Ο έρωτας δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη φιλία, την αδερφική αγάπη. Αυτή η ένταση συνεχούς έλξης και συνεχούς πάθους θα γινόταν αφόρητη αν διαρκούσε για πάντα. Φιλία είναι η χαλάρωση με την παρουσία του αγαπημένου προσώπου, που αποδέχεται την ύπαρξη του άλλου ως ύπαρξη. Είναι απλά να σ’ αρέσει να είσαι με τον άλλο, να μένεις μαζί του, να σου αρέσει ο ρυθμός της περπατησιάς του, η φωνή του, η όλη ύπαρξη του άλλου. Αυτό το στοιχείο δίνει στον έρωτα εύρος∙ του δίνει χρόνο να αναπτυχθεί, να βυθίσει βαθύτερα τις ρίζες του. Η φιλία δεν απαιτεί από μας τίποτε περισσότερο για τον άλλο παρά να τον αποδεχθούμε, να είμαστε μαζί του, να τον χαρούμε. Πρόκειται για φιλία με τους απλούστερους, τους ευθύτερους όρους. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Paul Tillich θεωρεί τόσο σημαντική την αποδοχή, καθώς και την ικανότητα να αποδεχόμαστε την αποδοχή. Είμαστε οι ανεξάρτητοι άνθρωποι που συχνά παίρνουμε τις δυνάμεις μας πολύ στα σοβαρά, συνεχώς δρούμε και αντδρούμε, ανίδεοι πως ό,τι περισσότερο αξίζει στη ζωή έρχεται μόνο αν δεν πιέζουμε, κάνει την παρουσία του ήσυχα μόνο όταν δεν το ωθούμε και δεν το απαιτούμε, χωρίς σπρώξιμο από πίσω ή έλξη από εμπρος, αλλά αναδύεται σωπηλά απλώς και μόνο από το ότι είμαστε μαζί.
Rollo May, Να θέλεις και να ερωτεύεσαι, Αρμός