Αυτογνωσία και αυτοσεβασμός

Γιατί είναι σημαντικό να αναγνωρίσω αυτό που είμαι;
Είναι αναγκαίο να υποστηρίζω κάθε χαρακτηριστικό μου και να εκτιμώ τον εαυτό μου για αυτό που πραγματικά είμαι. Το “είναι” μου με χαρακτηρίζει και προσδιορίζει την αλήθεια μου. Αν το αμελήσω, αυτό θα φανερωθεί με δυσφορία, είτε στο πνεύμα, είτε στην ψυχή, είτε στο σώμα μου. Δεν θα είναι μια εκδίκηση, αλλά ένας τρόπος να μου πουν: «Σε χρειάζομαι. Πρόσεξέ με, ενδιαφέρσου για μένα και ανέλαβέ με με υπευθυνότητα».

Τι με βοηθάει στην αναγνώριση του εαυτού μου;
Η εμπιστοσύνη στον εαυτό, η πίστη στις ικανότητές μου, ο σεβασμός και η πειθαρχία (να υπακούω στις αρχές μου) είναι θεμελιώδεις. Κάθε φορά που αναρωτιέμαι:

• «Σέβομαι τον εαυτό μου σε αυτή τη συνθήκη;»
• «Πιστεύω στις αξίες μου παίρνοντας αυτήν την απόφαση;»
• «Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου κάνοντας αυτό που με ωφελεί συναισθηματικά, λογικά και ηθικά;»
• «Πειθαρχώ στις αρχές μου, γνωρίζοντας ότι ο δρόμος μου είναι ένας και δεν πρέπει να παρεκκλίνω;»

Αυτές οι ερωτήσεις με βοηθούν να μείνω αληθινός στις αξίες μου. Ο θυμός, η λύπη και η ενοχή υποχωρούν όταν η επιθυμία μου είναι να βαδίζω στον δικό μου δρόμο, με προτεραιότητα τον αυτοσεβασμό. Αντίθετα, αυτές οι αρνητικές συναισθήσεις επανέρχονται όταν κάνω εκπτώσεις στον εαυτό μου, προσπαθώντας να ικανοποιήσω την ανώριμη πλευρά μου, που μου υπαγορεύει να είμαι τα πάντα, να κάνω τα πάντα, και να μην σέβομαι τα όρια, τόσο τα δικά μου όσο και των άλλων.

Η ώριμη και η ανώριμη πλευρά των χαρακτηριστικών μου
Κάθε χαρακτηριστικό μας έχει τόσο μια ώριμη όσο και μια ανώριμη πλευρά. Για παράδειγμα, μπορεί να είμαι συνειδητοποιημένος σχετικά με τα όρια μου, αλλά κάποιες φορές να μην τα τηρώ, κάνοντας εκπτώσεις στην αξία μου. Όσο καλλιεργώ τον αυτοσεβασμό μου, τόσο περισσότερο επιμένω σε τρόπους που νιώθω ενωμένος με τον εαυτό μου και με την εκτίμηση που του αξίζει.

Ο νόμος της προσωπικότητας
Κάθε χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου υπόκειται σε έναν νόμο. Είμαι ελεύθερος να το αναλάβω, να νιώσω καλά με αυτό και να κάνω τα πράγματα που αγαπώ, πάντα με υπευθυνότητα. Δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, παρά μόνο ό,τι ταιριάζει σε μένα. Δεν μπορώ να χρησιμοποιώ μη θεμιτά μέσα για να πετύχω τους στόχους μου, παρά μόνο τρόπους που προάγουν το γενικότερο καλό. Δεν μπορώ να γίνω τα πάντα ούτε να ζητήσω τα πάντα, παρά μόνο να εργαστώ για αυτά που επιθυμώ πραγματικά.

Η αποδοχή του εαυτού
Όταν αναλαμβάνω τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μου, οι φόβοι μου έρχονται στην επιφάνεια, συνοδευόμενοι από τις επιθυμίες μου. Όταν δεν συμμαχώ με αυτά που καθρεφτίζουν τους φόβους μου και δεν φοβάμαι να μεγαλώσω, αποδέχομαι την ανάπτυξή μου και την ωρίμανσή μου. Αποδέχομαι κάθε πτυχή του εαυτού μου και την περιβάλλω με τον σεβασμό που της αξίζει.

Οι δυσκολίες της διαδικασίας
Όταν αναλαμβάνω την ευθύνη των χαρακτηριστικών μου, οι εντολές που έχω δεχθεί και οι ρόλοι που έχω υιοθετήσει μπορεί να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα. Ξεκινούν τα διλήμματα:

• «Να ευχαριστήσω τους άλλους με τις αποφάσεις μου;»
• «Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους;»
• «Να γίνω λίγο από όλα ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι;»

Το άγχος, ο φόβος και οι κρίσεις πανικού προσπαθούν να με αποτρέψουν. Σε αυτή τη φάση είναι επικίνδυνο να υποχωρήσω, να επιστρέψω σε συμπεριφορές που δεν μου ταιριάζουν και δεν αξίζουν.

Η δύναμη της αλήθειας
Όταν δίνω τις μάχες μου και η αλήθεια μου υπερισχύει, πείθομαι ότι ο μόνος δρόμος που μου ανήκει είναι αυτός που ανταποκρίνεται στην αληθινή μου φύση. Ο μόνος δρόμος που είναι πραγματικά δικός μου είναι αυτός που στο ερώτημα «νιώθω ο εαυτός μου σε ό,τι κάνω;» απαντώ θετικά.

Η αξία της επιλογής
Είναι σημαντικό για τον καθένα μας να κάνουμε πράξη τις επιθυμίες, τα όνειρα και τους στόχους μας με μέσα που προάγουν την αξία μας. Χωρίς θυμό για εμάς και τους άλλους, διαφοροποιούμαστε από τα ανώριμα κομμάτια του εαυτού μας που αναζητούν συνεχή επιβεβαίωση. Κάθε φορά που ένα μικρό ζιζάνιο μας λέει «ενοχοποίησε τον εαυτό σου ή θύμωσε με κάποιον άλλον γιατί νομίζεις ότι σε εμποδίζει», πρέπει να έχουμε τη δύναμη να πούμε στον εαυτό μας: «Ας μην προβάλλουμε αλλού τους φόβους μας, αλλά ας αναλάβουμε με σεβασμό ό,τι διαθέτουμε και ας το αναπτύξουμε».

Η επίτευξη της γαλήνης
Όταν αναγνωρίζουμε αυτό που είμαστε με σεβασμό, νιώθουμε γαλήνη, ηρεμία και αγάπη για τον εαυτό μας και τους άλλους.

Αγγελική Μπολουδάκη