Να μάθεις να μένεις με αγκαλιές που σε κρατούν.
Με ανθρώπους που σε κατανοούν, που τα λόγια σου βρίσκουν χώρο να ακουμπήσουν, που ανοίγουν την καρδιά τους για να σε καταλάβουν, ακόμα κι αν τα βιώματά τους είναι διαφορετικά από τα δικά σου.
Με εκείνους των οποίων η έγνοια για σένα καταλύει κάθε κύτταρο σκληρότητας μέσα σου και επιτρέπει στην τρυφερότητα να ξεχειλίσει την ύπαρξή σου.
Με εκείνους που η αποδοχή τους σε κάνει να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Με ανθρώπους που η εκτίμησή τους και η προτεραιότητά τους για σένα απογειώνει την αξία σου.
Να μένεις με ανθρώπους που ο σεβασμός τους για σένα σβήνει το κουσούρι της αυτοκριτικής. Το ότι σε δέχονται όπως είσαι, σε βοηθά να κάνεις τις αλλαγές που πρέπει για να ανθίσει η αγάπη μέσα σου.
Με εκείνους που νιώθεις περηφάνια που υπάρχουν στη ζωή σου, γιατί προσπαθούν με ηρωισμό να αναλάβουν τις ευθύνες τους, χωρίς να ψάχνουν άλλοθι στους άλλους.
Με εκείνους που θυσιάζουν κάθε μίζερο κομμάτι του εαυτού τους, για να κάνουν χώρο στην αγάπη. Αυτούς που η ευγνωμοσύνη τους για ό,τι κέρδισαν ή τους δόθηκε, τους επιτρέπει να αφήνουν τον εγωισμό πίσω. Δεν προβάλλουν με θυμό τους φόβους τους στους άλλους, αναγνωρίζοντας ότι κανείς άλλος δεν φταίει για ό,τι κουβαλούν μέσα τους.
Με εκείνους που δεν αναζητούν επιβεβαίωση από σένα, ούτε προσπαθούν να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους, αλλά νοιάζονται για την ουσία των συναισθημάτων που μοιράζεστε και την αλήθεια αυτών.
Με εκείνους που δεν συγχέουν την προστασία με τον έλεγχο, την προσοχή με την κατηγορία, την προσφορά με την ελεημοσύνη, την εκτίμηση με την επιβεβαίωση, τον θαυμασμό με τη ζήλια, την ισότητα με τον ανταγωνισμό και την ευαλωτότητα με τη λύπηση.
Να μένεις με ανθρώπους με τους οποίους οι δονήσεις των σωμάτων σας ευθυγραμμίζονται και οι καρδιές σας ενώνονται, χαρίζοντας στη ζωή σας νέα μορφή.
Με εκείνους που τιμούν την κληρονομιά της αγάπης με την οποία έχουν προικιστεί και μάχονται με το δύσκολο κομμάτι που κληρονόμησαν, ώστε αυτό να μην υπερισχύσει και αλώσει την αξία της αγάπης μέσα τους.
Με εκείνους που νιώθουν ελεύθεροι να είναι ο εαυτός τους, βοηθώντας σε κι εσένα να γίνεις η αλήθεια σου.
Να μένεις με ανθρώπους που η προσφορά τους σε κάνει καλύτερο, όχι γιατί είναι πανταχού παρόντες, αλλά γιατί το μοίρασμα μαζί τους σε οδηγεί ελεύθερα και ισότιμα στην καρδιά σου, ανοίγει τον εαυτό σου και σε άλλους.
Να μάθεις να μένεις χωρίς την ανάγκη να αναλώνεσαι στις χαρές και τις λύπες του παρελθόντος, χωρίς να επαναφέρεις πρόσωπα που σε πλήγωσαν, γιατί όσο το κάνεις δεν επιτρέπεις στην ευγνωμοσύνη να ριζώσει μέσα σου.
Να μάθεις να μένεις εποπτεύοντας κάθε κομμάτι του εαυτού σου που φαντασιώνεται πως θα καλύψει τα κενά του παρελθόντος μέσω άλλων προσώπων. Ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού σου, την ικανοποίηση των αναγκών σου και την εκπλήρωση των επιθυμιών σου.
Να μένεις με την επιθυμία σου για αγάπη και με ό,τι τη βοηθά να γίνει πιο ώριμη, πιο ποιοτική, πιο αληθινή.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας