Η αυτοεκτίμηση είναι ο βαθύτερος δεσμός που έχουμε με τον εαυτό μας. Είναι η σιωπηλή, αλλά σταθερή φωνή μέσα μας που ψιθυρίζει πως αξίζουμε, πως είμαστε σημαντικοί, πως είμαστε αρκετοί, όχι για αυτά που πετυχαίνουμε, αλλά για αυτό που είμαστε. Είναι το φως που καίει μέσα μας, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές, θυμίζοντάς μας ότι η αξία μας δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες.
Όταν μας αγαπάμε πραγματικά, νιώθουμε αυτή τη σταθερότητα. Αποδεχόμαστε τις αδυναμίες μας, χαιρόμαστε για τις δυνάμεις μας και κατανοούμε ότι κάθε πτυχή μας είναι μοναδική και πολύτιμη. Η αυτοεκτίμηση δεν περιμένει την επιβεβαίωση από έξω. Είναι η αγκαλιά που δίνουμε στον εαυτό μας όταν όλα γύρω μας κλονίζονται. Είναι η ασφάλεια του να είσαι αυθεντικός, χωρίς την ανάγκη να αποδείξεις τίποτα.
Η αυτοπεποίθηση, από την άλλη, είναι το θάρρος να εμπιστευόμαστε τις δυνατότητές μας. Είναι εκείνη η σπίθα που μας οδηγεί να θέτουμε στόχους και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτούς. Ωστόσο, χωρίς την αυτοεκτίμηση, η αυτοπεποίθηση μπορεί να κλονιστεί όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε. Γι’ αυτό η αυτοεκτίμηση είναι το θεμέλιο. Είναι εκείνη η σιγουριά ότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η αξία μας παραμένει ακλόνητη.
Η διαδρομή προς την αυτοεκτίμηση είναι ένα ταξίδι προς την αποδοχή. Όταν λέμε «όχι» χωρίς ενοχές, όταν βάζουμε όρια που μας προστατεύουν, όταν ακούμε τη διαίσθησή μας και δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες μας, τότε αρχίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας με συμπόνια. Όταν επιλέγουμε να μείνουμε μακριά από τοξικά περιβάλλοντα, όταν έχουμε το θάρρος να είμαστε αυθεντικοί, όταν σταματάμε να προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τους άλλους εις βάρος μας, τότε δίνουμε στον εαυτό μας το μήνυμα ότι αξίζει να τον φροντίσουμε.
Και η φροντίδα αυτή δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα. Είναι η απόφαση να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε, με ειλικρίνεια, με ελευθερία, με αγάπη προς τον εαυτό μας. Κάθε φορά που συγχωρούμε τον εαυτό μας για τα λάθη του, κάθε φορά που τον υποστηρίζουμε αντί να τον επικρίνουμε, κάθε φορά που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να είναι άνθρωπος – να πέφτει και να σηκώνεται – τότε χτίζουμε τη σχέση μας μαζί του.
Η αυτοεκτίμηση είναι ένα ταξίδι γεμάτο ανακαλύψεις. Είναι η συνειδητοποίηση ότι η αξία μας δεν προσδιορίζεται από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες μας, αλλά από την ίδια την ύπαρξή μας. Είναι το να απολαμβάνουμε την παρέα μας, να δημιουργούμε χώρο για να ζήσουμε τη ζωή που πραγματικά επιθυμούμε και να συνδεόμαστε με ανθρώπους που μας αγαπούν για αυτό που είμαστε.
Αυτό το ταξίδι δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά είναι αναγκαίο. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, ο πιο σημαντικός άνθρωπος που θα έχουμε πάντα δίπλα μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και μας αξίζει η αγάπη, ο σεβασμός και η εκτίμηση που προσφέρουμε στους άλλους. Μας αξίζει να είμαστε ευτυχισμένοι, αληθινοί και ελεύθεροι.
Εικονoγράφηση: Mindful of Dreams