Η ένταση στις σχέσεις

Αν μεγαλώσατε σε περιβάλλον όπου το σημείο σύνδεσης ήταν η ένταση στις σχέσεις, ελκύεστε από καταστάσεις όπου ουσιαστικά αυτό που σας συνδέει είναι η ένταση που βιώνετε σε αυτές.

Κάθε συγκυρία ή πρόσωπο που σας προκαλεί αμφιθυμικά συναισθήματα, όπου αναλώνεται η σκέψη σας εκεί, ενώ ο λογισμός σας εμμένει, σας προκαλεί έλξη κι αποκαλείτε αυτήν την εξάρτηση ενδιαφέρον.

Αν μεγαλώσατε σε περιβάλλον με ένταση και συγκρούσεις, μάθατε να συνδέεστε με τον εαυτό σας εγκεφαλικά. Για να επιβιώσετε, μάθατε να σκέφτεστε μόνη-ος σας, να αισθάνεστε μόνος –η σας. Ορθώσατε τείχη που σας εμποδίζουν να έρθετε σε επαφή με το συναίσθημά σας, πόσο μάλλον να το εμπιστευτείτε. Όταν ανοίγεστε σε κάτι μεγάλο ή στην προοπτική της ένωσης με έναν άνθρωπο, δυσφορείτε.

Εάν είχατε μάθει σε μια ήρεμη συναισθηματική σύνδεση, θα αφουγκραζόσαστε το συναίσθημά σας και θα το αξιοποιούσατε στις επιλογές και στις αποφάσεις σας. Κάθε τι που σας οδηγούσε σε ψυχική ανάταση, που εξύψωνε το πνεύμα σας, θα το σεβόσαστε και θα το εκτιμούσατε. Θα εναρμονιζόσαστε με αυτό, θα πορευόσαστε μαζί του. Η σύνδεση με ανθρώπους όπου υπάρχει αλληλοεκτίμηση,  η δέσμευση σε συγκυρίες που αντικατοπτρίζεται η αξία σας, θα ήταν η επιδίωξή σας.

Στην ένταση μάθατε να επιλέγετε ό,τι διεγείρει την σκέψη σας, ό,τι ερεθίζει το συναίσθημά σας. Σκέψη και συναίσθημα λειτουργούν διαχωρισμένα και κάποιες φορές ανταγωνιστικά, για αυτό και δεν μπορείτε να πάρετε λογικές αποφάσεις, να εναρμονίσετε το συναίσθημα και τη λογική. Η επιθυμία όπως και η τάση για ακύρωση της επιθυμίας αλληλοσυγκρούονται και δεν σας βοηθούν στο να την υποστηρίξετε.

Αν μεγαλώσατε σε περιβάλλον όπου μάθατε την ένταση να αποτελεί οδηγό στις όποιες αποφάσεις σας, τείνετε τα καταφεύγετε σε πρόσωπα ή σε συνθήκες όπου προσκολλάστε σε αυτά, ελπίζοντας να καλυφθούν οι ανάγκες της γαλήνης και της ψυχικής ηρεμίας που κάθε άνθρωπος χρειάζεται να νιώθει. Το αποτέλεσμα όμως δεν σας δικαιώνει, γιατί η συνήθεια σάς στρέφει αλλού από εκεί που επιθυμείτε. Κι όταν συναντάτε τον άνθρωπο που μαζί του υπάρχει προοπτική ηρεμίας, όπου υπάρχει συναισθηματική και σωματική σύνδεση, νιώθετε να πνίγεστε από ένα κύμα πόνου στην ανάμνηση αυτού που χάσατε και εγκαταλείπετε ή επιτίθεστε.

Αυτό που θα σας βοηθήσει είναι να διαφοροποιηθείτε από το μοντέλο που μάθατε, χωρίς να το κρίνετε. Να προσπαθήσετε να το αλλάξετε, χωρίς να νομίζετε πως μπορείτε να αλλάξετε τους ανθρώπους που σας το έμαθαν, ούτε τους άλλους ανθρώπους που σας το θυμίζουν. Για να επιλέγετε ελεύθερα αυτό που σας κάνει καλό, αυτό που σας εξυγιαίνει, χρειάζεται να απαλύνετε τους φόβους σας ότι θα τιμωρηθείτε αν τολμήσετε σε μια ένωση με τον εαυτό σας, με τους ανθρώπους σας, με τη δημιουργικότητά σας.

Όσο αγκαλιάζετε τα συναισθήματα που βιώσατε τότε, δεν επιλέγετε τη μοναξιά ως λύση, ούτε και τα πρόσωπα που η αδυναμία γνήσιας συναισθηματικής ανταπόκρισης συντηρεί και διαιωνίζει τη μοναξιά σας. Όσο κατανοείτε το θυμό του μικρού παιδιού μέσα σας, δεν επιτίθεστε σε ό,τι σας στηρίζει, σε ό,τι σας ενώνει.  Όσο αποδέχεστε ολάκερη την προσωπική σας ιστορία και δεν νιώθετε ενοχές ή ντροπή για το παρελθόν σας, σέβεστε τις δυσκολίες σας και δεν προσπαθείτε με επικριτικό τρόπο να αλλάξετε τον εαυτό σας. Όσο εκτιμάτε την αξία σας, στρέφεστε σε ό,τι την καθρεφτίζει. Όσο συμφιλιώνεστε με τα λάθη σας, κατανοείτε ότι άνθρωποι που σας προκαλούν ένταση δεν το κάνουν επίτηδες για να σας κάνουν κακό, αλλά γιατί έτσι έμαθαν κι εκείνοι, κι ότι είναι στο δικό σας χέρι σας να κάνετε τις αλλαγές σας ώστε να μην εμπλέκεστε σε καταστάσεις όπου αντικατοπτρίζεται ο πόνος που βιώσατε στο παρελθόν, χωρίς θυμό προς τους άλλους, χωρίς θυμό προς τον εαυτό σας. Όσο συμφιλιώνεστε με τους φόβους σας, δεν αντιμετωπίζετε εχθρικά τον εαυτό σας, δεν αντιμετωπίζετε εχθρικά τους άλλους γιατί ενώ σέβεστε τους φόβους τους δεν τους ταυτίζετε με σας. Όταν δεν επικρίνετε τους άλλους, αναλαμβάνετε την ευθύνη του εαυτού σας με δικαιοσύνη και σοφία. Όσο δέχεστε ότι το παρελθόν σας ήταν όχι μόνο αναγκαίο αλλά και πολύτιμο, γιατί χάρη σε αυτό και στην εμπειρία που αποκομίσατε από αυτό, είστε ο άνθρωπος που είστε σήμερα, αγκαλιάζετε κάθε κομμάτι του εαυτού σας εκτιμώντάς το.

Η παράσταση του ζευγαριού ενώνεται μέσα σας και καθετί που σας ενώνει αποτελεί χαρά και ποθούμενο για σας.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας