις τον ίδιο σου τον εαυτό, κομμάτι-κομμάτι, ελπίζοντας ότι στο τέλος θα σε αγαπήσουν γι’ αυτό που είσαι.

Αλλά όσο περισσότερο δίνεις χωρίς να λαμβάνεις, τόσο περισσότερο εξαφανίζεσαι. Η αγάπη δεν είναι αμοιβαία, γιατί δεν έχεις μάθει να τη ζητάς. Έχεις μάθει μόνο να αποδεικνύεις. Κι έτσι, συχνά βρίσκεσαι σε σχέσεις όπου η χρήση και η εκμετάλλευση του άλλου σου φαίνονται φυσιολογικές. Γιατί έχεις αναπτύξει ανοχή σε αυτό. Γιατί έμαθες ότι για να αξίζεις, πρέπει να ανέχεσαι, να παλεύεις, να περιμένεις.

Και κάπου εκεί, χάνεις τη σύνδεση με τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή σου: τον εαυτό σου. Τον εαυτό σου που προσπαθεί να σου φωνάξει πως είσαι ήδη αρκετός, πως η αξία σου δεν μετριέται από το πόσο αγωνίζεσαι. Αξίζεις την αγάπη όχι γιατί την κέρδισες, αλλά γιατί είσαι εσύ.

Η ελευθερία αρχίζει όταν τολμάς να δεις αυτό το μοτίβο, να το αναγνωρίσεις, και να σταματήσεις τον αγώνα. Όταν επιλέγεις να δώσεις αγάπη και προσοχή πρώτα σε εσένα. Όταν καταλαβαίνεις πως οι σχέσεις δεν είναι μέτωπα μάχης αλλά τόποι όπου δυο άνθρωποι συναντιούνται για να μοιραστούν, όχι να διεκδικήσουν.

Και να θυμάσαι: Η αγάπη δεν είναι ανταμοιβή. Είναι δικαίωμα. Ένα δικαίωμα που αξίζεις απλά επειδή υπάρχεις.

Αγγελική Μπολουδάκη