Αυτοσεβασμός και αποχωρισμός

Μια σχέση μπορεί να διαρκέσει χρόνια ή να ολοκληρωθεί σε μικρότερο χρονικό διάστημα.

Είναι φορές που ενώ αγαπάμε κάποιον/α βαθιά, νιώθουμε επιθυμία και οικειότητα, αλλά οι διαφορές στον χαρακτήρα, τις αξίες, τις ανάγκες ή τις προσδοκίες μας δεν βοηθούν τη σχέση να προχωρήσει.

Μια σχέση δεν βασίζεται μόνο στο συναίσθημα. Απαιτεί αμοιβαία κατανόηση, σεβασμό, επικοινωνία και κοινή θέληση για εξέλιξη. Όταν αυτά τα στοιχεία λείπουν ή δεν ευθυγραμμίζονται, ακόμα και η πιο έντονη αγάπη μπορεί να μην είναι αρκετή για να κρατήσει δύο ανθρώπους μαζί.

Το να αποχωρήσεις από μια τέτοια σχέση είναι μια πράξη θάρρους και αυτοσεβασμού. Σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως, παρά την αγάπη, η δυναμική της σχέσης δεν είναι υγιής και σε γεμίζει ερωτηματικά που μένουν αναπάντητα. Είναι μια επίπονη απόφαση, αλλά απαραίτητη για να δώσεις στον εαυτό σου –και στον άλλον– την ευκαιρία να βρει μια σχέση που να προσφέρει ηρεμία, αμοιβαιότητα και ισορροπία.

Έτσι, ο αποχαιρετισμός σε μια σχέση με σεβασμό  δεν είναι αποτυχία, αλλά ένα βήμα προς την προσωπική εξέλιξη και την πραγματική ευτυχία. Όταν αναγνωρίζουμε και εκτιμάμε κάθε στιγμή που μοιραστήκαμε θεωρώντας την σημαντική, ενώ ταυτόχρονα συνειδητοποιούμε ότι η σχέση ολοκλήρωσε την κύκλο της, λυπόμαστε αλλά δεχόμαστε τη λύπη γιατί συνειδητοποιούμε την αξία που είχε στη ζωή μας.

Είναι φορές που η αλλαγή στη ζωή μας συνοδεύεται από συναισθήματα ενοχής και φόβου, κυρίως επειδή η μετάβαση σε ένα νέο στάδιο σημαίνει άφημα του παρελθόντος και του γνώριμου. Νιώθουμε ενοχή γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιες αποφάσεις ή πράξεις μας ίσως βλάψουν τους άλλους ή ακόμα και τον εαυτό μας. Νιώθουμε φόβο γιατί η αίσθηση της αποτυχίας, το άγνωστο που απλώνεται μπροστά μας εντείνει τις ανασφάλειες μας. Οταν αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και τα κατανοούμε, μας εμπιστευόμαστε. Όταν μας αποδεχόμαστε και δημιουργούμε χώρο για κάθε εμπειρία που ολοκληρώθηκε δίνοντάς της νόημα και σημασία, ανοίγουμε τον δρόμο για νέα ξεκινήματα γεμάτα ελπίδα και δημιουργικότητα.  Οι όμορφες αναμνήσεις, τα μαθήματα και οι εμπειρίες του παρελθόντος είναι εκείνα που μας διαμορφώνουν και μας βοηθούν να προχωρήσουμε στην επόμενη φάση της ζωής μας.

Η ζωή είναι μια διαρκής αλληλουχία συναντήσεων και αποχωρισμών. Κάθε σχέση, ανεξάρτητα από τη διάρκειά της, μας διαμορφώνει και μας εμπλουτίζει. Το να λέμε αντίο με θάρρος και ειλικρίνεια δεν σημαίνει ότι διαγράφουμε όσα ζήσαμε, αλλά ότι τα τιμάμε με τον σωστό τρόπο. Κλείνοντας έναν κύκλο με σεβασμό, σεβόμαστε τον εαυτό μας, τη σχέση, τον λόγο που την δημιουργήσαμε και δημιουργούμε χώρο για νέες εμπειρίες, ανανεώνοντας τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας με αλήθεια και αγάπη.

Αγγελική Μπολουδάκη