Αγαπητέ γονιέ, να είσαι περήφανος για το παιδί σου!

Αγαπητέ γονιέ,

Να είσαι περήφανος για το παιδί σου. Όχι για αυτό που θα ήθελες να είναι, αλλά για αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Για την καρδιά του, τις σκέψεις του, τα όνειρά του, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του. Να είσαι περήφανος για το ταξίδι του, ακόμα κι αν ο δρόμος που επιλέγει να ακολουθήσει δεν μοιάζει με τον δικό σου. Το παιδί σου είναι ένας μοναδικός άνθρωπος, και η αποδοχή σου είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να του δώσεις.

Να είσαι περήφανος ακόμα κι αν δεν φέρνει τους καλύτερους βαθμούς. Ακόμα κι αν δεν είναι το αστέρι της τάξης ή της ομάδας. Το παιδί σου αξίζει την αγάπη σου, όχι για τις επιτυχίες του, αλλά για το πώς προσπαθεί, για το πώς χτίζει τη δική του ζωή, για το θάρρος που έχει να είναι ο εαυτός του. Είτε αγαπά την τέχνη, είτε τη γυμναστική, είτε τα χέρια του λερώνουνται με χώμα και ιδρώτα, είτε με χρώματα, να θυμάσαι: αυτά που αγαπά το παιδί σου το καθορίζουν, όχι τα δικά σου όνειρα για εκείνο.

Όποιος κι αν είναι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός, είτε είναι ετεροφυλόφιλος είτε ομοφυλόφιλος, το παιδί σου αξίζει να νιώθει ότι η αγάπη σου δεν εξαρτάται από αυτή την πτυχή της ζωής του. Κάθε φορά που του δείχνεις αποδοχή και σεβασμό, το βοηθάς να χτίσει μια βαθιά και ισχυρή σχέση με τον ίδιο του τον εαυτό. Του δείχνεις ότι δεν χρειάζεται να φοβάται να είναι αυθεντικό, να νιώθει περήφανο για αυτό που είναι, χωρίς να κρύβει ή να αρνείται κομμάτια του.

Αν το παιδί σου παλεύει με την υγεία του, σωματική ή ψυχική, αν αντιμετωπίζει προκλήσεις που ίσως να σου φαίνονται ανυπέρβλητες, να θυμάσαι πως δεν είναι η ασθένεια ή οι δυσκολίες του που το ορίζουν. Είναι η δύναμη που βρίσκει να συνεχίσει. Να είσαι εκεί για να το στηρίζεις, να είσαι η πλάτη στην οποία μπορεί να ακουμπήσει. Η ασφάλεια που έχει ανάγκη.

Η περηφάνια σου δεν πρέπει να είναι επιλεκτική. Αν αγαπάς το παιδί σου μόνο για όσα σου προσφέρουν επιβεβαίωση, δεν είναι πραγματική αποδοχή. Το παιδί σου δεν είναι καθρέφτης για να βλέπεις το δικό σου μεγαλείο, ούτε εργαλείο για να επιδιορθώσεις τα δικά σου τραύματα. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος που αξίζει αγάπη και σεβασμό γι’ αυτό που είναι. Μην το φορτώνεις με το βάρος των δικών σου ανεκπλήρωτων φιλοδοξιών. Κάθε φορά που αγαπάς μόνο ένα μεμονωμένο χαρακτηριστικό του – τους βαθμούς, τις δεξιότητες, τη σεξουαλικότητά του – του μαθαίνεις ότι πρέπει να αποδείξει την αξία του για να αγαπηθεί.

Αν το παιδί σου κάνει επιλογές που σε προβληματίζουν, αν βλέπεις ότι δεν φέρεται με σεβασμό στους άλλους ή στον εαυτό του, μην το εγκαταλείπεις. Δες πίσω από τις πράξεις του. Αναρωτήσου τι μπορεί να του λείπει, τι μπορεί να πονάει μέσα του. Δίδαξέ του αξίες μέσα από την αγάπη σου, όχι με τιμωρία ή απόρριψη. Δείξε του πως ό,τι κι αν συμβαίνει, είσαι δίπλα του για να το βοηθήσεις να γίνει καλύτερο, πιο ευτυχισμένο, πιο πλήρες.

Η γονεϊκότητα είναι ένας συνεχής δρόμος. Με λάθη και σωστά, με απολογισμούς και επανεκτιμήσεις. Κανείς δεν γεννιέται τέλειος γονιός. Η αγάπη σου, όμως, είναι η σταθερά που θα καθορίσει την πορεία του παιδιού σου. Κάθε λάθος μπορείς να το διορθώσεις, αρκεί να είσαι ειλικρινής. Κάθε εσφαλμένη πεποίθηση μπορείς να την αφήσεις πίσω, για χάρη της σχέσης σας. Κι όταν κάποτε έρθει η ώρα που το παιδί σου θα σταθεί μπροστά σου, περήφανο για το ποιο είναι, θα ξέρεις πως κι εσύ έχεις παίξει τον δικό σου ρόλο στο να ανθίσει.

Αγάπα το παιδί σου όπως είναι, όχι όπως φαντάζεσαι ότι θα έπρεπε να είναι. Και να θυμάσαι: όσο περισσότερο το αποδέχεσαι, τόσο πιο πολύ θα αποδέχεται κι εκείνο τον εαυτό του. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να του προσφέρεις.

Αγγελική Μπολουδάκη