Ανταπόκριση στην επικοινωνία

Ας πούμε ότι σε σκουντάω στο μπράτσο:

Συμβιβασμός (κοιτώντας χάμω και σφίγγοντας τα χέρια): “Συγχώρεσέ με, σε παρακαλώ. Είμαι αδέξιος, βλάκας”.

Επίκριση: “Να πάρει η ευχή, χτύπησα το χέρι σου! Μάζεψέ το για να μη σου το ξαναχτυπήσω!”

Υπολογισμός: “θα ήθελα να σας ζητήσω συγγνώμη. Εκτύπησα εξ απροσεξίας το μπράτσο σας καθώς περνούσα. Εάν προκλήθησαν ζημίαι, παρακαλώ τηλεφωνήσατε στο δικήγόρο μου.

Παραπλάνηση: (κοιτώντας κάποιον άλλον): Κάποιος τύπος εδώ μέσα είναι έξαλλος. Πρέπει να τον χτυπήσανε”.

Ευθύς: (κοιτώντας κατάματα τον άλλο): “Σε χτύπησα. Με συγχωρείς. Πονάς;”

Κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να σπάσεις τα παλιά συνηθισμένα πρότυπα και να υιοθετήσεις την ευθύτητα. Ένας τρόπος να βοηθηθείς, ώστε να πετύχεις αυτό το σκοπό, είναι να μάθεις πως μερικοί από τους φόβους σου σε κρατάνε μακριά από την ευθύτητα. Για να αποτρέψουμε την απόρριψη, που τόσο φοβόμαστε, έχουμε την τάση να φοβερίζουμε τους εαυτούς μας με τους παρακάτω τρόπους:

1.Μπορεί να κάνω λάθος.

2. Ίσως κάποιου να μην του αρέσω.

3. Κάποιος θα με κριτικάρει.

4. Μπορεί να φερθώ αυταρχικά.

5. Εκείνη θα νομίσει πως δεν αξίζω.

6. Ο κόσμος μπορεί να σκεφτεί ότι δεν είμαι τέλειος.

7. Μπορεί να φύγει κι αυτός.

Όταν  μπορέσεις να απαντήσεις στον εαυτό σου με τις παρακάτω φράσεις στις προηγούμενες δηλώσεις, τότε πράγματι θα έχεις πετύχει την ωρίμανσή σου:

1. Ασφαλώς θα κάνω σφάλματα αν αποφασίσω να δράσω και μάλιστα σε νέους τομείς.

2. Το θεωρώ βέβαιο ότι σε κάποιον δε θ’ αρέσει αυτό που κάνω. Δεν αρέσουν σ’ όλους τα ίδια πράγματα.

3. Ναι, κάποιος μπορεί να με κριτικάρει. Αλήθεια, δεν είμαι τόσο τέλειος. Κάποια κριτική είναι χρήσιμη.

4. Σίγουρα! Κάθε φορά που μιλάω και διακόπτω τους άλλους φέρομαι αυταρχικά

5. Ίσως λοιπόν να σκεφτεί πως δεν αξίζω τίποτα. Μπορώ να επιζήσω μετά από αυτό; Ίσως καμιά φορά να μην είμαι και τόσο έξυπνος. Καμια φορά ο άλλος “με δουλεύει”. Μπορώ να ξεχωρίσω τη διαφορά;

6. Αν σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι τέλειος, το πιθανότερο είναι ότι θα βρίσκω ατέλειες.

7. Λοιπόν εκείνος φεύγει. Ίσως αυτό είναι το καλύτερο και έπειτα, έτσι κι αλλιώς, εγώ δε θα χαθώ.

Κρατώντας μια τέτοια στάση, όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, θα μπορείς να στέκεσαι γερά στα πόδια σου. Δε θα ναι εύκολο ούτε ανώδυνο. Θα γίνει ευκολότερο, αν μπορέσουμε να γελάμε με τον εαυτό μας. Θα ωριμάσεις και θα εκτιμάς τον εαυτό σου. Το αποτέλεσμα αξίζει την προσπάθεια.

Η ευθύτητα είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίζεις πραγματικούς ανθρώπους σε πραγματικές καταστάσεις και σε βοηθάει να συμφωνείς, γιατί πραγματικά το θέλεις, όχι γιατί πρέπει να ευχαριστήσεις τον άλλο. Η ευθύτητα σου επιτρέπει να χρησιμοποιείς το μυαλό σου ελεύθερα, όχι όμως σε βάρος των συναισθημάτων σου. Σε βοηθάει επίσης ν’ αλλάζεις πορεία, γιατί το θέλεις και γιατί το έχεις ανάγκη και όχι γιατί κοιτάς πως να ξεμπλέξεις.

Οι άνθρωποι διψάνε για ευθύτητα, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη. Μόλις το συνειδητοποιήσουν και βρουν το κουράγιο να το επιχειρήσουν, μειώνουν την απόσταση που τους χωρίζει από τους άλλους

Βιρτζίνια Σατίρ, Πλάθοντας ανθρώπους, Κέδρος