Ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε αυτό που αγαπάμε
17 Δεκεμβρίου 2018
Το να ζητάμε βοήθεια είναι γενναιότητα
18 Δεκεμβρίου 2018

Αγάπη και απόσταση

Η παιδική ηλικία είναι η πρώτη σκηνή της ζωής μας, εκεί όπου διαμορφώνονται τα μοτίβα της αγάπης και της σύνδεσης. Αν σε αυτή την περίοδο έπρεπε να διεκδικείς την αγάπη, να αποδεικνύεις την αξία σου για να την λάβεις, τότε το συναίσθημα της εγγύτητας και της διαθεσιμότητας των άλλων ίσως να μη σου έγινε οικείο. Αν, μάλιστα, κάθε σου προσέγγιση συνοδευόταν από απόσταση ή αδιαφορία, τότε αγάπη έμαθες να σημαίνει αναζήτηση και όχι αμοιβαία παρουσία.

Ένα τέτοιο μοτίβο αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ψυχή. Η αγάπη για σένα συνδέθηκε με την έλλειψη, με την απόσταση, με το αέναο κυνήγι. Όταν κάποιος είναι διαθέσιμος, δοτικός, παρών, δεν μοιάζει με αυτό που γνώρισες ως αγάπη – ίσως ακόμη και να τον παρερμηνεύεις ως δεδομένο ή λιγότερο επιθυμητό. Κι έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνεις, στρέφεσαι σε ανθρώπους που αναπαράγουν την ίδια δυναμική, εκείνους που απομακρύνονται, που δεν είναι απόλυτα εκεί για σένα. Γιατί αυτό το μοτίβο, όσο και αν σε πληγώνει, είναι γνώριμο και ασφαλές με τον τρόπο που μόνο το οικείο μπορεί να είναι.

Η πραγματική αγάπη, όμως, δεν είναι κυνηγητό, ούτε μια αέναη απόδειξη αξίας. Αγάπη είναι να υπάρχεις μέσα στη σχέση χωρίς να χρειάζεται να αγωνίζεσαι για λίγα ψίχουλα παρουσίας. Είναι το χέρι που δεν αποσύρεται όταν το αγγίζεις, το βλέμμα που μένει σταθερό όταν το συναντάς.

Αναγνωρίζοντας αυτό το μοτίβο μέσα σου, έχεις ήδη κάνει το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία. Η ενσυνείδητη απόφαση να εκτιμήσεις και να δεχτείς την αγάπη που είναι παρούσα, σταθερή και διαθέσιμη, είναι μια επιλογή που χρειάζεται θάρρος. Δεν σημαίνει ότι θα αλλάξεις από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά ότι θα αρχίσεις να δίνεις χώρο σε εκείνους που ξέρουν να αγαπούν χωρίς να φεύγουν. Σημαίνει να αναγνωρίσεις ότι η αξία σου δεν βρίσκεται στο πόσο δυνατά σε ποθεί κάποιος που απομακρύνεται, αλλά στο πόσο σταθερά αγαπιέσαι.

Η αληθινή αγάπη δεν είναι παιχνίδι επιβίωσης. Είναι αμοιβαία διαθεσιμότητα, φροντίδα και σύνδεση. Και αξίζεις να τη ζήσεις έτσι.

Αγγελική Μπολουδάκη