Μανταρίνι θες;

Και ξέρεις είναι πολύ κουραστικό αυτό. Και αν δεν έχεις μια σοβαρή αγκαλιά να χαλαρώσεις ένα χαμόγελο να κρυφτείς, τα καταφέρνεις πολύ δύσκολα.

Και μη νομίζεις ότι αυτή η παραδοχή είναι βουτηγμένη στην ευαισθησία. Σου μιλάω πρακτικά. Αν δεν έχεις μια γωνιά που δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα, δεν νιώθεις τρόμο, δεν μετράς τα λόγια σου, δεν απαγορεύεις στον εαυτό σου, δεν λούζεσαι με άρνηση, δεν ντρέπεσαι να ζητάς.. Αν δεν έχεις ένα τέτοιο μέρος να τρέχεις, να κρύβεσαι όταν αισθάνεσαι τα δόντια του κτήνος να χαϊδεύουν τις γάμπες σου και η καρδιά σου πάει να σπάσει, τα καταφέρνεις πολύ δύσκολα.

Και γίνεσαι δύσκολος άνθρωπος.

Και πολλοί δύσκολοι άνθρωποι μαζί φτιάχνουν την δυστυχία. Πολλοί φοβισμένοι μαζί, δημιουργούν την καταστροφή.

Θα πάρω μερικά μανταρίνια μαζί. Και αν σε βρω στον δρόμο θα σου δώσω.

Και θα σου πω, πως αν δεν έχεις ένα τέτοιο τόπο να αράζεις, να αναπνέεις ελεύθερα, να χαίρεσαι και να ηρεμείς, να σπεύσεις να τον βρεις ή να τον φτιάξεις. Και αν στο ζητάνε και δεν μπορείς να τον προσφέρεις, γιατί είσαι τυλιγμένος με τον εαυτό σου, να σκύψεις το κεφάλι.

Γιατί ο μεσαίωνας ξεκινάει από μέσα μας. Και αν δεν τον πολεμάς, τον αναπαράγεις. Και αν δεν μπορείς να προστατέψεις αυτούς που αγαπάς και τους αφήνεις να τρέχουν εδώ και εκεί φοβισμένοι, όχι μόνο γίνεσαι λόγος για την εξαθλίωση τους αλλά η βασική αιτία για την κτηνοποίηση τους.

Γιατί ο φοβισμένος και πληγωμένος άνθρωπος, πριν καταρρεύσει, ορμάει και ξεσκίζει. Και αυτό είναι που ζούμε.

Μανταρίνι θες;

ΠείναColada

Ευχαριστώ: https://www.facebook.com/1085363128191851/photos/a.1085484854846345/1343425149052313/?type=3&theater