Αυθεντικότητα και αποδοχή

Συχνά, πιστεύουμε ότι για να μας αγαπήσουν οι άλλοι, πρέπει να είμαστε τέλειοι, χωρίς λάθη και αδυναμίες. Φοβόμαστε μήπως, αν δείξουμε τις «σπασμένες» ή πιο σκοτεινές πλευρές μας, οι άλλοι μας απορρίψουν.

Η αντίληψη αυτή, όμως, είναι λανθασμένη. Όπως ακριβώς το φως μπορεί να περάσει μέσα από ένα σπασμένο παράθυρο και να φωτίσει ένα δωμάτιο, έτσι και η αγάπη μπορεί να βρει το δρόμο της ακόμη και μέσα από τα «σπασμένα» κομμάτια μας. Το να προσπαθούμε να κρύψουμε τις αδυναμίες μας είναι σαν να αρνούμαστε τον εαυτό μας. Η πραγματική αγάπη δεν αφορά το να είμαστε τέλειοι, αλλά το να είμαστε αποδεκτοί και αγαπημένοι για αυτό που είμαστε – με τις ατέλειες μας.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ατέλειες και ότι το να δείχνουμε τον αληθινό μας εαυτό, ακόμα κι αν νιώθουμε «λιγότεροι» κάποιες φορές, είναι αυτό που μας κάνει αληθινούς και ανθρώπινους. Άλλωστε, οι άνθρωποι που αξίζουν να είναι στη ζωή μας, θα μας αγαπήσουν ακριβώς όπως είμαστε.

Αγγελική Μπολουδάκη