Ο πρίγκιπας και το κάστρο της σιωπής
6 Ιανουαρίου 2020Το να επιλέγεις την αλήθεια στη ζωή σου είναι γενναιότητα
8 Ιανουαρίου 2020
Στις σχέσεις μας, (σχέσεις ζευγαριού, φιλικές σχέσεις, άλλες σημαντικές σχέσεις για τον καθένα μας) τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτα.
Κάθε σχέση είναι μια διαδρομή, όπου δυο άνθρωποι μοιράζονται μέρη του εαυτού τους, συναισθήματα και σκέψεις του παρόντος όπως και του παρελθόντος. Μοιράζονται ομοιότητες και διαφορές, επιθυμίες και ανάγκες.
Το στοίχημα και για τα δυο ανθρώπους είναι αυτή η περιοχή που διανύουν η οποία είναι συχνά ναρκοθετημένη με φαντάσματα του παρελθόντος, αυταπάτες, διαστρεβλωμένες εικόνες, πόνο, να μην αποτελέσει τόπο μετάθεσης και προβολής, αλλά τόπο του παρόντος.
Πάντα υπάρχει κίνδυνος σε μια σχέση για παρερμήνευση, ακόμα και διαστρέβλωση της αλήθειας. Όταν όμως και οι δυο θέλουν τη σχέση τους, όταν και οι δυο επενδύουν σε μια συνέχεια, είναι πολύ πιο εύκολο να επικοινωνήσουν τους φόβους και τις αγωνίες τους και αυτά να γίνουν κατανοητά. Μέσα από μια ουσιαστική επικοινωνία που αφορά τα συναισθήματα και τις σκέψεις που κάνουν για τις σχέση τους, την επιθυμία τους για αυτήν, έρχονται πιο κοντά, κατανοούν ο ένας τον άλλον.
Όταν υπάρχει θέληση, επιμονή και υπομονή, οι άνθρωποι κατανοούν ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Δεν βιάζονται να τις ικανοποιήσουν, αλλά τις κατανοούν. Όταν βιαζόμαστε να ικανοποιήσουμε, μπαίνουμε σε ρόλους, όταν κατανοούμε σεβόμαστε τον εαυτό μας και τον άλλον άνθρωπο, ενώ ακούμε προσεκτικά πότε ο άλλος άνθρωπος μας χρειάζεται πραγματικά. Όταν καθένας σέβεται τον εαυτό του, είναι πιο εύκολο να σεβαστεί τον άλλον άνθρωπο και να νιώσει πότε χρειάζεται να δοθεί και πότε να βάλει όρια και να αφήσει τον άλλον άνθρωπο να κάνει αυτό που χρειάζεται μόνος του.
Μια ειλικρινής σχέση, μια σχέση ζευγαριού, μια σχέση φιλίας, μια σχέση γονιού παιδιού, κ.α, μας βγάζει στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό μας. Θέλουμε να γίνουμε όλο και καλύτεροι για τον εαυτό μας, προκειμένου να νιώσουμε τον άλλον άνθρωπο, να γίνουμε μέρος του, να κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο, ώστε όταν ο άλλος αποτελέσει μέρος μας, να του παραδώσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας υγιές, για να συναντηθεί με αυτό και να νιώσει το μοίρασμά μας ως δώρο ψυχής.
Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας