Προβλήματα στις αρθρώσεις

Προβλήματα στις αρθρώσεις

Η ασθένεια είναι ποίηση όπου αυτό που μας ζητά είναι ν’ ακούσουμε το μήνυμά της.

Κάθε πρόβλημα στην άρθρωση μας λέει να μην επιμένουν αμετακίνητα σε κάτι. Να μην είμαστε άκαμπτοι αλλά να υποχωρούμε όταν χρειάζεται. Μας θυμίζει ότι δεν πρέπει να υπερβάλλουμε στις δραστηριότητές μας αλλά να σεβόμαστε τα όρια του εαυτού μας.

Να προχωράμε εκεί που πραγματικά επιθυμούμε, να κάνουμε αυτά που θέλουμε, να εστιάζουμε σε λίγα αλλά ουσιαστικά πράγματα.

Να σεβόμαστε τα όρια των άλλων, να μην επιμένουμε να αναλάβουν τις ευθύνες τους χωρίς να τους σεβόμαστε και όταν δεν το κάνουν να τις αναλαμβάνουμε εμείς, επειδή πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Να γίνουμε πιο ευέλικτοι, να βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι, να προσαρμοζόμαστε περισσότερο στις καταστάσεις που συναντάμε

Να μην προβάλλουμε αλλού αυτό που υπάρχει μέσα μας αλλά να συμφιλιωνόμαστε μαζί του, να το αποδεχόμαστε και όταν το αποδεχτούμε αυτόματα θα αρχίσει η αλλαγή.

Να μην φοβόμαστε την αποτυχία, να παίρνουμε ρίσκο και να χαιρόμαστε τη ζωή με τις εκπλήξεις της.

Να μην αντιστεκόμαστε στις αλλαγές, να μη φοβόμαστε ότι θα έρθει το χειρότερο. Και όταν δυσκολευόμαστε σε αυτές, όταν οι αντιστάσεις και ο έλεγχος βγαίνουν στην επιφάνεια, να θυμόμαστε ότι η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν την αυγή. Να μάθουμε ν’ αλλάζουμε μαζί με τις περιστάσεις.

Να αναγνωρίζουμε τις αντιστάσεις μας και να μην αποδίδουμε αλλού την ευθύνη για αυτό που μας συμβαίνει. Χωρίς να ενοχοποιούμε τον εαυτό μας, να ερμηνεύουμε αυτό που μας συμβαίνει και να το αναλαμβάνουμε δυναμικά.

Να καταλαγιάσουμε την πίκρα που νιώθουμε ώστε να μην είμαστε επικριτικοί. Να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας, με τα βιώματά μας.

Να μην περιορίζουμε τον εαυτό μας, να επιτρέπουμε στις δυνατότητές μας να ξεδιπλωθούν. Να αναπτύξουμε τη δυναμική μας με ελευθερία στις κινήσεις μας.

Να μην πιέζουμε να γίνουν δεκτές οι απόψεις μας, αλλά να μάθουμε ότι δεν είναι απαραίτητο να συμπορευόμαστε με όλους κι ότι αυτό δεν είναι κακό. Να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα, να δεχόμαστε την απώλεια.

Να σεβόμαστε αυτό που είμαστε, αυτό που πιστεύουμε, να μην χάνουμε το δρόμο μας γυρευοντας επιβεβαίωση.

Να αναλαμβάνουμε ευθύνες αλλά όταν κάποια φορά δεν κάνουμε το σωστό, να μην ενοχοποιούμε τον εαυτό μας. Να μας δίνουμε ευκαιρίες και κατανόηση στα λάθη για να μαθαίνουμε από αυτά.

Να αναλαμβάνουμε την επιθυμία μας, να την ξεδιπλώνουμε αποφασιστικά και να συμπορευόμαστε μαζί της.

Να ζούμε το τώρα, αφοσιωμένοι στην κάθε στιγμή, αντλώντας ευχαρίστηση από αυτήν και να μην περιμένουμε με μαγικό τρόπο από τους άλλους να μας κάνουν ευτυχισμένους. Η ευτυχία βρίσκεται στα απλά καθημερινά πράγματα, στις ουσιαστικές στιγμές που μοιραζόμαστε.

Να μην πιέζουμε άλλους να μας δώσουν αυτό που θέλουμε, αλλά να το κατακτάμε μόνοι μας.

Να συμφιλιωθούμε με τον ταπεινό αλλά και με τον μεγάλο εαυτό μας.

Να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε συνειδητά τον εαυτό μας και τους άλλους. Να βλέπουμε τους ανθρώπους με αγάπη και ευγνωμοσύνη.

Κάθε πρόβλημα στην άρθρωση μας λέει να μην αντιστεκόμαστε στις αλλαγές αλλά να αγαπήσουμε τη ζωή με το μυστήριο και τις εκπλήξεις της.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός ψυχικής Υγείας

Βιβλιογραφία

Narayan Singh Khalsa, Μηνύματα από το Σώμα, Κέντρο Συναισθηματικής Ερευνας
Wataru Ohashi, Διαβάζοντας το σώμα, Αιώρα,
Philippe Dransart, Η αρρώστια προσπαθεί να με γιατρέψει, Αιώρα
Τορβαλτ Ντετλεφσεν, Ρυντιγκερ Νταλκε, η ασθένεια ως πορεία της ψυχής, πύρινος κόσμος
Μελέτες Αγγελικής Μπολουδάκη

Louise L. Hay, Θεράπευσε το σώμα σου, Μπολερό εκδοτική