Εάν ανέχεσαι κακοποιητικές συμπεριφορές, δυσκολεύεσαι να οριοθετήσεις, συμβιβάζεσαι με τρόπο που περιορίζεις την προσωπικότητά σου…
Εάν σε χειραγωγούν και δικαιολογείς, από φόβο ότι θα εγκαταλειφθείς ή απορριφθείς.
Αν η ορθότητα της σκέψης σου αμφισβητείται και αναρωτιέσαι γιατί…
Αν την αγνωμοσύνη την συγχωρείς, την έλλειψη εκτίμησης και σεβασμού τα δικαιολογείς…
Αν τα γεγονότα που μοιράζεσαι υποβαθμίζονται, τα συναισθήματα χαρακτηρίζονται υπερβολικά, οι σκέψεις σου παράλογες, τα λόγια σου διαστρεβλώνονται, η ανάπτυξη σου υποτιμάται, το χιούμορ παίρνει τη μορφή ειρωνείας και απαξίωσης….
Αν επικρίνεσαι κάθε φορά που αποφασίζεις να πάρεις αποφάσεις και νιώθεις αδυναμία για να τις τολμήσεις…
Αν αισθάνεσαι αγωνία για τις απρόβλεπτες συμπεριφορές, ενώ ένα αίσθημα “οικειότητας” σε κάνει να παραμένεις…
Αν αναγκάζεσαι να απολογείσαι συνεχώς για τις απαξιωτικές συμπεριφορές του άλλου, αμφισβητώντας την αξία σου…
Αν προσπαθείς να χωρέσεις όπου περιορίζεσαι, ενώ δεν αναπτύσσεσαι… Αν οι συναισθηματικοί εκβιασμοί είναι μέσο για να σε κρατήσουν… Αν η λύπηση για τον άλλον -η σε κάνει να παραμένεις, επειδή στην προκαλεί…. Αν ανησυχείς υπερβολικά για τα συναισθήματα των άλλων και υποχωρείς από αγωνία για το τι θα προκαλέσει ο αυτοσεβασμός σου, ενώ τα συναισθήματα σου μένουν στην άκρη…
Το τραύμα σου σε χρειάζεται να το δεις, να έρθεις σε επαφή μαζί του, να το νιώσεις. Μπορεί να είναι η απώθηση της πραγματικότητας, η θυματοποίηση, η τελειομανία, η αποφυγή αντιπαραθέσεων και η υπερπροσαρμοστικότητα, η ανωριμότητα, η εμμονή με τον έλεγχο, η επιθετικότητα, η απόσυρση, ο φόβος για την οικειότητα, η εξάρτηση ή η συνεξάρτηση, ο εύθραυστος ναρκισσισμός, κ.α. Το τραύμα σου είναι μια άμυνα σε αυτό που έζησες. Χωρίς αυτό η άμυνα καταρρέει, για αυτό και το “χρειάζεσαι”.
Χάρη στο τραύμα σου επιβίωσες και όταν το αποχωρίζεσαι, τα συναισθήματα που ένιωσες τότε επανέρχονται και με τρόπο που δεν μπορείς να τα συγκρατήσεις. Μάλιστα, λέγεται πως όταν το τραύμα σε αφήνει, μπορεί να το βιώσεις πιο επώδυνα από ότι βίωσες το ίδιο το γεγονός στο παρελθόν. Καταρρέει η άμυνα και έρχεσαι αντιμέτωπος με όλα τα συναισθήματα. Κι όμως, όταν τα καταφέρνεις, ο αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή σου γίνεται ο τρόπος ζωής σου. Η υπερπροσπάθεια που έκανες στο παρελθόν υποχωρεί και βλέπεις αυτά που έρχονται στη ζωή σου, τα οποία τα εκτιμάς. Αφήνεις αυτά που πρέπει να αφήσεις, νιώθοντας ήρεμα για αυτό. Όταν σε κατανοείς, έρχεσαι σε επαφή με την επιθυμία σου για έναν τρόπο ζωής που η προσωπικότητά σου υπάρχει, η γνώμη σου μετράει, σου δίνεις χώρο έκφρασης. Κι όταν αυτά συμβαίνουν, απολαμβάνεις τα δώρα της ζωής που έρχονται για να τα χαρείς και να τα νιώσεις δικά σου μαζί με ανθρώπους που χαίρεστε μαζί, αναπτύσσεστε μαζί, λειτουργείτε συντροφικά μαζί και η επικοινωνία κυλάει γιατί αυτό που θέλετε το θέλετε μαζί.
Αγγελική Μπολουδάκη
