Το να επιλέγεις την αλήθεια στη ζωή σου είναι γενναιότητα

Γιατί, άραγε, ενώ, εδώ και πολλά χρόνια, έχεις απελευθερωθεί από ό,τι εμπόδιζε την ελευθερία σου,  δεν νιώθεις αρκετά ελεύθερη -ος μέσα σου, όσο σου αξίζει πραγματικά;

Γιατί ενώ έχεις πάρει αποφάσεις και ζεις τη ζωή σου όπως επιθυμείς, κάτι μέσα σου σε σκλαβώνει και εμποδίζει τη σκέψη σου, ενώ βαραίνει τα συναισθήματά σου;

Γιατί δεν υποστηρίζεις την αλήθειά σου, τουλάχιστον όχι όσο θα έπρεπε;

•Γιατί σε επικρίνεις. Σε δικάζεις για τις αποφάσεις σου. Δεν σε εμπιστεύεσαι σε αυτές. Νιώθεις ενοχές που τις πήρες, οπότε δεν σε δικαιώνεις. Αν μάλιστα άκουσες αρνητικά σχόλια για τις αποφάσεις σου, αμφιβάλλοντας για σένα, πιστεύεις σε αυτά, οπότε δεν σε  εκτιμάς, δεν νιώθεις περήφανη, ος για τη γενναιότητά σου να ζήσεις με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα όπως σου αρμόζει.

Όταν σταματήσεις να σε κατακρίνεις, όταν σε επιβραβεύσεις για κάθε απόφαση που πήρες όπου στάθηκες με ειλικρίνεια στον εαυτό σου και στις επιθυμίες σου, όταν νιώθεις περήφανη για σένα που στέκεσαι στα πόδια σου με γενναιότητα, χωρίς δεκανίκια και χωρίς εξαρτήσεις, τότε νιώθεις πραγματικά ελεύθερη -ος.

•Γιατί δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη για κάθε καλό που έχει συμβεί στη ζωή σου, για καθετί καλό που δημιουργείς και ζεις με αυτό. Στέκεσαι στα αρνητικά και δεν εκτιμάς κάθε στιγμή όπου ένιωσες καλά με τον εαυτό σου, με την αλήθεια σου. Στρέφεσαι στο μακρινό παρελθόν, νοσταλγώντας μια εξιδανίκευση που τη δημιουργείς στο μυαλό σου και δεν εκτιμάς ότι υπήρξαν άνθρωποι στη ζωή σου, που καθρέφτισαν την ουσία σου σε σένα, που ανταποκρίθηκαν τη στιγμή που το χρειαζόσουν. Δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη που στη ζωή σου υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπάς για αυτό που είναι, σε αγαπούν για αυτό που είσαι. Όσο όμως δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη, εμποδίζεις την αγάπη μέσα σου, την αγάπη προς τους άλλους, προς τον κόσμο γενικότερα και αυτό σε κρατά κλεισμένη -ος στο κελί σου. Σε επιστρέφει πίσω ξανά και ξανά περιμένοντας μια δικαίωση από το χθες, ενώ σου διαφεύγει η ζεστασιά που ζεις στο σήμερα, σε στιγμές που δημιουργείς, που μοιράζεσαι, που αγαπάς και αγαπιέσαι.

• Γιατί δεν σε εκτιμάς ώστε να αισθανθείς ότι η ελευθερία της αλήθειας σου δεν είναι κάτι που σου χαρίζεται, αλλά είναι κάτι για το οποίο χρειάζεται να προσπαθήσεις, να το γνωρίσεις, να αισθανθείς καλά με αυτήν, να την αποδεχτείς και να την υπερασπίσεις. Να την υπερασπίσεις από τους δικούς σου εσωτερικούς εχθρούς, την αμφιβολία, την έλλειψη εμπιστοσύνης, την ανελευθερία σου, την τάση σου να την προδώσεις προκειμένου να είσαι αρεστή σε όλους. Ελευθερία σημαίνει αποδοχή της ευθύνης αυτού που είσαι. Σημαίνει υπευθυνότητα και σταθερότητα στους στόχους που σε εκφράζουν. Σημαίνει να εκτιμάς την ελευθερία όπου τη συναντάς και να την επιλέγεις στη ζωή σου, μένοντας σταθερή σε ό,τι σε ταιριάζει  σένα.  Σημαίνει να παραιτηθείς απ’ό την ανάγκη σου να διατηρείς αυταπάτες με τη σκέψη ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς, εξαρτημένη από φαντασιώσεις που σε κρατούν σε μια μόνιμη αυταπάτη του αλλιώς.  Σημαίνει κλείσιμο κύκλων εκτιμώντας ό,τι πολύτιμο σε δίδαξε, νιώθοντας ευγνωμοσύνη για τον εαυτό σου που αξιοποίησες τις εμπειρίες ως μαθήματα ζωής.

Γιατί δεν δεσμεύεσαι με αυτό που είσαι. Ανάγκες επιβεβαιώσης, φόβοι μήπως δεν γίνεις αποδεκτή -ος από όλους, αίσθημα πλεονεξίας να τους έχεις όλους με το μέρος σου σαν το μικρό παιδί που θέλει όλα τα παιγνίδια δικά του, αίσθημα παντοδυναμία που σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορείς να τα εξουσιάζεις όλα και να μην βάζεις προτεραιότητες, αυταπάτες όπου εμμένεις ότι δέσμευση είναι αυτό που βίωσες και όχι ευθύνη, αφοσίωση, οικειότητα, αρμονία λόγων και πράξεων, βόλεμα που σε κάνει να μην παραιτείσαι από ό,τι δεν είσαι και να εστιάζεις μοναχά σε ό,τι ταιριάζει στην αλήθεια σου, ενοχές που σε παίρνουν μακριά από την ευθύνη σου να ζεις όπως επιθυμείς. Όταν δεσμεύεσαι, επιλέγεις που θα δώσεις βαρύτητα, που θα δώσεις σημασία. Επιλέγεις σύμφωνα με αυτό που ταιριάζει στην προσωπική σου αλήθεια. Δεσμεύεσαι με την ευθύνη σου προς αυτό. Δεσμεύεσαι με τη δέσμευση και με ό,τι υποστηρίζει τη δική του αλήθεια, γιατί γνωρίζεις ότι είσαι άνθρωπος και όχι υπεράνθρωπος, γνωρίζεις δηλαδή ότι οι επιλογές σου σε επηρεάζουν, είτε αλλοιώνουν την αλήθεια σου ή την βοηθούν σε αυτό που είναι.

Κι όταν νιώθεις ελεύθερη, σε εμπιστεύεσαι. Υποστηρίζεις τα πιστεύω σου, τις αξίες σου, τις αλήθειες σου. Σέβεσαι την ελευθερία και την αλήθεια των άλλων ανθρώπων, την εκτιμάς, την εμπιστεύεσαι, την επιλέγεις. Νιώθεις ευγνωμοσύνη για τις πράξεις δέσμευσης των ανθρώπων που αγαπάς, για την έμπρακτή τους εκτίμηση προς εσένα.

Το να ζούμε είναι από μόνο του μια πράξη γενναιότητας Το να ζούμε με σεβασμό στον εαυτό μας, με αγάπη στο είναι μας, είναι μια πράξη αλήθειας.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας