Όταν όλο αυτό περάσει,
το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα θεωρούμε δεδομένα:
Μια χειραψία με έναν άγνωστο,
Τα γεμάτα ράφια των super market,
Τις συζητήσεις με τους γείτονες μας,
Τα γεμάτα θέατρα,
Τις εξόδους τις Παρασκευές,
Την αίσθηση της επαφής,
Το ετήσιο τσεκ -απ ρουτίνας,
Τις πρωινές βιαστικές μεταβάσεις για το σχολείο
Το καφέ με ένα φίλο,
Το βουητό του σταδίου,
Κάθε βαθιά ανάσα,
Την ίδια τη ζωή,
Όταν όλο αυτό περάσει
μακάρι να ανακαλύψουμε ότι έχουμε γίνει οι άνθρωποι που θέλαμε να είμαστε,
που προοριζόμαστε να είμαστε,
που ελπίζαμε να γίνουμε,
και μακάρι να παραμείνουμε έτσι- καλύτεροι ο ένας για τον άλλον επειδή ζήσαμε τα χειρότερα.
Laura Kelly Fanucci