Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που συνειδητοποιείς πόσο πολύτιμες είναι οι αλλαγές

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που συνειδητοποιείς πόσο πολύτιμες είναι οι αλλαγές.

Μπορεί να αναζητούσες την επιβεβαίωση, ενώ τώρα εκτιμάς εκείνες τις πράξεις που σε συνδέουν με σένα και με τους άλλους. Αρχικά, νιώθεις ενοχές για τον τρόπο που λειτουργούσες, στη συνέχεια όμως καταλαβαίνεις πως είχες ανάγκη να συνδεθείς με αυτόν τον τρόπο. Αποζητούσες το βλέμμα τους, δίνοντας αξία στον τρόπο που σε κοίταζαν. Αποζητούσες έναν καθρέφτη, όπου όσο πιο καθαρά κοιτάς εσένα, τον συναντάς σε σένα. Έτσι, είναι πολύ πιο εύκολο να εντοπίσεις όλα τα θετικά σου, όπως και εκείνα που επιδέχονται βελτίωσης αλλά και εκείνα τα κομμάτια του εαυτού σου, που καλείσαι να συμφιλιωθείς μαζί τους γιατί ενώ τα θεωρείς αρνητικά, αν τα αντιμετωπίσεις διαφορετικά θα τους δώσεις την αξία που έχουν.

Μπορεί να έκρινες τον εαυτό σου, νομίζοντας πως η σωστή κρίση ακονίζεται στην επίκριση. Όσο σε γνωρίζεις, σε πιστεύεις και σε εμπιστεύεσαι, συνειδητοποιείς πως δεν χρειάζεται να γεμίσεις αρνητισμό για να αποφασίσεις. Δεν νιώθεις ενοχές για τις αποφάσεις γιατί καταλαβαίνεις πως είναι σωστές για σένα, άρα καλές. Και η επίκριση είναι ένας τρόπος σύνδεσης, που προσπαθείς να σε πείσεις για κάτι το οποίο πρέπει να αφήσεις να είναι στο δρόμο του και εσύ στο δικό σου.

Μπορεί να προσπαθούσες να αλλάξεις ανθρώπους που θέλουν να είναι αυτό που είναι γιατί έβλεπες σε εκείνους κάτι το οποίο θα έπρεπε να δουν κι εκείνοι. Σχέση δεν είναι ένα αδιαίρετο σχήμα όπου δυο άνθρωποι πρέπει να πορεύονται μαζί παρά τις μεγάλες διαφορές τους. Σχέση είναι αρμονία, είναι ισοτιμία, είναι δυο άνθρωποι, όποια μορφή κι αν έχει η σχέση τους, που παρά τις επιφανειακές διαφορές, η ουσία τους μοιάζει για αυτό και εργάζονται πάνω στις επιφανειακές διαφορές. Όταν δίνεις σε ανθρώπους που δεν είναι έτοιμοι  να αλλάξουν, δεν τους προσφέρεις πραγματικά γιατί το αίτημά τους είναι άλλο και για να έχει νόημα κάτι, πρέπει το αίτημα δυο ανθρώπων να είναι κοινό. Κάθε φορά που θέλεις να νιώσεις χρήσιμα, σκέψου πως δίνεις και δίνεσαι εκεί που η αλλαγή είναι επιθυμητή και από τους δυο, με τρόπο που επιθυμούν και οι δυο. Η δική σου αλλαγή γίνεται παράδειγμα και για όλους εκείνους που δεν είναι έτοιμοι, που χρειάζονται τον δικό τους χρόνο και τη δική τους πορεία.

Μπορεί να έμαθες ότι πρέπει να ακολουθείς το δύσβατο δρόμο, εκεί που τα εμπόδια σου κλείνουν το δρόμο και προσπαθούσες να ανοίξεις μονοπάτι για να χωρέσεις. Όταν η ζωή σου δείχνει τους δρόμους, ακολούθησε τους. Όταν υπάρχουν αξεπέραστα εμπόδια, αναρωτήσου αν θα προσπαθήσεις να τα περάσεις, μήπως χάσεις τον εαυτό σου. Αν υπερβαίνοντας τα εμπόδια, είσαι σε επαφή με την αυθεντικότητα, την ακεραιότητά, την ειλικρίνειά σου, τις αξίες σου, υπερβαίνεις τον εαυτό σου για να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, πιο ανθρώπινη, πιο οριοθετημένη, με περισσότερο σεβασμό στον εαυτό σου και  τους άλλους, τότε ξεπέρασέ τα γιατί σου ανοίγουν το δικό σου δρόμο.

Μπορεί να είχες ανάγκη ένα συναίσθημα να το εκφράζεις και αυτό χρωμάτιζε τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις συμπεριφορές σου. Αν δεν το εξέφραζες, θα αποθηκευόταν στο σώμα σου. Είχες ανάγκη να το εκτονώσεις για να μπορέσεις να αποφορτιστείς. Όταν σε κατανοείς, κάθε συναίσθημά σου χωράει στην ψυχή σου. Εαν το κρατούσες για να το εκτονώσεις, αποχαιρετάς το  λόγο που υπήρχε και το νιώθεις όταν χρειάζεσαι να έρθεις σε επαφή με κάτι για να αναγνωρίσεις την ποιότητα της σύνδεσης αν υπάρχει.

Οι αλλαγές ειναι πολύτιμες, συμβαίνουν όμως όταν κάθε γεγονός το βλέπουμε όπως είναι, επιτρέπουμε στα μαθήματά του να μας διαπεράσει και κρατάμε εκείνα που μας ωριμάζουν, μας φέρνουν πιο κοντά με την αλήθειά μας.

Αγγελική Μπολουδάκη