Μια γυναίκα που χαμογελά
23 Φεβρουαρίου 2018
στον αγώνα της μικρής ευτυχίας…
24 Φεβρουαρίου 2018

Η ομορφιά του λάθους

Τάσος : Κυρία, είναι σωστό;

Μαρία : Μπράβο, Τάσο μου…

Τάσος : Το βρήκα, κυρία; (χαρούμενος)

Μαρία : Όχι ακριβώς.

Τάσος : Τότε γιατί μου λέτε μπράβο; (λυπημένος)

Μαρία : Για την προσπάθειά σου.

Τάσος : Κυρία, γιατί να προσπαθώ αν μου λέτε πάντα μπράβο;

Μαρία : Δεν σ’ αρέσει να σου λέω μπράβο;

Τάσος : Μ’ αρέσει, αλλά όταν είναι η αλήθεια. Εσείς μου λέτε ψέματα.

Μαρία : Μα σ’ αγαπώ, Τάσο μου.

Τάσος : Το ξέρω, κυρία μου. Όμως εγώ αγαπώ και την αλήθεια.

Μαρία : Προτιμάς να σου λέω ότι είσαι λάθος;

Τάσος : Προτιμώ. (χρόνος) Δεν θέλω την ευτυχία από σας. Θέλω τη γνώση.

Μαρία : Δεν είσαι ευτυχισμένος, παιδί μου;

Τάσος : Γιατί να είμαι;

Μαρία : Μα θα ’πρεπε!

Τάσος: Η γνώση πληγώνει.

Μαρία : Ναι, έχεις δίκιο. (πληγωμένη)

Τάσος : Αν δεν πληγωθώ, πώς θα ζήσω;

Μαρία : Σωστά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

(Ο Τάσος ξαναπροσπαθεί, όμως αυτήν τη φορά ζωγραφίζει.)

Τάσος : Ορίστε, κυρία μου.

Μαρία : Τι είναι, Τάσο μου;

Τάσος : Η ομορφιά του λάθους ή όπως λέτε εσείς η λύση.

Μαρία : Είναι τόσο όμορφη!

Τάσος : Εσείς το κάνατε.

Μαρία : Μα πώς;

Τάσος : Αφήσατε το λάθος μου να υπάρχει κι έτσι βρήκα τη λύση.

Η ομορφιά του λάθους, Νίκος Λυγερός

Ευχαριστώ: https://www.facebook.com/evalioumi67?ref=br_tf