Η επιλογή της ευτυχίας ή της δυστυχίας είναι δική μας

Αν έχεις την παγιωμένη πεποίθηση ότι η ζωή μας είναι γεμάτη προβλήματα, ότι κάθε σχέση ή κάθε κατάσταση έχει κι ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ασχολείσαι, μαθαίνεις να αναζητάς το πρόβλημα, ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχει. Ενδεχομένως και να το δημιουργείς, για να δικαιώσεις το σχήμα που υπάρχει στο μυαλό σου.

Αν έχεις μια καλή σχέση, φοβάσαι, αγωνιάς ότι κάτι δεν θα πάει καλά, ότι κάτι κακό θα συμβεί που θα ανατρέψει το καλό που ζεις.

Αν έχεις μια εργασία που νιώθεις καλά σε αυτήν, αρχίζεις να ασχολείσαι με τα προβλήματα των συναδέρφων σου, με το πρόβλημα που θα προκύψει στο μέλλον.

Ένας έλεγχος που σε παίρνει από τον εαυτό σου, από την αλήθεια σου, από τη δέσμευση σου με αυτό που βιώνεις,  σε αποσπά από τον εκάστοτε στόχο σου και σε απομακρύνει από τη δυνατότητά σου να σκέφτεσαι λύσεις για αυτό που επιθυμείς και να χαίρεσαι που το κάνεις. Σε αποτρέπει να έχεις ένα όραμα και να δίνεσαι σε αυτό, ώστε στις δυσκολίες να σκέφτεσαι με ποιο τρόπο μπορείς να είσαι δημιουργικός σε αυτές, κάτι που ενισχύει τις δεξιότητες σου να είσαι τόσο δημιουργικός όσο θα ήθελες.

Όταν είσαι καλά, νιώθεις άβολα, σαν να μην μπορείς να το διαχειριστείς. Ψάχνεις με κάτι να ασχοληθείς, με ένα πρόβλημα δικό σου, με ένα πρόβλημα άλλου, με κάτι που να δικαιώνει τους φόβους σου.

Αν έχεις μια υγιή σχέση, αλλά αντιμετωπίζεις ένα οικονομικό πρόβλημα, σε μαγνητίζει αυτό που σε προβληματίζει και ασχολείσαι με αυτό, με τρόπο που εξαρτάσαι από αυτό, ενώ δεν απολαμβάνεις το καλό που έχεις στη ζωή σου. Περιστρέφεσαι γύρω από αυτό και όλη σου η ενέργεια δαπανάται εκεί. Δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη για αυτό που βιώνεις στη σχέση σου, δεν παίρνεις  δύναμη από αυτό, αλλά και δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη του προβλήματός σου για να το λύσεις. Αυτό που σε γοητεύει δεν είναι η λύση, είναι η ύπαρξη του προβλήματος. Σαν να λές στον εαυτό σου “αυτό που φοβάμαι, υπάρχει τελικά, έχω δίκιο να σκέπτομαι ότι παντού υπάρχουν προβλήματα”.

Συνειδητοποιείς πως όταν απελευθερωθείς από την ανάγκη σου να ασχολείσαι με τη δυσκολία και όχι με τον σκοπό σου στη ζωή, όλη σου η ενέργεια θα διοχετευτεί σε ό,τι επιθυμείς, γιατί όταν δεν θα υπάρχει πρόβλημα, θα ενωθείς απόλυτα με την επιθυμία σου.

Αυτό σημαίνει πως θα δεσμευτείς με σένα, με ό,τι επιθυμείς και θα μείνεις με αποφασιστικό τρόπο εκεί. Αυτό σημαίνει πως θα κοιτάς αυτό που σε ενδιαφέρει και θα αντιμετωπίζεις την όποια δυσκολία προκύπτει, γιατί ο στόχος σου θα είναι ένας: ότι αυτό που σε ενδιαφέρει θέλεις να πάει καλά και αγωνίζεσαι για αυτό.

Ανάμεσα σε σένα,  και σε ό,τι επιθυμείς παρεμβάλλεται ένα σχήμα στο μυαλό σου, μια παγιωμένη κατάσταση, από την οποία χρειάζεται να απεξαρτηθείς, χρειάζεται να μάθεις να ζεις χωρίς αυτήν, να επιτρέψεις στον εαυτό σου να λειτουργείς χωρίς την ανάγκη ενός προβλήματος ώστε να αποφεύγεις την δέσμευση με την επιθυμία σου.

Η ενασχόληση με το πρόβλημα έχει ένα κρυφό κέρδος για σένα:  Ψάχνεις για λύσεις έξω από σένα, αποφεύγοντας να ακονίσεις τις δεξιότητές σου. Μοιάζεις με τον άνθρωπο που έχασε το κλειδί του και το ψάχνει στο σημείο που έμαθε να το ψάχνει, γιατί μόνο εκεί μπορεί να δει, ενώ χρειάζεται να κοπιάσει, να ψάξει, να αναλάβει την ευθύνη να γυρέψει το κλειδί του εκεί που πραγματικά είναι, να δημιουργήσει τις συνθήκες αν χρειαστεί.

Για να χαρούμε με ό,τι έχουμε, σημαίνει ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη του. Σημαίνει ότι νιώθουμε ευγνωμοσύνη για καθετί καλό που βιώνουμε, με χαρά για αυτό που είναι. Όταν εκτιμάμε κάθε δώρο ζωής που μας δίνεται, που δημιουργούμε, οι όποιες δυσκολίες μας φαίνονται σαν δώρο που έρχονται  για να μας μάθουν να αγωνιζόμαστε καλύτερα, να πιστεύουμε σε μας. Χάρη σε αυτές γινόμαστε πιο δημιουργικοί, πιο ευφάνταστοι, πιο εφευρετικοί.

Όταν δεσμευόμαστε με τον στόχο μας να ζήσουμε, καθετί που βελτιώνει τη ζωή μας γίνεται ένας στόχος αγαπημένος για μας. Όταν δεσμευόμαστε με τον στόχο μας να ζήσουμε, ζούμε.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας