Αλλάζω τις σκέψεις μου και είμαι συνειδητά υπέρ της ζωής
12 Απριλίου 2018Οι τρεις καταστάσεις του Εγώ
13 Απριλίου 2018
Μεγαλώνω μαμά…
Γερνάω μαμά….
Δεν είμαι πια παιδί και δεν χωράω πια, μα και δεν θέλω να κρυφτώ, πουθενά κι από κανέναν.
Δεν κρύβομαι πια για να με βρούνε. Δεν κρύβομαι όταν κάνω μια ζημιά. Δεν κρύβομαι όταν φοβάμαι…
Ούτε έρχομαι πια το βράδυ στο κρεβάτι σου όταν φοβάμαι και όταν βλέπω εφιάλτες. Κοιτάω τους φόβους μου πια. Κι ας φοβάμαι.
Και πάω στο σαλόνι να καπνίσω ένα τσιγάρο μέχρι να μου περάσει ο φόβος, και μέχρι να ξεχαστούν οι εφιάλτες που πια είναι μάλλον περισσότεροι από τα όνειρα που κάνω. Απόψε τουλάχιστον …
Γερνάω μαμά και δεν αλλάζω κάθε βδομάδα φίλες και παρέες.
Δεν βιάζομαι πια να θεωρήσω κάποιον φίλο και δεν γράφω πια στο θρανίο B.F.F.E.
Ίσως γιατί δεν έχω πια θρανίο, αλλά και να είχα δεν θα έγραφα πάνω του, αλλά στην καρδιά μου το «B.F.F.E» , για τους λίγους φίλους που με διάλεξαν και τους διάλεξα. Γερνάω μαμά.
Γερνάω μαμά, και δεν πιστεύω πια σε παραμύθια. Ούτε σε δράκους και πρίγκιπες. Μην με ρωτήσεις αν πιστεύω στο «και εμείς καλύτερα», γιατί δεν το πιστεύω. Το ελπίζω.
Γερνάω μαμά και έχω βγάλει μια άσπρη τρίχα.Τι μία. Πολλές!
Και ξέρεις δεν είναι η άσπρη τρίχα που λένε «ευτυχία είναι», γιατί είναι η άσπρη τρίχα που δείχνει τον χρόνο που περνά. Και δεν ξέρω αν αυτός ο χρόνος είναι ευτυχία.
Και έχω και κάποιες ρυτίδες. Και αυτές στην μέση των φρυδιών είναι από την σκέψη και την στεναχώρια και θυμάμαι να μου λες: «μην «συννεφιάζεις», θα κάνεις ρυτίδες», κι εγώ τότε γελούσα γιατί ήμουνα πολύ μικρή για να συνειδητοποιήσω πως αναπόφευκτα από κάποια στιγμή και πέρα θα έχω και ρυτίδες!
Και οι άλλες ρυτίδες πλάι από το στόμα είναι από το γέλιο, και θυμάμαι τη γιαγιά να μου λέει: «να χαμογελάς, να μη γελάς δυνατά γιατί θα κάνεις ρυτίδες», κι εγώ τότε γελούσα πιο πολύ για να της αποδείξω αυτό που πίστευα, πως εγώ δεν θα κάνω ρυτίδες. Ποτέ.
Γερνάω μαμά… Και τις ρυτίδες αυτές του γέλιου τις αγαπάω, γιατί μου θυμίζουν πόσο έχω γελάσει στην ζωή μου. Και τις ρυτίδες αυτές ανάμεσα στα φρύδια δεν θέλω να τις βλέπω, γιατί μου θυμίζουν πόσο έχω «συννεφιάσει» και πόσο έχω σκεφτεί στην ζωή μου.
Γερνάω μαμά… Και αγόρασα κρέμα ημέρας, κρέμα νυκτός, κρέμα ενυδατική, κρέμα για τα μάτια. Και είναι όλες αχρησιμοποίητες στο ράφι. Μαζί με τα μαντηλάκια ντεμακιγιάζ.
Γερνάω μαμά…Και πολλές φορές κουράζομαι να σκέφτομαι, και λέω στον εαυτό μου «γιόλο». Και άλλες φορές κάθομαι και υπέρ αναλύω και την πιο μικρή λεπτομέρεια του κάθε συμβάντος.
Γερνάω μαμά…. Και μπορώ πιο εύκολα να πω πως φταίω εγώ όταν φταίω, παρά να ρίξω το φταίξιμο στον άλλον. Μπορώ να ζητήσω «συγγνώμη» και ξέρεις καλά πόσο δύσκολα ζητούσα συγγνώμη. Μπορώ να λέω «δεν μπορώ» και «δεν θέλω». Γιατί πλέον θέλω να μην μπορώ.
Γερνάω μαμά… Και δεν με νοιάζει πια τι θα πει ο κόσμος γιατί θυμήθηκα ότι ποτέ δεν τον ρώτησα κάτι! Κι εσύ το ξέρεις καλά αυτό.
Γερνάω μαμά… Και όταν μου μιλάνε στον πληθυντικό καμιά φορά θυμώνω. Κι όταν με λένε «κυρία» τους απαντάω «βλέπεις καμιά κυρία εδώ κάποιας ηλικίας εδώ;» και με αποκαλώ χαϊδευτικά γιαγιόνι.
Γερνάω μαμά… Και σκέφτομαι πως μικρή ήθελα να γίνω αστροναύτισα. Δεν έγινα τελικά. Αλλά προσπαθώ να γίνω. Θέλω ακόμα να πάω στο φεγγάρι!
Γερνάω μαμά… Ξέρω πως θα μου πεις « νέα είσαι ακόμα». Και ξέρω πως θα το πιστεύεις. Γιατί ξέρω πως για εσένα θα είμαι πάντα νέα. Κι είναι παρήγορο που ξέρω πως θα είμαι πάντα νέα για τους ανθρώπους που με αγαπούν .
Γερνάω μαμά… Και δεν έχω όρεξη για τούρτες και κεράκια. Αλλά ξέρω πως οι δικοί μου άνθρωποι θα μου πάρουν τούρτα και κεράκια. Ξέρω πως όσο κι αν δεν μου αρέσουν αυτά, την ώρα που θα σβήνω τα κεράκια θα κάνω την ίδια ευχή που κάνω κάθε χρόνο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και ξέρω πως μετά από το σβήσιμο των κεριών θα αφηγηθείς το τι συνέβη τη μέρα που γεννήθηκα.
Γερνάω μαμά… Και κάθε χρόνος που έρχεται στη ζωή μου είναι κάπως πιο ανάλαφρος γιατί είναι απαλλαγμένος από “βάρη” και “φορτία” που κάποτε έμοιαζαν σημαντικά αλλά τώρα πλέον είναι ανούσια για μένα.
Γερνάω μαμά… Και κάθε χρόνο που μεγαλώνω έμαθα να εκτιμώ αυτά που έχω και να ελπίζω σε και για όσα θέλω.
Γερνάω μαμά… Και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, μάλλον αυτό που τόση ώρα αποκαλώ “γερνάω” σημαίνει “μεγαλώνω”. Δεν ξέρω αν σημαίνει και “ωριμάζω”. Ξέρω όμως σίγουρα πως σημαίνει εξελίσσομαι.-
Μεγαλώνω μαμά…