Το λιοντάρι και το κουνούπι

Το λιοντάρι κοιμόταν ήσυχο κάτω από ένα από τα λίγα δέντρα που απέμειναν στη σαβάνα όταν ένα θρασύ κουνούπι διέκοψε τον ύπνο του. Το έντομο τον προκαλούσε ασταμάτητα και το λιοντάρι, όλο και πιο θυμωμένο, αποφάσισε να το βγάλει από πάνω του το συντομότερο δυνατό.

Ούτε να αντιδράσει δεν τον άφησε το κουνούπι και άρχισε να τον τσιμπάει ασταμάτητα πρώτα στην ουρά, μετά στα αυτιά, τώρα στη μύτη… Από την πλευρά του, το λιοντάρι, βγάζοντας όλη του την αγριότητα, προσπαθούσε να συντρίψει το έντομο, να το παγιδεύσει ανάμεσα στα σαγόνια του.

Αλλά όλες οι προσπάθειες του βασιλιά της ζούγκλας ήταν μάταιες, γιατί το σώμα του κατέληξε πρησμένο από το δηλητήριο πολλών τσιμπημάτων. Έκπληκτος και ντροπιασμένος, δέχτηκε την ήττα του, ενώ το κουνούπι καυχιόταν για τη νικη του.

Τυφλωμένο από το θρίαμβο, δεν πρόσεξε αρκετά. Όπως απομακρυνόταν, χωρίς να  το καταλάβει, γιατί τον οδηγούσε η αλαζονεία του, έπεσε σε έναν μεγάλο ιστό αράχνης.

Η αράχνη, μόλις τον είδε, χάρηκε για τη γιορτή που επρόκειτο να γίνει.

Στη ζωή μας, οι μεγάλες επιτυχίες δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχνάμε πόσο εύκολα μπορούμε να χάσουμε τα πάντα για ένα μικρό λάθος.

Marian Gómez

Εικονογράφηση: Alberto Vázquez