Τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο ευδιάκριτα στις σχέσεις μας
6 Ιανουαρίου 2020
Το να αποδέχεσαι τις αδυναμίες σου είναι δύναμη, το να εκφράζεις την ευαλωτότητά σου είναι σεβασμός στον εαυτό σου
9 Ιανουαρίου 2020

Ελευθερία και δέσμευση

Γιατί, άραγε, δεν νιώθεις όσο ελεύθερη ή ελεύθερος σου αξίζει να είσαι; Γιατί, παρόλο που έχεις κάνει βήματα, που έχεις επιλέξει τον δικό σου δρόμο, κάτι μέσα σου μοιάζει να σε κρατάει πίσω, σαν να σε εμποδίζει να αγγίξεις τη βαθιά ελευθερία που λαχταράς;

Ίσως είναι επειδή ακόμα σε επικρίνεις. Κοιτάζεις τις αποφάσεις σου και αντί να τις αγκαλιάσεις με εμπιστοσύνη, τις δικάζεις. Νιώθεις ενοχές, αμφιβάλλεις για τις αποφάσεις που πήρες. Όμως ξέχασες κάτι πολύ σημαντικό: κάθε απόφαση που πήρες ήταν μια πράξη θάρρους. Ήταν μια στιγμή που επέλεξες την αλήθεια σου. Κι αυτό είναι μεγαλείο. Θυμήσου να δεις με περηφάνια τον εαυτό σου. Αγκαλιάσου για τη δύναμη που έδειξες να περπατήσεις τον δρόμο σου με αυθεντικότητα.

Όταν δεν στέκεσαι σε όσα πήγαν λάθος, σε όσα θα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά, νιώθεις ευγνωμοσύνη για όσα όμορφα έχεις ζήσει. Όταν δεν σκέφτεσαι τις αστοχίες, εκτιμάς κάθε προσπάθεια που έκανες. Όταν εκτιμάς τους ανθρώπους που σε είδαν, σε άκουσαν, σε εκτίμησαν, σε σεβάστηκαν, ήταν πλάι σου όταν το είχες ανάγκη, δεν παραμένεις στο παράπονο για εκείνους που δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν την αξία σου. Δεν είναι μαγικό που υπήρξαν; Που ακόμη υπάρχουν; Όσο όμως αιχμαλωτίζεσαι στο παράπονο, δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη για ό,τι έχεις στη ζωή σου, για τους ανθρώπους που είναι ικανοί να σε δουν και να σε εκτιμήσουν. Κι όταν το κάνεις αυτό, κλείνεις την καρδιά σου στην αγάπη. Και χωρίς αγάπη, πώς μπορείς να νιώσεις ελευθερία;

Ίσως, πάλι, είναι επειδή δεν έχεις ακόμα αποδεχτεί πλήρως την ευθύνη της δικής σου ελευθερίας. Θέλει κόπο να είσαι ελεύθερη ή ελεύθερος. Θέλει να αποδεχτείς ποιος είσαι, να σταθείς στο ύψος των αληθειών σου, ακόμα κι αν δεν αρέσουν σε όλους. Να πολεμήσεις μέσα σου τη φωνή της αμφιβολίας, την ανασφάλεια που σε κάνει να θες να είσαι αρεστή παντού, που σε σπρώχνει να προδίδεις την ίδια σου την ψυχή. Ελευθερία σημαίνει να σταθείς με σταθερότητα, με αφοσίωση στον εαυτό σου. Να αφήσεις πίσω σου τα “θα μπορούσε να είναι αλλιώς” και να πεις “αυτό είμαι, αυτή είναι η ζωή μου, και αξίζω να τη ζήσω με πληρότητα”.

Και ναι, η ελευθερία απαιτεί δέσμευση. Δέσμευση στο ποιος πραγματικά είσαι. Όχι στους φόβους σου, ούτε στις ενοχές σου, ούτε στις αυταπάτες ότι μπορείς να τα έχεις όλα. Όταν δεσμεύεσαι με την αλήθεια σου, δίνεις προτεραιότητα στα ουσιώδη. Επιλέγεις να επενδύσεις χρόνο, αγάπη και ενέργεια σε ό,τι έχει πραγματική σημασία. Και αυτό δεν σε φυλακίζει· σε ελευθερώνει. Σε διδάσκει τι σημαίνει να ζεις σε αρμονία με τον εαυτό σου και τους γύρω σου.

Και τότε, όταν αγκαλιάζεις αυτόν τον εαυτό που ίσως μέχρι τώρα τον καταπίεζες, νιώθεις μια νέα ελευθερία. Μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Να υποστηρίζεις τα πιστεύω σου και τις αξίες σου, χωρίς φόβο.

Το να ζεις με σεβασμό στον εαυτό σου, με αγάπη και πίστη στο είναι σου, είναι μια πράξη αλήθειας. Και κάθε μέρα που επιλέγεις αυτή την αλήθεια, προχωράς ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία. Και αυτό, είναι ό,τι πιο γενναίο.

Αγγελική Μπολουδάκη