Η αγάπη στις σχέσεις, στην ερωτική σχέση, στη φιλία, στην ομαδική συνεργασία δεν βρίσκεται, χτίζεται από ώριμους ανθρώπους που ο καθένας θέλει το καλό για τον εαυτό του και το καλό του άλλου.
Όταν ο καθένας βλέπει και εκτιμά το καλό μέσα του και το καλό στον άλλον, τότε αυτό που χτίζεται είναι αρμονικό για όλους.
Όταν ερχόμαστε σε επαφή με την αλήθεια μας φοβόμαστε, ανησυχούμε, τρομάζουμε. Μόνο όμως η αλήθεια μας θα μας σώσει. Μόνο η αλήθεια του καθενός μας θα μας φέρει κοντά. Όχι με ιδιοτέλεια, αλλά με αληθινή αγάπη.
Όταν ερχόμαστε σε επαφή με την αλήθεια μας, ένας ολόκληρος κόσμος μέσα μας εξεγείρεται. Καθετί θέλει τον χρόνο του για να αλλάξει, αν όμως δεν προσπαθήσουμε να σηκώσουμε το πέπλο και να δούμε το πραγματικό μας πρόσωπο δεν θα είμαστε αληθινοί. Δεν θα γνωρίζομε τι θέλουμε, ποιοι είμαστε, ποιους ανθρώπους θέλουμε κοντά μας. Θα κάνουμε σχέσεις συμβιβασμού, σχέσεις όπου δεν θα είμαστε ο εαυτός μας. Θα αμφιβάλουμε, θα φοβόμαστε να τοποθετηθούμε, θα λειτουργούμε σαν πυροσβεστήρες κι όχι σαν αυτόνομες οντότητες.
Η κάθε αλήθεια έχει οδύνη, αλλά μόνο η αλήθεια θα μας λυτρώσει. Η αλήθεια του καθενός, η προσωπική μας αλήθεια, που όσο διαφορετική κι αν είναι για τον καθένα μας, αν τη σεβαστούμε, την ενώνουμε αρμονικά με την αλήθεια του άλλου κι αυτό που προκύπτει είναι μια σύνθεση αλήθειας, που όσο πιο διαφορετική είναι τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι. Οι ομοιότητες μας φέρνουν κοντά, οι διαφορετικότητές μας μας συμπληρώνουν.
Αγγελική Μπολουδάκη