…στην Ελλάδα οφείλομε τα φώτα μας, τις επιστήμες, τις τέχνες και όλες τις αρετές μας…
25 Μαρτίου 2018
Συναισθηματική υποταγή και θεραπεία
26 Μαρτίου 2018

Συναισθηματικά ασφαλής

Όταν οι γονείς παρέχουν υλικά αγαθά στα παιδιά τους ή είναι απλά παρόντες για τα παιδιά τους, αλλά αγνοούν τα συναισθήματά τους και δεν είναι διαθέσιμοι για να τα ακούσουν και να ανταποκριθούν, το παιδί υποφέρει, γιατί στερείται συναισθηματικά. Όταν, αντίθετα, ο γονέας αφιερώνει χρόνο  στο παιδί του, είναι παρών και διαθέσιμος, το παιδί νιώθει ασφάλεια. Αισθάνεται αναγνωρισμένο, πιστεύει ότι είναι αγαπητό, και νιώθει σημαντικό για τον άλλον.

Αν το παιδί δεν νιώσει ότι είναι σημαντικό για τους γονείς του, αισθάνεται αόρατο. Καθώς μεγαλώνει, τείνει να επιλέγει σχέσεις με ανθρώπους που τον παραμελούν συναισθηματικά και δεν εκφράζουν συνεπώς την ανταπόκρισή τους, ανθρώπους που έχουν προβλήματα στην εκφραστικότητα και την εγγύτητα.

Εάν το συναίσθημά σας παραμελήθηκε, δεν επιζητάτε το ισότιμο ενδιαφέρον, ενώ προσπαθείτε να επηρεάσετε εκείνους που δεν έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν το ενδιαφέρον τους με υγιή τρόπο. Συνειδητοποιώντας ότι οι άλλοι μπορεί να μην έχουν τις ίδιες δυνατότητες, μπορείτε να επικεντρωθείτε στην ενίσχυση της προσωπικής σας ευημερίας.

Είχατε ανάγκη να εκφράσετε τον θυμό σας, αλλά το συναίσθημά σας δεν ακούστηκε. Πνίξατε το συναίσθημά σας για το ότι χάσατε σημαντικές εμπειρίες δεσμού, που ήταν απαραίτητες για την ασφάλειά σας, την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή σας. Είναι σημαντικό να εκφράσετε τα συναισθήματα που νιώσατε με υγιή τρόπο, ιδανικά σε σχέσεις με ανθρώπους που τους εμπιστεύεστε ή στο πλαίσιο θεραπείας. Όταν επιλέγετε ανθρώπους ή συνθήκες που σας θυμώνουν, ανακυκλώνετε το συναίσθημά σας και η πληγή δεν επουλώνεται, το τραύμα δεν θεραπεύεται.

Όταν οι γονείς δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι, τα παιδιά είναι πιθανό να καταπνίγουν το θυμό τους, φοβούμενα τις επιπτώσεις του σε εκείνους ή στον εαυτό του. Αργότερα, αντί να αντιδρούν με θυμό σε δυσάρεστες καταστάσεις, μπορεί να νιώθουν λύπη για τους άλλους, κάθε φορά που νιώθουν πόνο, αδικία, απογοήτευση.

Πώς να αντιδράσετε όταν λυπάστε; Εγκλωβίζεστε στο συναίσθημα σας, στην κατάσταση, στη σχέση που σας το προκαλεί, δικαιολογώντας.

Έχετε ανάγκη να σεβαστείτε κάθε συναίσθημα που νιώσατε όταν ήσαστε παιδί, να του δώσετε δίκιο και ένα χώρο να το εκφράσετε. Εχετε ανάγκη να του δώσετε το όνομα που έχει, κάτι που θα σας βοηθήσει να το αναγνωρίζετε όταν το νιώθετε και να επικοινωνείτε μέσω αυτού στις αλληλεπιδράσεις σας με αυθεντικότητα και ελικρίνεια. Έχετε ανάγκη να ανοίξετε τον δρόμο για την πραγματική επαφή με τον εαυτό σας ώστε να σας προστατεύετε κάθε φορά και να νιώθετε ασφαλείς.

Τα παιδιά που δεν κατανοήθηκαν καλά αναπτύσσουν ευαισθησία στα συναισθήματα των άλλων, αλλά συχνά παραμελούν τις δικές τους ανάγκες.. Δεν επιλέγουν το καλύτερο για τον εαυτό τους, ενώ δίνουν ό,τι καλύτερο στους άλλους. Όσο λιγότερα λαμβάνουν, τόσο επιμένουν να αποδείξουν  την αξία τους εκεί που δεν αναγνωρίζεται.

Εχετε ανάγκη να επιλέγετε εσείς τον δρόμο που οδηγεί στην προσωπική σας ανάπτυξη, να επιλέγετε με βάση τις δικές σας προτιμήσεις και κρίσεις, να σέβεστε τα συναισθήματά σας, να εκτιμάτε τον εαυτό σας, να κρατάτε τις αποστάσεις σας από ό,τι δεν εκφράζεται με ισότιμο τρόπο. Έχετε το δικαίωμα να βασίζεστε στη δική σας αντίληψη για το τι συμβαίνει κάθε φορά και όχι στο τι αντιλαμβάνονται οι άλλοι ότι συμβαίνει.

Είναι σημαντικό να επικεντρωθείτε στην προσωπική σας ανάπτυξη, να επιλέξετε σχέσεις που είναι ισότιμες και σέβονται τις ανάγκες σας.

Ακόμα κι αν τα βιώματά σας δεν σας βοήθησαν να  λειτουργείτε  σύμφωνα με τα συναισθήματα και την κρίση σας, σε αρμονία με την αξία σας, η σχέση με τον εαυτό σας επαναπροσδιορίζεται από σας, όταν πιστεύετε στην αξία σας, όταν σέβεστε τον εαυτό σας, όταν αποφασίζετε ότι σας αξίζει κάθε καλό στη ζωή σας και επικεντρώνεστε στην προσωπική σας ευημερία.

Αγγελική Μπολουδάκη