Είμαι εγώ

Είµαι εγώ.
Σ’ όλο τον κόσµο δεν υπάρχει κανένας άλλος ακριβώς σαν κι εµένα.
Υπάρχουν άνθρωποι που µου μοιάζουν σε µερικά σηµεία, αλλά κανένας δεν είναι ολότελα όµοιος µε µένα.
Εποµένως, ό,τι προέρχεται από µένα είναι απόλυτα δικό µου, γιατί εγώ µόνος µου το διάλεξα.
Μου ανήκει ότι έχω: το σώµα µου και όλα όσα κάνει, το µυαλό µου µε τις ιδέες του και τις σκέψεις του, τα µάτια µου και οι εικόνες όσων βλέπουν, τα συναισθήµατά µου όποια κι αν είναι αυτά: θυµός, χαρά, αποκαρδίωση, αγάπη, απογοήτευση, ενθουσιασµός, το στόµα µου και τα λόγια που ξεστοµίζω: ευγενικά, γλυκά ή σκληρά, σωστά ή λαθεµένα.
Η φωνή µου δυνατή ή σιγανή και όλες µου οι πράξεις, άσχετα αν κατευθύνονται προς εµένα ή προς τους άλλους.
∆ικές µου είναι όλες µου οι φαντασιώσεις, τα όνειρά µου, οι ελπίδες µου, οι φόβοι µου.
∆ικοί µου οι θρίαµβοι και οι επιτυχίες µου και όλες µου οι αποτυχίες και τα λάθη µου.
Γιατί σε µένα ανήκει όλος ο εαυτός µου, µπορώ να γνωριστώ βαθιά, στενά µαζί του.
Έτσι µπορώ να τον αγαπάω και να ’μαι φίλος µαζί του, µε όλες του τις πλευρές.
Μπορώ λοιπόν να βάλω όλον τον εαυτό µου να δουλέψει για το συµφέρον µου. Μερικές πλευρές του εαυτού µου µε βάζουν σε απορία, το ξέρω, και άλλες µου είναι τελείως άγνωστες.
Όσο όµως διατηρώ φιλικές σχέσεις µαζί του και τον αγαπάω, µπορώ µε θάρρος και ελπίδα να αναζητώ λύσεις για τα αινίγµατα και τρόπους για να ανακαλύψω πιο πολλά πράγµατα για µένα.
Όπως κι αν µοιάζω, κι αν φαίνοµαι, ό,τι λέω και κάνω, ότι σκέφτοµαι κι αισθάνοµαι σε οποιαδήποτε στιγµή, όλα αυτά είµαι εγώ.
Κι αυτό είναι κάτι αυθεντικό και δείχνει που βρισκόµουν εκείνη τη στιγµή.
Όταν αργότερα εξετάσω πως έµοιαζα και πως φαινόµουν, τι έκανα και τι είπα, τι σκέφτηκα και πως αισθάνθηκα, κάποια σηµεία µπορεί και να είναι ακατάλληλα.
Μπορώ να τα πετάξω τα ακατάλληλα και να κρατήσω όσα αποδείχτηκαν κατάλληλα και να εφεύρω κάτι καινούργιο για να αντικαταστήσω ότι πέταξα.
Βλέπω, ακούω, αισθάνοµαι, σκέπτοµαι, λέγω και πράττω.
Έχω τα εργαλεία που χρειάζοµαι για να επιζήσω, να’ µαι κοντά µε τους άλλους, να’ µαι παραγωγικός, να καταλαβαίνω και να βάζω σε τάξη µες στο νου µου το πλήθος των ανθρώπων και των πραγµάτων έξω από µένα.
Είµαι κύριος του εαυτού µου και, εποµένως, µπορώ να τον οργανώσω.
Είµαι εγώ και Είµαι πολύ εντάξει.

Virginia Satir, Πλάθοντας Ανθρώπους, ΚΕΔΡΟΣ