Εκτιμάμε τις συναισθηματικά ώριμες συμπεριφορές;

Εκτιμώντας την Συναισθηματική Ωριμότητα

Σε έναν κόσμο που συχνά μας οδηγεί να αναλύουμε την τοξικότητα, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις στις σχέσεις, ας κάνουμε μια παύση. Ας κοιτάξουμε τις σχέσεις που μας θρέφουν, που μας προσφέρουν ζεστασιά και αποδοχή. Έχουμε δώσει την πρέπουσα αξία σε αυτές τις στιγμές; Τις έχουμε προστατεύσει όπως τους αξίζει; Ή αφήνουμε τη συνήθεια να επικεντρωνόμαστε στο αρνητικό να σκεπάσει την ομορφιά τους;

Οι άνθρωποι που παραμένουν δίπλα μας με συνέπεια και αξιοπιστία, που προσπαθούν να δουν κάθε πρόβλημα όπως είναι, αντί να το διαστρεβλώνουν μέσα από την επιθυμία τους, αξίζουν την προσοχή μας. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν πεισμώνουν, αλλά αναζητούν με ανοιχτό μυαλό μια νέα οπτική, που δεν παγιδεύονται από τη ματαίωση, αλλά βρίσκουν τρόπους να εξελίσσονται, είναι θησαυροί. Ας αναρωτηθούμε, τους έχουμε εκτιμήσει αρκετά;

Η συνέπεια και η εμπιστοσύνη δεν είναι αυτονόητες. Είναι σπάνιες αρετές που αξίζουν αναγνώρισης. Οι άνθρωποι που κρατούν το λόγο τους, που λειτουργούν με εντιμότητα, που σέβονται τα όριά τους και τα δικά μας, δείχνουν το δρόμο προς σχέσεις που χτίζονται πάνω στη σταθερότητα και την αμοιβαία εκτίμηση. Εμείς, όμως, έχουμε σταθεί να τους δώσουμε την αναγνώριση που δικαιούνται; Ή τους θεωρούμε δεδομένους;

Υπάρχουν άνθρωποι που σου δίνουν χώρο να είσαι ο εαυτός σου, που ρωτούν πώς νιώθεις χωρίς να σου επιβάλλουν πώς να νιώσεις. Αντιμετωπίζουν με γενναιοδωρία τα συναισθήματά σου, προσφέροντας τη βοήθειά τους με ειλικρίνεια και ζητώντας την όταν τη χρειάζονται. Αυτή η αμφίδρομη δοτικότητα είναι θεμέλιο για κάθε υγιή σχέση. Αναρωτιέμαι, έχουμε αναγνωρίσει την αξία αυτών των ανθρώπων στη ζωή μας;

Αναλογιστείτε εκείνους που επιλέγουν την ειρήνη αντί για τον θυμό, που διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους με ωριμότητα, χωρίς να τα προβάλουν στους άλλους. Αυτοί που αναγνωρίζουν τις ανάγκες τους, αλλά και τις ανάγκες μας, χωρίς να θυσιάζουν την αυθεντικότητα τους. Αυτοί οι άνθρωποι, αντί να επιμένουν στον έλεγχο ή την επιβολή, εμπνέουν εμπιστοσύνη μέσα από την ευγένεια της παρουσίας τους.

Η αυθεντικότητα είναι σπάνιο δώρο. Όταν κάποιος σου δίνει το χώρο να είσαι αληθινός, να κάνεις την αυτοκριτική σου και να αποδεχτείς τη δική σου ανθρώπινη πλευρά, αυτό είναι απόδειξη αγάπης και σεβασμού. Αυτοί οι άνθρωποι που μας αποδέχονται χωρίς να μας κρίνουν, που είναι πρόθυμοι να επηρεαστούν από εμάς, δημιουργούν σχέσεις που μας διδάσκουν τι σημαίνει αληθινή σύνδεση.

Έχουμε, όμως, κάνει την αυτοκριτική μας για να καταλάβουμε αν εμείς είμαστε έτοιμοι να ανταποδώσουμε; Αν δίνουμε χώρο και χρόνο σε αυτές τις σχέσεις να ωριμάσουν; Και, αν όχι, τι μας κρατά πίσω;

Αν αφήνουμε την τοξικότητα να κυριαρχεί στη σκέψη μας, μήπως αποφεύγουμε τη γενναία αλλαγή που απαιτείται μέσα μας; Μήπως φοβόμαστε να αφήσουμε το ανώριμο πίσω και να τιμήσουμε την ωριμότητα που μας προσφέρεται;

Η αλλαγή ξεκινά όταν αποφασίσουμε να δούμε τις ώριμες συμπεριφορές γύρω μας. Όταν δώσουμε έμφαση στην καλοσύνη, στη σταθερότητα, στη συνεργασία, στην αποδοχή. Όταν σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένους τους ανθρώπους που μας προσφέρουν αυτά τα δώρα.

Ας σταθούμε με ειλικρίνεια μπροστά στις σχέσεις μας. Ας εκτιμήσουμε τις συμπεριφορές που μας φέρνουν ηρεμία, σύνδεση, εμπιστοσύνη. Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας και ας αναγνωρίσουμε τους ανθρώπους που μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι. Γιατί όταν τιμάμε την ωριμότητα γύρω μας, καλλιεργούμε την ωριμότητα μέσα μας.

Ας αναρωτηθούμε: εκτιμάμε πραγματικά ό,τι μας κάνει καλύτερους; Αν όχι, σήμερα είναι η μέρα να ξεκινήσουμε.

Αγγελική Μπολουδάκη