Συνειδητοποιώντας τις αυταπάτες μας, συναντάμε τις αλήθειες μας

Το να χάνεις μιαν αυταπάτη σε κάνει πιο σοφό από το να ανακαλύπτεις μιαν αλήθεια σου.

Ludwig Börne

Το να χάνεις μια αυταπάτη είναι μια εμπειρία που συχνά συνοδεύεται από πόνο, απογοήτευση και μια βαθιά αίσθηση απώλειας. Η αυταπάτη είναι, εν μέρει, ένα δημιούργημα της ψυχής μας – μια προσπάθεια να γεμίσουμε κενά, να βρούμε ελπίδα, ή να στηριχτούμε σε κάτι που φαντάζει όμορφο αλλά δεν είναι πραγματικό. Όταν αυτή η αυταπάτη καταρρέει, νιώθουμε να κλονίζονται οι βάσεις μας. Κι όμως, η απώλεια αυτή έχει έναν κρυμμένο θησαυρό: μας φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μας.

Η σοφία που αποκτούμε μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι μοναδική. Δεν είναι μια ψυχρή κατανόηση, μια θεωρητική γνώση. Είναι μια γνώση βιωματική, που γεννιέται μέσα από τον πόνο και την ενδοσκόπηση. Όταν η αυταπάτη διαλύεται, μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε την πραγματικότητα με μια νέα ματιά. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με αλήθειες που ίσως αποφεύγαμε, αλλά η αναγνώρισή τους μας απελευθερώνει. Η ζωή, ακόμα και με τις ατέλειες και τις δυσκολίες της, γίνεται πιο αυθεντική.

Το να ανακαλύψεις μια δική σου αλήθεια είναι, βέβαια, μια δυνατή εμπειρία. Αλλά συχνά, η αλήθεια που βρίσκουμε έχει τις ρίζες της στις αυταπάτες που αφήσαμε πίσω μας. Χωρίς να χάνουμε, δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Χωρίς να αφήσουμε το ψεύτικο, δεν μπορούμε να πιάσουμε το αληθινό.

Η απώλεια μιας αυταπάτης είναι σαν την πτώση ενός φύλλου το φθινόπωρο: στιγμιαία θλίψη για το τέλος μιας εποχής, αλλά και υπόσχεση για νέα αρχή. Αφήστε την αυταπάτη να χαθεί. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, θα βρείτε το φως που πάντα υπήρχε, αλλά ίσως δεν μπορούσατε να δείτε. Διότι, τελικά, κάθε τέλος δεν είναι παρά ένας νέος δρόμος προς την αλήθεια μας.

Αγγελική Μπολουδάκη