Καταναγκαστική επανάληψη είναι η τάση να επαναλαμβάνουμε τις τραυματικές καταστάσεις της παιδικής μας ηλικίας.
Όταν κάποιος έχει υποστεί ένα τραύμα επιλέγει καταστάσεις, σχέσεις όπου αναβιώνει παρόμοια συναισθήματα ή τα προκαλεί εκείνος στους άλλους.
Η εικόνα που δημιουργήσαμε για τον εαυτό μας σύμφωνα και με αυτά τα τραύματα είναι ριζωμένη και διαμορφώνει τον τρόπο που λειτουργούμε σε σχέση με τον εαυτό μας, με τον κόσμο γύρω μας.
Το να απαρνηθούμε την πίστη μας στην πεποίθηση που έχει δημιουργηθεί σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε την ασφάλεια που μας δίνει η βεβαιότητα για το ποιοί είμαστε, για πως είναι ο κόσμος μας, για αυτό και προσκολλώμαστε ακόμα κι αν λειτουργεί εις βάρος μας. Αυτές οι πεποιθήσεις μας δίνουν ένα αίσθημα προβλεψιμότητας και βεβαιότητας, μας κάνουν να νιώθουμε άνετα. Μας αποκόπτουν όμως από τα συναισθήματά μας, από τον αυθεντικό μας εαυτό. Τα στερεότυπα αυτά γίνονται παγίδες ζωής που μας εμποδίζουν να λειτουργήσουμε φυσιολογικά στη ζωή μας.
Αγγελική Μπολουδάκη
Βιβλιογραφία: Jeffrey E. Young, Janet S. Klosko, Ανακαλύπτοντας ξανά τη ζωή σας, Πατάκη