Ανάγκη και επιθυμία
22 Νοεμβρίου 2018
Η αυθεντική συντροφική οικειότητα
25 Νοεμβρίου 2018

Αφοσιώνομαι

Αφοσιώνομαι σ’ έναν άνθρωπο, στα παιδιά μου, σε ένα στόχο, στα ενδιαφέροντά μου, στην οικογένειά μου, στους φίλους μου.

Αφοσιώνομαι στα εύκολα και στα δύσκολα, στη γαλήνη και στη φουρτούνα.

Αφοσιώνομαι όπου με ενδιαφέρει αληθινά, όπου είμαι αποφασισμένη να εκφράσω την αλήθεια μου, να ακούσω και να δεχτώ την αλήθεια των ανθρώπων με τους οποίους συνδέομαι.

Αφοσιώνομαι όταν συνδέομαι, όταν δηλαδή συναισθάνομαι τους ανθρώπους μου, κατανοώ τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους. Όταν είμαι δίπλα τους με έγνοια για εκείνους. Όταν τους στηρίζω και δέχομαι να με στηρίξουν. Όταν είμαι δίπλα τους συναισθηματικά και όταν δεν μπορώ να είμαι, συζητώ μαζί τους γιατί δεν μπορώ να το κάνω. Όταν επικοινωνώ μαζί τους με το ευάλωτο μου κομμάτι και ανοίγομαι για να δεχτώ το συναίσθημα τους. Όταν δεν σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου, αλλά αναρωτιέμαι κάθε φορά “αυτό που είπα ή έκανα, πως επέδρασε στα συναισθήματά τους;” Όταν συνδέομαι με τον εαυτό μου συναισθηματικά, όταν κατανοώ και σέβομαι τις ανάγκες μου και ό,τι κάνω ταιριάζει με το σεβασμό και την εκτίμηση στον εαυτό μου. Όταν εκτιμώ τον εαυτό μου και οι πράξεις μου είναι εναρμονισμένες με την αξία μου και την επιθυμία μου για αυτό που θέλω πραγματικά. Όταν βάζω όρια στις παρορμήσεις μου, στις παρορμήσεις των ανθρώπων μου, τα οποία προστατεύουν τόσο εμένα όσο και εκείνους.

Αφοσιώνομαι όταν δεσμεύομαι, όταν δηλαδή είμαι εκεί για τους ανθρώπους μου με έμπρακτο τρόπο, όταν τους χαρίζω την προτεραιότητά μου. Όταν δημιουργώ μαζί τους δεσμούς ασφάλειας, αφοσιωμένη στην κάθε στιγμή που ζω μαζί τους, δημουργώντας συνθήκες να είναι ουσιαστική αυτή η στιγμή. Όταν δεν γυρεύω εγγυήσεις ούτε υπόσχομαι για εγγυήσεις ζωής. Όταν είμαι αληθινή, εκφράζοντας τα συναισθήματά μου για αυτό που ζω μαζί τους, όταν κοπιάζω να δω καθαρά τι συμβαίνει στην ψυχή τους και τολμώ να το μοιραστώ μαζί τους. Αν τους βοηθάει το συζητώ μαζί τους με χαρά και περηφάνια, ενώ όταν κάνουν κάτι που τους περιορίζει ή τους μειώνει ή τους δυσκολεύει με κάποιο τρόπο, το επικοινωνώ με ενδιαφέρον για εκείνους, εκφράζοντας τα συναισθήματά μου για το πως νιώθουν όταν λειτουργούν έτσι. Όταν ασχολούμαι για το αν η δέσμευσή μας έχει αλήθεια, έχει ποιότητα, έχει ουσία και το συζητώ μαζί τους, αναφερόμενη στα θετικά με ευγνωμοσύνη και στα αρνητικά με ειλικρίνεια.

Αφοσιώνομαι γιατί η αφοσίωση χαρίζει πρώτα από όλα σε μένα.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας