Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που συνειδητοποιείς πόσο πολύτιμες είναι οι αλλαγές

Φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή σου που όλα όσα πίστευες ότι είναι σταθερά και αμετακίνητα, αρχίζουν να γίνονται ρευστά. Είναι τότε που συνειδητοποιείς πως οι αλλαγές δεν είναι απειλές αλλά δώρα, κρυμμένα πίσω από φόβους και δισταγμούς. Κάθε αλλαγή που έρχεται στη ζωή σου, μοιάζει αρχικά με θύελλα – ανατρέπει ό,τι γνώριζες. Όμως, αν μείνεις λίγο να ακούσεις τη δίνη της, θα ανακαλύψεις πως σου φέρνει τον άνεμο που θα καθαρίσει την ατμόσφαιρα, ώστε να δεις πιο καθαρά.

Πόσες φορές αναζήτησες την επιβεβαίωση; Είδες τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια των άλλων, αφήνοντάς τους να γίνουν ο καθρέφτης σου. Ίσως ένιωσες ενοχές που δεν έδωσες αυτή την επιβεβαίωση σε σένα πρώτα. Κι όμως, ήταν η ανάγκη να συνδεθείς που σε οδήγησε εκεί. Αναγνώρισες, αργότερα, πως αυτή η αναζήτηση ήταν μια φωνή μέσα σου που ζητούσε να δεις πιο βαθιά, να γνωρίσεις ποιος πραγματικά είσαι. Τώρα καταλαβαίνεις πως όσο πιο καθαρά βλέπεις τον εαυτό σου, τόσο πιο αληθινά συνδέεσαι με τους άλλους.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι πάντα εύκολη. Σου ζητά να σταθείς μπροστά στον καθρέφτη και να δεις και τα «δύσκολα» κομμάτια σου. Εκείνα που κάποτε έκρινε η φωνή της επίκρισης, λέγοντάς σου ότι δεν αξίζουν. Μα τώρα, βλέπεις αλλιώς. Καταλαβαίνεις πως ακόμη και τα πιο «σκοτεινά» σου σημεία έχουν αξία, αν τα δεις μέσα από το φως της κατανόησης. Η αποδοχή δεν είναι παραδοχή αδυναμίας, αλλά μια πράξη αγάπης – μια αγκαλιά στον εαυτό σου. Μέσα από αυτή την αγκαλιά, τα κομμάτια σου που κάποτε σε πονούσαν αρχίζουν να γίνονται τα θεμέλια της δύναμής σου.

Μπορεί να έμαθες να κρίνεις σκληρά τον εαυτό σου, πιστεύοντας ότι έτσι θα βελτιωθείς. Μα τώρα ξέρεις πως η κρίση που φέρνει βαρύτητα, δεν οδηγεί στην αλλαγή. Εκείνη η κατανόηση που έρχεται μέσα από την αγάπη για όσα είσαι, αυτή είναι που σε βοηθά να μεταμορφωθείς. Όσο σε γνωρίζεις, τόσο αρχίζεις να σε εμπιστεύεσαι. Δεν χρειάζεται να απολογείσαι για τις αποφάσεις σου. Αν είναι σωστές για σένα, τότε είναι σωστές. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου γεννά μια ελευθερία που δεν εξαρτάται από τη γνώμη των άλλων.

Κάποτε, ίσως προσπάθησες να αλλάξεις τους ανθρώπους γύρω σου. Τους αγαπούσες τόσο που ήθελες να τους δείξεις όλα όσα έβλεπες σε εκείνους. Μα η αλλαγή είναι προσωπικό ταξίδι. Όταν κάποιος δεν είναι έτοιμος να αλλάξει, η μεγαλύτερη προσφορά είναι να του επιτρέψεις να είναι ο εαυτός του. Όταν εστιάζεις στη δική σου αλλαγή, γίνεσαι το παράδειγμα που εμπνέει, αντί να πιέζει. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή το ζητάς, αλλά επειδή βλέπουν μέσα από σένα μια δυνατότητα που μπορεί να αγγίξουν όταν θα είναι έτοιμοι.

Κάθε δρόμος που διάλεξες, κάθε εμπόδιο που βρέθηκε μπροστά σου, ήταν εκεί για να σου διδάξει κάτι. Ίσως κάποιες φορές πάλεψες να ανοίξεις μονοπάτια σε αδιέξοδα, χάνοντας κομμάτια του εαυτού σου. Μα τώρα ξέρεις πως όταν υπερβαίνεις εμπόδια με σεβασμό στις αξίες σου, γίνεσαι πιο αυθεντικός. Ο σωστός δρόμος δεν είναι πάντα ο πιο δύσκολος. Είναι εκείνος που σε φέρνει σε επαφή με την αλήθεια σου.

Τα συναισθήματά σου είναι οι πιο αληθινοί σου σύντροφοι. Όταν τα ακούς, σε καθοδηγούν. Αν τα καταπιέσεις, αποθηκεύονται μέσα σου, περιμένοντας να τα αναγνωρίσεις. Κάθε συναίσθημα που εκφράζεται με ειλικρίνεια, γίνεται γέφυρα σύνδεσης – με τον εαυτό σου και με τους άλλους. Μάθε να δίνεις χώρο στα συναισθήματά σου, χωρίς να τα φοβάσαι. Είναι εκεί για να σου δείξουν τον δρόμο που σε φέρνει πιο κοντά στην ουσία σου.

Οι αλλαγές δεν έρχονται για να σε πονέσουν. Έρχονται για να σε εξελίξουν. Όταν δέχεσαι τα μαθήματα που σου φέρνουν, γίνεσαι πιο ώριμος, πιο συνειδητός. Η αλλαγή δεν είναι τέλος, είναι αρχή – ένας τρόπος να ζήσεις πιο αυθεντικά, πιο ελεύθερα, πιο συνδεδεμένος με τον εαυτό σου και με ό,τι πραγματικά έχει σημασία.

Αγγελική Μπολουδάκη