Τι σημαίνει άραγε, είμαι ο εαυτός μου; Τι σημαίνει να επιλέγω ανθρώπους και συγκυρίες όπου νιώθω ο εαυτός μου; Τι σημαίνει να κάνω αυτό που θέλω;
Καθένας μας έχει συγκεκριμένες πτυχές στην προσωπικότητά μας όπου καλούμαστε να τις αποδεχτούμε. Είμαστε ο εαυτός μας όταν συνδεόμαστε και δεσμευόμαστε με ό,τι αποτελεί την προσωπικότητά μας. Είμαστε ο εαυτός μας όταν εκτιμάμε την αλήθεια μας.
Είμαστε ο εαυτός μας όταν δεν αναρωτιόμαστε αν αρέσει σε άλλους αυτό που είμαστε, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα αρέσει στους ανθρώπους που μπορούν να μας καταλάβουν. Είμαστε ο εαυτός μας όταν φερόμαστε υπεύθυνα σε αυτό που είμαστε και θέλουμε και αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας.
Είσαι ένας άνθρωπος που η ελευθερία αποτελεί αξία για σένα. Είσαι ο εαυτός σου όταν δεσμεύεσαι υπεύθυνα με την ελευθερία σου, όταν τη σέβεσαι και την εκτιμάς. Είσαι ο εαυτός σου όταν δεσμεύεσαι με ανθρώπους που σέβονται και εκτιμούν την ελευθερία τους όπως και τη δική σου.
Είσαι ένας άνθρωπος που η εκτίμηση έχει αξία για σένα. Είσαι ο εαυτός σου όταν εκτιμάς τον εαυτό σου, όταν δεσμεύεσαι με ό,τι υποστηρίζει την εκτίμηση σου προς εσένα. Είσαι ο εαυτός σου όταν δεσμεύεσαι με ανθρώπους που μπορούν να δουν καθαρά την αξία σου, την αξία αυτών που μοιράζεσαι και σε επιλέγουν για αυτό. Είσαι ο εαυτός σου όταν αναλογίζεσαι “αυτό που κάνω ταιριάζει στην αξία μου, την υποστηρίζω με τις πράξεις μου;” και η απάντηση που δίνεις καθορίζει και τις συμπεριφορές σου.
Είσαι άνθρωπος που είτε ο σεβασμός, είτε η κοινωνικότητα, είτε η υπευθυνότητα, είτε η ειλικρίνεια, ή η εμπιστοσύνη, ή η επικοινωνία, ή η δημιουργικότητα, η συνεργασία, η συμπόνια, η φιλία, το αίσθημα δικαίου, ή η σταθερότητα, ή η ενσυναίσθηση κ.α., σε εκφράζουν, σε προσδιορίζουν. Είσαι ο εαυτός σου όταν τα καλλιεργείς, όταν δεσμεύεσαι μαζί τους, όταν επιλέγεις ανθρώπους όπου αυτά αναπτύσσονται, καλλιεργούνται, όταν επιλέγεις ό,τι σου αρέσει με κριτήριο “αυτά τα στοιχεία μου θα μπορούν να καλλιεργηθούν από μένα στο περιβάλλον που επιλέγω;”.
Μπορούμε να είμαστε με όλους τους ανθρώπους ο εαυτός μας; Φυσικά και μπορούμε, αυτό δεν εξαρτάται από τους άλλους ανθρώπους αλλά από μας. Αν δεν έχουμε προσδοκίες από τους ανθρώπους να είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι ή από τον εαυτό μας να είναι αυτό που θέλουν οι άλλοι, είμαστε ο εαυτός μας και παρατηρούμε πότε αυτό αντιμετωπίζεται με κατανόηση και εκτίμηση. Για παράδειγμα, αν για έναν άνθρωπο η εκτίμηση δεν έχει την ίδια σημασία που αποδίδεις εσύ, δεν μπορείς να τον πιέσεις να αλλάξει. Σε αυτό που χρειάζεται να δώσεις σημασία είναι να ορίσεις εσύ τι σε κάνει να νιώθεις πως εκτιμάσαι και να παραμείνεις πιστά σε αυτό. Σε αυτό που χρειάζεται να δώσεις σημασία είναι στους ανθρώπους που εκτιμάτε και σέβεστε ο ένας τον άλλον, με τρόπο που αναγνωρίζεται και από τους δυο σας, νιώθοντας ευγνωμοσύνη που η τύχη σας βοήθησε να συναντηθείτε.
Πολλοί άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να αλλάξεις, να κάνεις εκπτώσεις, συμβιβασμούς, αλλά αν προδώσεις τον εαυτό σου δεν θα σε εκτιμάς, δεν θα σε αναγνωρίζεις. Θα σε ψάχνεις σε άλλους, θα φοράς προσωπεία, θα γεμίσεις σκουπίδια στην κυριολεξία και θα χάσεις τον εαυτό σου. Δεν θα μπορείς να υποστηρίξεις την αλήθεια σου, δεν θα είσαι ο εαυτός σου. Κι αν αυτό συνεχιστεί για πολύ καιρό, θα επηρεαστεί η γνησιότητα της εικόνας σου, θα επηρεαστεί η επιθυμία σου, θα επηρεαστεί ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου. Αν αυτό διαιωνιστεί δεν θα μπορείς να ελευθερωθείς εύκολα και θα γυρεύεις τον εαυτό σου αλλού και όχι σε σένα.
Μπορώ να είμαι ο εαυτός μου όταν λειτουργώ παρορμητικά, όταν αντιδρώ χωρίς λογική, όταν λέω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι, όταν λειτουργώ χωρίς ενσυναίσθηση;
Όταν λειτουργούμε χωρίς να αναλαμβάνουμε την ευθύνη αυτών που λέμε, αυτών που πράττουμε, δεν είμαστε ο εαυτός μας. Είμαστε μια απομίμηση, ένα προσωπείο, ένας ρόλος, ο εαυτός μας όμως δεν είμαστε. Σαν να έχει καρφωθεί μια εσφαλμένη πεποίθηση για μας στο κεφάλι μας και αντιδράμε προσπαθώντας να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους ότι είμαστε ένας ψευδής εαυτός, με τον οποίο έχουμε συνηθίσει να ζούμε και δυσκολευόμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη να τον αλλάξουμε.
Είμαστε ο εαυτός μας όταν κοπιάσει ο καθένας μας να αναγνωρίσουμε αυτό που είμαστε. Όταν καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να ανασύρουμε το θησαυρό που κρύβουμε μέσα μας και τον εκτιμήσουμε βαθιά και απόλυτα. Είμαστε ο εαυτός μας όταν κάνουμε επιλογές επαγγελματικές που τα προσωπικά στοιχεία του καθενός μας αναδεικνύονται. Είμαστε ο εαυτός μας όταν συνδεόμαστε με ανθρώπους που οι πλευρές του εαυτού μας εκτιμώνται. Αν είστε ένας πολύ δυναμικός άνθρωπος, για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που είναι το ίδιο δυναμικός με σας θα το εκτιμήσει γιατί θα νιώσει εμπιστοσύνη μαζί σας, ένας αδύναμος άνθρωπος θα νιώσει φόβο και θα το χαρακτηρίσει επιθετικότητα. Αν όμως εσείς προσπαθείτε να ταιριάξετε σε ό,τι δεν σας αναγνωρίζει, σε ό,τι δεν σας εκτιμά, θα αλλοιώσετε τα στοιχεία της προσωπικότητάς σας και δεν θα είστε ο εαυτός σας.
Είναι τόσο γοητευτικό το ταξίδι της ανακάλυψης του εαυτού μας. Και εκείνο που το κάνει ακόμα πιο γοητευτικό είναι ότι συνεχίζεται σε όλη μας τη ζωή. Κάθε μέρα ανακαλύπτουμε κομμάτια του εαυτού μας που μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Το θέμα είναι να τα σεβαστούμε, να τα εκτιμήσουμε, να τους δώσουμε θέση αξίας.
Όταν είμαστε ο εαυτός μας, πιστοί στην αλήθεια μας, ανακαλύπτουμε κάτι μαγικό! Ότι συνδεόμαστε με τα συναισθήματά μας. Ότι αναγνωρίζουμε αυτό που θέλουμε «ακούγοντας» τα συναισθήματά μας. Ότι μας οδηγούν αυτά χωρίς να κάνουμε κάποια προσπάθεια. Αναγνωρίζουμε με ένα αδιόρατο τρόπο τους ανθρώπους που εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος. Τους φίλους μας, τους ανθρώπους που οι καρδιές μας ενώνονται. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον χωρίς να μιλάμε, χωρίς να ζητάμε πράγματα, ακόμα και στη σιωπή. Είναι σαν μας περιβάλλει κάτι θετικό, το ίδιο που περιβάλλει κι εκείνους.
Όταν είμαστε ο εαυτός μας η λογική και το συναίσθημα συνεργάζονται και μας ωθούν στην επιθυμία μας. Ευτυχία δεν είναι τα μεγαλεπήβολα σχέδια, δεν είναι κάτι άπιαστο, ευτυχία είναι να είμαστε αυτό που είμαστε, να το ακούμε, να το βλέπουμε, να το περιβάλλουμε με τις αισθήσεις μας, να μην το προδίδουμε αλλά να το προστατεύουμε. Ευτυχία είναι να καθόμαστε στη σιωπή ή να είμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε και να ακούμε την καρδιά μας να πάλλεται στο ρυθμό της ζωής επειδή κάνουμε κάτι μικρό αλλά τόσο σημαντικό: Κάνουμε αυτό που θέλουμε, το οποίο ταιριάζει σε αυτό που είμαστε.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας