ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΑΚΙ ΠΟΥ ΡΩΤΟΥΣΕ
12 Απριλίου 2018
Μεγαλώνω μαμά…
13 Απριλίου 2018

Αλλάζω τις σκέψεις μου και είμαι συνειδητά υπέρ της ζωής

Η κάθε ασθένεια είναι ένα μήνυμα ότι κάτι κάνω λάθος. Πρέπει επειγόντως να αλλάξω τις σκέψεις μου και συνειδητά να είμαι υπέρ της ζωής.

Η Louise Hay μιλάει για την προσωπική της ιστορία, η οποία αποτελεί παράδειγμα για όλους μας, είτε είμαστε ασθενείς είτε δεν είμαστε.

«Και τότε οι γιατροί διέγνωσαν ότι είχα καρκίνο. Με ένα βεβαρημένο παρελθόν κακοποιημένου παιδιού και έναν βιασμό στα πέντε μου χρόνια, δεν ήταν διόλου παράξενο που δημιουργήθηκε καρκίνος στην περιοχή της μήτρας. Όπως ο κάθε άνθρωπος που μαθαίνει ότι έχει καρκίνο, έτσι κι εγώ πανικοβλήθηκα. Ωστόσο, επειδή είχα δουλέψει με πολλούς πελάτες την πνευματική θεραπευτική διεργασία και πίστευα σ’ αυτήν, ένιωσα πως ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για να την αποδείξω στον εαυτό μου. Στο κάτω – κάτω, είχα γράψει ένα βιβλίο για τα νοητικά πρότυπα και γνώριζα πως ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τη μνησικακία που παραμένει μέσα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι που τελικά τρέφεται κυριολεκτικά από το ίδιο μας το σώμα. Και ενώ αρχικά είχα αρνηθεί να διώξω όλο το θυμό και τη μνησικακία που έτρεφα για τους άλλους από τα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας, τώρα πια δεν είχα καιρό για χάσιμο, είχα πολλή δουλειά να κάνω. Έπρεπε να αλλάξω. Η λέξη ΑΝΙΑΤΗ, που είναι εφιαλτική για τους πιο πολλούς ανθρώπους, σημαίνει πως χρειάζεται να ψάξουμε βαθιά μέσα μας για να βρούμε τη θεραπεία της. Αν έκανα εγχείρηση για να απαλλαγώ από τον όγκο του καρκίνου, και συγχρόνως προσπαθούσα να απελευθερώσω το νοητικό πρότυπο που τον είχε προκαλέσει, τότε αυτός δεν θα επέστρεφε πια στο κορμί μου. Όταν ο καρκίνος κάνει μετάσταση ή όταν κάποια άλλη αρρώστια επανέρχεται, δεν πιστεύω ότι οι γιατροί δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, αλλά μάλλον στο ότι ο ασθενής δεν έκανε τις απαιτούμενες νοητικές αλλαγές. Απλώς ξαναδημιουργεί την ίδια αρρώστια, ίσως σε κάποιο άλλο σημείο του σώματός του. Πήγα σε διάφορα μαγαζιά υγιεινής διατροφής και αγόρασα όλα τα σχετικά βιβλία. Πήγα στη βιβλιοθήκη και διάβασα ακόμα περισσότερα. Επισκέφτηκα ένα καλό διατροφολόγο για να αποτοξινώσω τελείως το σώμα μου. Γνώριζα, επίσης, πως έπρεπε να αγαπήσω τον εαυτό μου πολύ περισσότερο από όσο τον αγαπούσα μέχρι τότε. Είχα νιώσει ελάχιστη αγάπη στην παιδική μου ηλικία και κανείς δεν μου είχε δείξει τι να κάνω για να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Είχα υιοθετήσει τις συμπεριφορές επίκρισης και κατάκρισης των άλλων και αυτό μου είχε γίνει δεύτερη φύση. Αμέσως άρχισα να εργάζομαι με τον θεραπευτή μου για να καθαρίσω παλιά μοτίβα δυσαρέσκειας. Μέχρι εκείνη την εποχή, δεν είχα αναγνωρίσει πως έτρεφα βαθιά δυσαρέσκεια. Συχνά είμαστε τόσο τυφλοί απέναντι στα πρότυπά μας. Στην αρχή μου ήταν πολύ δύσκολο να κάνω κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα να στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και να λέω: Λουίζ, σε αγαπάω. Αλήθεια, σε αγαπάω. Όμως επέμενα και ανακάλυψα πως ενώ συνέβαιναν διάφορα γεγονότα στη ζωή μου, για τα οποία στο παρελθόν θα υποτιμούσα τον εαυτό μου, τώρα εξαιτίας της δουλειάς μου μπροστά στον καθρέφτη και των άλλων ασκήσεων, δεν το έκανα πια. Είχα αρχίσει να κάνω προόδους. Ήξερα πως έπρεπε να απελευθερώσω το πρότυπο της μνησικακίας που διατηρούσα μέσα από την εποχή της παιδικής μου ηλικίας. Ναι, είχα ζήσει πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια. Είχα κακοποιηθεί πνευματικά, σωματικά και σεξουαλικά. Όλα όμως εκείνα είχαν γίνει πριν από πολλά χρόνια και δεν έπρεπε να αποτελούν πια δικαιολογία για τον άσχημο τρόπο που φερόμουν στον εαυτό μου,

Τώρα όταν ακούω για την ασθένεια κάποιου, όσο τρομερό και δύσκολο και να ακούγεται το πρόβλημά του, γνωρίζω πως αν είναι πρόθυμος να κάνει τη νοητική εργασία απεμπλοκής και συγγνώμης σχεδόν τα πάντα μπορούν να θεραπευτούν.

Louise L. Hay, Θεράπευσε το Σώμα σου, Μπολερό εκδοτική