Όπου υπάρχει επιθυμία, υπάρχει ζωή

Η επιθυμία μας είναι δική μας, αλλά ταυτόχρονα είναι μια δύναμη που δεν την διαχειριζόμαστε, που μας ξεπερνά.

Αποτελεί υπέρβαση το να την δεχτούμε.

Μας κατοικεί, κατοικεί το εγώ μας, αλλά για να χωρέσει μέσα μας, ο εγωισμός μας χρειάζεται να περιοριστεί.

Οδηγούμαστε από την επιθυμία μας, δεν την οδηγούμε.

Της επιτρέπουμε να μας διασχίσει, ανοιγόμαστε σε αυτήν για να την δεχτούμε.

«Η εμπειρία του ερωτικού σαστίσματος  —αναφορικά με οποιοδήποτε αντικείμενο, όχι μόνο στη σχέση άντρα–γυναίκας— είναι η εμπειρία να αισθανθούμε παρασυρμένοι ή, ακόμα πιο εύστοχα, συν–επαρμένοι.

Όπου υπάρχει το Εγώ, όπου υπάρχει η αλαζονεία του εγώ να διαχειριστεί την επιθυμία, δεν υπάρχει επιθυμία. Αντιστρόφως, αυτή εμφανίζεται όταν το εγώ αδυνατίζει, όταν το εγώ αναγνωρίζει την ανεπάρκειά του.»1

Η επιθυμία είναι δική μας, αλλά ταυτόχρονα δεν μας ανήκει. Είναι βίωμα, ενώ ταυτόχρονα μας υπερβαίνει. Για να την κάνουμε δεκτή, χρειάζεται να γίνουμε ένα μαζί της, να ζυμωθούμε με αυτήν, να την ακολουθήσουμε στις διαδρομές της και χωρίς να την ψάξουμε να τη βρούμε.

Αγγελική Μπολουδάκη

1. Μασιμο Ρεκαλκάτι, Η δύναμη της επιθυμίας, Καστανιώτη